31 สิงหาคม 2548 19:36 น.
ไม้หวึ่ง
เขียนเรื่องสั้น
ความดีใจของโจ เพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นหลังจากที่เขา ได้รับการอนุญาติให้เรียนใหม่อีกครั้งหนึ่ง ซึ่งครั้งนี้จะเป็นทั้งการแก้ตัว แล้วการเริ่มต้นใหม่ ซึ่งตัวเขาเองจะต้องเจอกับความลำบากมากกว่าเดิมอีกหลายๆเท่า
ั
27 สิงหาคม 2548 01:34 น.
ไม้หวึ่ง
"นี่นายน่ะ คุยกันก่อนสิ" นัฐ ร้องเรียก โอมให้หันมาคุยด้วย
"มีอะไรหรอ" โอมหันกลับมาด้วยความงง
"นายว่าเราสวยมะ" นัฐลองถามเพื่อความแน่ใจในเวทย์มนต์ที่เธอร่ายใส่โอมไปหมาดๆ
"ก็งั้นๆน่ะครับ แต่จะว่าไปก็เหมือนแม่ค้าขายลาบแถวบ้านเราเลยนะครับเนี่ย ฮ่าๆๆๆ" โอมหัวเราะ
"อะไรนะ แม่ค้าขายลาบงั้นหรอ....นายจะดูถูกเรามากเกินไปแล้วนะ" นัฐเริ่มมีน้ำโห
"โอะโอ๋ น่ากลัวจัง จะทำอะไรเราหรอ นี่มันใน ร.ร. นะครับ ไม่ใช่สนามมวย
ถ้าจะต่อยเราล่ะก็ คิดใหม่ดีกว่านะครับ" โอมพูดเสียงนิ่มๆ
"เลคิวโอไลนาบัส...!! ชายคนนี้จงกลายเป็นผู้หญิง" นัฐร่ายเวทย์มนต์ดำใส่โอมทันที
แต่ก็ไม่เกิดอะไรขึ้นกับโอมเลย จะมีก็เพียงแสงสีแดงพุ่งปะทะตัวโอมเท่านั้น
"โอ้ เธอเล่นมายากลเป็นด้วยหรอเนี่ย งั้นเอาของเรามั่งนะ ...โอมเมฆารายะอุนเค็นโสวกะ...!!! เทพอัศนีย์จงลงโทษคนบาปด้วยเถิด"
...*( เปรี้ยง..!!! )*... เสียงฟ้าผ่าดังลั่นขึ้นด้วยคาถาของโอม ทุกคนที่อยู่บริเวณนั้นต่างวิ่งหนีกันพันละวัน จะมีก็แต่นัฐ ที่ยังยืนนิ่งอยู่กับที่ เพราะว่าฟ้าที่ผ่านั้น ล่อหัวเธอเข้าเต็มๆ เธอผมฟูตั้งขึ้นอย่างกับทำแฟชั่น หน้าเธอดำอย่างกับพอกโคลน ควันเธอออกตุ่ยๆจากเส้นผมอย่างกับอบไอน้ำทำทรีดเม้นส์ แต่เธอโดนฟ้าผ่าแบบเต็มเม็ด และเบื้องหน้าเธอก็คือ โอม ศิษย์ไสยเวทย์ชินไน เวทย์มนต์เก่าแก่ของญี่ปุ่น รุ่นสุดท้ายและท้ายสุด ที่เธอ ทำเป็นเล่นด้วย แต่ ... เค้าไม่เล่นด้วยกับเธอ
"ฮ่าๆๆๆ ตลกจังเลย แม่มดโดนฟ้าผ่ากลางหัวเลยเอิ้กๆๆ เอาไว้โอกาสหน้าเจอกันใหม่นะ อ้อ...แล้วอย่าลืมไปเรียนหลักสูตรการไฟฟ้าเบื้องต้นมาด้วยล่ะ จะได้ไม่โดนฟ้าผ่าอีก ฮ่าๆๆ" โอมหัวเราะเยาะอย่างสะใจ
" อึ๋ย ฝากไว้ก่อนเถอะ เดี๋ยวชั้นจะเอาคืนแน่ แงๆๆ ดำอย่างงี้แล้วชั้นจะทำงายเนี่ย "
ติดตามต่อตอนที่ 2
หน้าส่วนตัว
667
