26 ธันวาคม 2550 18:34 น.
ไม้ล่าง
แสงดาวแห่งศรัทธา
พร่างพรายแสง ดวงดาวน้อยสกาว
ส่งฟากฟ้าเด่นพราวไกลแสนไกล
ดั่งโคมทอง ผ่องเรืองรุ่งในหทัย
เหมือนธงชัย ส่งนำจากห้วงทุกข์ทน
พายุฟ้า ครืนข่มคุกคาม
เดือนลับยาม แผ่นดินมืดมน
ดาวศรัทธา ยังส่องแสงเบื้องบน
ปลุกหัวใจปลุกคนอยู่มิวาย
ขอเยาะเย้ยทุกข์ยากขวากหนามลำเค็ญ
คนยังคง ยืนเด่นโดยท้าทาย
แม้ผืนฟ้า มืดดับ เดือนลับละลาย
ดาวยังพราย ศรัทธาเย้ยฟ้าดิน
ดาวยังพรายอยู่จนฟ้ารุ่งราง
สุธรรม บุญรุ่ง
จิตร ภูมิศักดิ์ แต่งเพลงนี้ ขณะถูกจับกุมคุมขัง แม้ฟ้าทั้งผืนจะมืดมิด
แต่ก็ยังมีดาวดวงน้อยแซมแต้ม มองเห็นความหวัง การถูกจับคุมขัง
มิใช่การสิ้นสุดบทบาทของชีวิต เมื่อมองเห็นความหวังแล้ว ก็มีพลังศรัทธา
ในการที่จะทำงานเพื่อผลประโยชน์ของสาธารณชนอีกต่อไป อย่างเชื่อมั่น
ความเป็นจริง จะต้องปรากฎสักวันหนึ่งว่าใครทำอะไรเพื่อใคร
จิตร แต่งเพลงนี้ในนามปากกา สุธรรม บุญรุ่ง ระหว่างปี พ.ศ.2503 - 2505 ซึ่งกำลังติดคุกอยู่ นอกจากจะใช้ปลุกพลัง ความหวังและศรัทธาของตัวเองแล้ว เนื้อร้องที่ประสานกับทำนองที่ไพเราะของเพลงนี้ยังใช้ปลุกพลัง ความหวัง ของเพื่อนร่วมคุก ได้อย่างดีด้วย
หน้าส่วนตัว
1802
