29 สิงหาคม 2547 17:56 น.
ไม่ใช่ความเป็นจริง
การเลือกตัดสินใจที่จะรักใครสักคนเป็นสิ่งที่ต้องมานั่งคิดแล้วคิดอีก..โดยไม่คำนึงถึงตัวแปรอื่นที่สำคัญมากนั่นคือ "เวลา" ความรักทำให้โลกสวยงาม สดใส การมีความรักนั้นทำให้คนที่มีความรักยอมทำทุกอย่างเพื่อความสุขของตนเองและของเค้าคนนั้น แต่แล้วการยอมสละความส่วนตัวในบางครั้ง ผลที่ตอบแทนกลับมาคือ "ความเจ็บ เหงา" โดยที่ใครอีกคนไม่หันมาแลเลย แต่อีกฝ่ายก็ยอมที่จะรอ..และรักเค้าคนนั้นอย่างเชื่อมั่นในรักที่มอบให้แก่เค้า ไม่ว่าจะเป็นเช่นไรแต่ความรู้สึกที่ดีๆ สามารถลบล้างสิ่งที่ไม่ดีของเค้าให้มลายหายไป
จะรอจนกว่าถึงวันสุดท้ายไม่ว่าจะเป็นเช่นไร มิตรภาพของรักจะนิรันดร์เสมอ
"กลับมาได้มั๊ย ให้ฉันได้มีโอกาสพบเธออีกสักครั้ง"
รอเธออยู่!
7 สิงหาคม 2547 14:01 น.
ไม่ใช่ความเป็นจริง
การที่ตัดสินใจทำสิ่งใดลงไปแล้วโดยไม่คิดถึงเหตุและผลที่ควรจะเป็น สิ่งที่ได้รับกลับมาคือ ความเหงา เศร้า..
เรื่องราวเริ่มต้นจากคน 2 คน ที่มีความรู้สึกที่ดีๆ มอบให้แก่กันทุกสิ่งทุกอย่างดำเนินไปได้อย่างราบรื่น แต่เมือ่เวลาผ่านไปชั่วระยะหนึ่งก็มีการเปลี่ยนแปลงที่เธอคนนั้นคาดไม่ถึง คนที่เธอมอบความรู้สึกที่ดีๆ ให้กลับทำลายมันด้วยการหายออกไปจากชีวิตเธออย่างไม่มีปี่มี่ขลุ่ย เขาผู้นั้นไม่เคยแคร์ความรู้สึกที่เธอมอบให้อีกต่อไป เขาเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือจนตัวเธอเองตั้งตัวไม่ทัน เธอผู้นั้นไม่เคยมีความรู้สึกศรัทธาใครได้เลย นอกจากเค้าผู้นั้น "มันเป็นสิ่งที่งมงายมากเลยใช่มั๊ย?".. งมงายกับความรู้สึกของตนเองที่ไม่เคยคิดถึงเหตุผลแม้ว่าเค้าจะทำกับเธอผู้นั้นเช่นไร.. นี่คงเป็นสิ่งที่สะท้อนกลับมาจากการตัดสินใจของเธอที่ไม่เคยคิดถึงเหตุผล ความเป็นจริง มัวยึดแต่ความรู้สึกของตนเป็นใหญ่.. "เธอผู้นั้นยังรอการกลับมาของเค้าเสมอ เธอมีความศรัทธา..ในความรู้สึกที่เธอมอบให้เค้าอย่างเชื่อมั่น.." (อยากให้รู้ว่ามีคนคอยอยู่และพร้อมที่ให้อภัยในสิ่งที่ผ่านมาเสมอ)..
รักและห่วงใย..