26 พฤศจิกายน 2547 22:34 น.
ไม่ใช่ความเป็นจริง
วันนี้เป็นวันที่ทุกๆ คนมีความสุข แต่ก็มีใจดวงหนึ่งที่มีแต่ความเศร้า..เหงา..แม้ว่าจะมีเพื่อนก็จริง แต่..สิ่งที่ผ่านเป็นสิ่งที่หลอกลวงกัน..มันเป็นเพียงความฝันที่น่ากลัว..ซึ่งส่งผลกระทบต่อร่างกายและจิตใจอย่างแสนสาหัส
การที่ได้มีเพื่อนสามารถทำให้สิ่งต่างๆ ดีขึ้นเพียงชั่วระยะเลาหนึ่งเท่านั้น...มันไม่ได้ทำให้สิ่งที่หวัง..จะดีขึ้น แต่ก็ยังดีที่ทำให้ลืมความรู้สึกได้ชั่วระยะเวลาที่ไม่นาน..
ขอบคุณเพื่อนๆ ที่เข้ามาติชมและให้กำลังใจ..เข้าใจสิ่งที่เผชิญอยู่.."ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น"
19 พฤศจิกายน 2547 01:42 น.
ไม่ใช่ความเป็นจริง
เราไม่เข้าใจว่า ณ เวลานี้สิ่งที่เราได้เผชิญอยู่เป็นความจริง ความเสแสร้ง หรืออะไรกันแน่.. การหายสาบสูญของคน คนหนึ่งจากชีวิตเราทำให้ไม่รู้ว่า.. จะต้องเริ่มต้นที่ตรงไหนและหยุดมันลงที่ใดกันแน่ "ปลอบใจตัวเองว่า ไม่เป็นไร ไม่เป็นอะไร..แค่เธอบอกว่า เลิก รำคาญกันแค่คำเดียวก็ยังดี ดีกว่าเฉยแบบนี้แล้วก็ทิ้งไป วันเวลาที่ผ่านมาไม่มีความหมายสักนิดเดียว.." ใครอีกคนกำลัง..ทำให้เราลืมเค้า หากแต่เป็นไปไม่ได้ "รักเสมอ นานเท่าไร ก็ยังรักเธอ" ถ้ามองในโลกแห่งความเป็นจริงแล้วเราไม่น่าจะจมอยู่กับอดีตที่แสนเจ็บปวด หากแต่ทำไม.. เราต้องเป็นเช่นนี่ด้วยเล่า.."ทุกวันนี้เราชีวิตอยู่กับปัจจุบัน อนาคต หรือกับอดีตกันแน่ "เราเหงา"
เราอยากมีเพื่อน ทำไมจะต้องเจอแต่คนที่ใจร้าย ความรู้สึกดีๆ ที่เรามีให้กลับไม่มีใครมองเห็นค่าของมันเลย.. เราเสียใจ
หน้าส่วนตัว
1012
