8 เมษายน 2546 02:37 น.
ไม่มีอะไรหรอก แต่มีแน่ๆ
สองเดือนหลังจากงานศพหนุ่มน้อยผู้คิดสั้น แมลงวันบินไปบินมาในครัว ไปติดกับกาวลาเท็กซ์ที่น้องเดี๊ยนใช้ทำงาน เดี๊ยนนั่งเหม่ออยู่ที่หน้าต่าง มีสิ่งที่คนบางคนว่าเลวกว่าหมาเดินผ่านหน้าบ้านตัวแล้วตัวเล่า บางครั้งเดี๊ยนก็รู้สึกเสียใจกับประโยคนั้น แต่ว่าผู้ชายโดนกันทุกคนไม่เห็นเค้าคิดสั้นกันหมดโลกนี่นา
เมฆเริ่มตั้งเค้า ทำท่าว่าฝนจะมา เดี๊ยนได้ยินเสียงแม่ตะโกนเรียก
ลูกเอ๊ย ฝนจะตกแล้ว เมื่อไหร่จะไปซื้อของให้แม่สักทีล่ะลูก
เฮ้ออากาศอย่างนี้เดี๊ยนอยากนอนอยู่บนเตียง รอให้ฝนตกแรงๆ แล้วไหลลงมาตามกระจกหน้าต่าง ฟังเพลงเหงาๆให้เหงาสุดขั้วหัวใจ
แต่เอาเถอะ ไปก็ได้ ไม่ไปอาจเจอดีจากแม่แน่
เดี๊ยนเดินออกจากบ้าน ลมเริ่มแรงขึ้น เดี๊ยนจึงเร่งฝีเท้าไปยังซูเปอร์มาเก็ตไกล้บ้าน รีบซื้อของ แล้วเดินออกมา
ทันใดนั้นเอง ฝนก็เทกระหน่ำยังกะฟ้ารั่ว เดี๊ยนรออยู่ที่หน้าซูเปอร์มาเก็ต ลมก็พัดแรงเป็นพายุ เล่นเอาเดี๊ยนตัวเปียกไปหมด ยิ่งใส่เสื้อสีขาวซะด้วย
แล้วก็เกิดเหตุนิยายน้ำเน่าเจ้าค่ะ
มีชายหนุ่มรูปหล่อถอดเสื้อให้เน่ามั้ยเจ้าคะ เค้าถือร่มเดินไปส่ง ระหว่างทางเราก็ถามเรื่องราวระหว่างกัน เดี๊ยนจึงได้ทราบว่าเค้าเพิ่งกลับมาจากเมืองนอก มาเยี่ยมญาติแถวๆซึ่งอาศัยอยู่แถวๆบ้านเดี๊ยน มาอยู่แค่อาทิตย์เดียวเองก็จะกลับแล้ว ว้าเมืองไทยยิ่งหาคนหล่อยากๆอยู่ จริงมั้ยคะ
แล้วเค้าก็พามาส่งถึงบ้าน เดี๊ยนถอดเสื้อให้เค้าคืน นึกได้ว่ายิ่งใส่เสื้อสีขาวโนบราซะด้วย เดี๊ยนเลยปิดกระมิดกระเมี้ยน เค้าใส่เสื้อ หัวเราะอมยิ้ม เดี๊ยนกล่าวขอบคุณ เค้าพยักหน้าแล้วบอกว่า
คุณเซ็กซี่จัง ผมชอบคุณ
เดี๊ยนอายจนทำอะไรไม่ถูก ขณะนั้นเองเค้าบรรจงจูบเดี๊ยน. โอ๊หม่ายก้อด
จะได้เจอเค้าอีกมั้ยนะ.
ผมอยากเจอคุณอีก ได้มั้ยครับ พูดไทยกระท่อนกระแท่น ประโยคก็ป๊อป แต่ก็ต้องยอมรับล่ะค่ะว่าเค้ารู้ทัน
เดี๊ยนเลยนัดเจอเค้าที่ร้านไอติมตอนสิบโมงครึ่งพรุ่งนี้ลืมบอกไป ว่าหนุ่มน้อยคนนั้นชอบพาเดี๊ยนไปกิน หวังว่าคงไม่โดนผีหลอกหรอกนะ ไม่สิ หึงมากกว่า ต้องใช้คำให้ถูกต้ม เอ๊ย ถูกต้อง
ตีสี่ เดี๊ยนนอนไม่หลับ ตื่นเต้นมากเหรอ.ไม่น่า กลัวผีหนุ่มน้อยนั่นหลอก ก็ไม่ หัวใจกระสับกระส่าย ทำไงดีคะคุณหมอ โฮะๆๆๆๆ เดี๊ยนจะเป็นโรคหัวใจ(มักง่าย)มั้ยเนี่ย
เสียงหมอตอบมาในหัว
ไม่หรอก เธอน่ะเลือกมากจนหนุ่มน้อยนั่นฆ่าตัวตาย จำไม่ได้เหรอ
ย่ะ ไม่ต้องมาตอกย้ำชั้นหรอก ชั้นไม่ผิดย่ะ เค้าไม่ใช่เสป็ค
แปดโมงเช้า เอาล่ะสิ เพิ่งตื่นจากที่นอน ตามบวมเป่ง ไม่เป็นไร เดี๊ยนมันมืออาชีพ แฮะๆๆๆ
สิบโมงครึ่ง ตรงเวลาเป๊ะที่ร้านไอติม เค้ายังไม่มา เดี๊ยนจองโต๊ะไว้ก่อน
10.01 ชะเง้อมองออกไปนอกร้าน ยังไม่มีวี่แวว
10.01.30 ยังไม่มาอีก
10.02.15 จะมามั้ยน้า.
10.02.45 .ยังลุ้นอยู่
10.03.30 หรือว่าญาติเค้าไม่ให้มา
10.03.45 รู้สึกว่าวิญญาณหนุ่มน้อยนั่นมายืนอยู่ข้างๆ และพยายามจะจับไม้จิ้มฟันแทงคอเดี๊ยน แต่โฮะๆๆ ไม่ได้ผล เค้าเป็นแค่อากาศ
10.04.25 กำจัดหนุ่มน้อยนั่นไปจากหัวได้แล้ว และสุดหล่อคนล่าสุดยังไม่มา
10.04.45 ยังอีก.
10.05.05 มาแล้ว เย้ๆๆๆ
เค้าเดินเข้ามาในร้าน หล่อตั้งแต่หัวจรดเท้า ทุกอย่างดูสะอาดไปหมดผิดกับเมื่อวาน เค้านั่งลงที่โต๊ะ ขอโทษขอโพยที่มาสาย
ไม่เป็นไรค่ะ เดี๊ยนตอบแล้วส่งยิ้มให้แบบนางแบบโปสเตอร์การบินไทย เค้าอาจจะประทับใจก็ได้ แล้วมาอยู่สยามเมืองยิ้มนานๆ ฮิๆ
แล้วเราก็สั่งอะไรมากิน เค้าถามเรื่องเดี๊ยนว่าเดี๊ยนเรียนที่ไหน ชั้นไหน เกรดดีมั้ย ชอบทำอะไรเป็นพิเศษ แล้วก็ฟังอย่างเข้าใจ ปล่อยเดี๊ยนโชว์ฟอร์มอย่างไม่รู้ตัว คนอะไร น่าหยิก
กินไอติมเสร็จ เราออกมาจากร้าน เอาอีกแล้ว ฝนตกอีกแล้ว เค้าเลยพาเดี๊ยนวิ่งไปบ้านญาติไปชมบ้านเค้าบ้าง
บ้านหรูทีเดียว สมแล้วล่ะที่ได้ไปเรียนเมืองนอก แต่ไม่มีใครอยู่เลย นอกจากคนใช้วัยกระเตอะคนหนึ่ง หน้าตาน่าจะมาจากภาคอีสานเดี๊ยนคิดว่า น้ำเน่ามั้ยเจ้าคะ เริ่มจะเข้าสูตรแล้ว
เค้าพาเดี๊ยนเข้าบ้าน ส่งเสื้อคลุมอาบน้ำให้ บอกไปอาบน้ำก่อน เดี๋ยวจะเป็นหวัด แน๊ๆๆ เป็นห่วงซะด้วย พอเดี๊ยนอาบน้ำเสร็จก็ออกมาเจอเค้าในสภาพผ้าเช็ดตัวผืนเดียว
..
เหมือนหมดสติ แต่ก็ไม่ มารู้ตัวอีกทีก็เปลือยอยู่ในผ้าห่มข้างๆเค้าเรียบร้อย
แต่เดี๊ยนก็ไม่ลืม บอกเค้าใส่ถุงยางซะด้วย.อ๊ะๆๆ เดี๊ยนก็เรียนเพศศึกษามานะเจ้าคะ ขนาดครั้งแรกนะเนี่ย
ไม่บรรยายล่ะเจ้าค่ะ แต่ขอบอกๆ บทรักเค้าช่ำชองจริงๆ ยังกะ..
ฟันหญิงมานับไม่ถ้วน
..ถ้าแบบนี้กรูเป็นคนที่เท่าไหร่ของมันวะ(พูดเดี๊ยนไม่ออกแล้ว)
..ไม่สนหรอก สนุกจะตาย
แล้วก็ถึงวันที่เค้าจะต้องกลับประเทศ แต่เดี๊ยนกลับต้องไปมอบตัวขึ้นเกรด 10 (หรือม. 4 นั่นเองค่ะ) เดี๊ยนเลยไม่ได้ไปส่งที่สนามบิน แต่ไม่เป็นไร เราแลกอีเมล์กันไว้แล้ว
ด้วยความคิดถึง.คิดถึงอย่างแรง เดี๊ยนเลยส่งเมล์ไปบอกว่า
ฉันรักเธอ เมื่อไหร่เธอจะกลับมาอีก ฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน
ไม่นานเค้าก็ตอบมาว่า
ไม่เอาน่า ผมแค่หาฮอลิเดย์โรแมนติคเท่านั้นนะ เราเป็นเพื่อนกันดีกว่า
ไอ้..(เป็นกิริยาของหญิงให้ดูเป็นสตรีแล้วก็มีกุลเล็กน้อยเวลาอยากด่าแต่ไม่อยากให้คนอื่นดูว่าเป็นหญิงเถื่อนค่ะ) ชั้นอยากเป็นแฟนแกโว้ย ถึงได้ลงทุนขนาดนี้ ไม่ใช่เพื่อนอึ๊บ
วิญญาณหนุ่มน้อยนั่นคงหัวเราชอบใจล่ะสิ เชอะ.....
7 เมษายน 2546 17:20 น.
ไม่มีอะไรหรอก แต่มีแน่ๆ
สมัยอยู่ไฮสคูล ตอนนั้นเดี๊ยนเป็นเด็กสาวหน้าตาธรรมดาๆคนหนึ่ง ที่พยายามจะทำตัวให้หวานสมสไตล์แม่ ด้วยการใส่เสื้อสีหวานจ๋อย พูดจาคะขาแบบผู้หญิงทั่วไปให้ดูเป็นสตรี แต่ไม่มีกุล เพราะถ้ามีกุลนี่มันก็นางนพมาศดีๆนี่แหละค่ะ แต่แม่ก็รู้อยู่ลึกๆว่าลูกสาวไม่ใช่คนแบบนั้น เดี๊ยนชอบสีดำค่ะ ลึกลับดี พ่อเดี๊ยนแยกทางกับแม่แต่เด็กๆค่ะ แม่บอกว่าพ่อไปมีผู้หญิงคนใหม่ แต่ยายบอกเดี๊ยนว่าพ่อไปมีผู้ชายคนใหม่??? พอเดี๊ยนไปถามแม่ว่าเป็นจริงอย่างที่ยายพูดรึเปล่า แม่บอกว่า ไม่จริงหรอกย่ะ แล้วแม่ก็ไม่พาเดี๊ยนไปหายายอีกเลย จนยายตายนั่นแหละค่ะ เดี๊ยนได้ไปงานศพยายตอนเป็นสาวแรกรุ่น ฮิฮิ มันเป็นงานที่น่าสนใจมากๆ ทุกคนใส่เสื้อผ้าสีโปรดของดิฉัน แต่ว่ามาร้องให้กัน ดิฉันไม่รู้สึกอะไรหรอกค่ะ เพราะมัวแต่เพลินกับเสื้อผ้าสีดำเหล่านั้น เวลาดิฉันออกไปไหว้ศพยายที่สุสาน ดิฉันก็อดสงสัยไม่ได้ว่า ในเมื่อพากันเศร้าเวลาญาติเสียกันนัก ทำไมตอนเอารูปญาติมาไว้ตรงสุสานถึงไม่เอารูปที่เค้าเก๊กสวยเก๊กหล่อมากันล่ะ เอาแต่รูปหน้าตรงหลอนๆมา เวลามาสุสานก็พากันผวานั่นผวานี่ เป็นเดี๊ยนล่ะก็จะให้จิตรกรสักคนวาดรูปเดี๊ยนเก๊กล้อเลียนภาพโมนาลิซ่า หรือไม่ก็วาดแบบแอ๊บสแทรคแบบพิคาสโซ่ซะเลย เก๋ออก โลงก็ไม่เอาหรอกค่ะ ลายไทยเหมือนคนอื่น เอาเป็นลายการ์ตูนที่เดี๊ยนชอบม๊ากมากสมัยทำงาน เป็นลายจากหนังการ์ตูนผีเรื่องนึง ของใครสร้างเดี๊ยนไม่รู้หรอกค่ะ ไม่สนใจ แต่ชอบ ที่มันจะมีพระเอกเป็นโครงกระดูกชื่อแจ๊ค ดอว์สัน หรืออะไรจำไม่ได้ แล้วก็มีนางเอกเป็นตุ๊กตาผ้าขาดๆ เวลาจะไปหาพระเอกก็กระโดดลงจากตึก แล้วตัวเธอก็จะกระจุยกระจาย จากนั้นเธอก็จะเอาเข็มกับด้ายมาเย็บแขนขาเข้ากับตัวให้เรียบร้อย จากนั้นก็แรดกระแผลกๆไปหาพระเอกต่อ ดูเป็นตัวเดี๊ยนดีค่ะ
พูดถึงแรดไปหาผู้ชายนี่ก็เข้าเรื่องซะเลย ผู้ชายคนแรกที่เข้ามาในชีวิตเดี๊ยนเป็นตอนที่เดี๊ยนอยู่เกรด 9 หรือที่คนอื่นเค้าเรียกว่า ม.3 (เก๋ดีค่ะ ที่ทำให้คนอื่นงงได้ แม้แต่ครูฝ่ายปกครอง) มีวันวาเลนไทน์นั่นแหละ เดี๊ยนได้รับการ์ดจากหนุ่มน้อยคนนึง แก่กว่าเดี๊ยน 4 เดือนค่ะ (ในห้องจะต้องรู้วันเกิดกัน จะได้ให้ของขวัญกันถูก เดี๊ยนจะเกลียดเดือนธันวาคมมาก ซื้อของขวัญให้เพื่อนเยอะแยะ เพราะถ้านับถอยหลังมา 10 เดือน เท่ากับเวลาที่ผู้หญิงจะท้อง จะมาตรงกับช่วงหลังเดือนกุมภาพันธ์พอดี น่าสนใจมากค่ะ คนคงจะมีเซ็กส์กันเหมือนหมาช่วงเดือน 11 เดือน 12 เดี๊ยนคงไม่พูดแรงไปนะคะ เพราะนี่เป็นความคิดของเดี๊ยนเอง อีกอย่าง เดี๊ยนก็ชอบมีเซ็กส์เหมือนกัน) เค้าบอกว่า เค้าแอบชอบเดี๊ยนมาตั้งแต่อยู่เกรด 8 (สงสัยก่อนหน้านั้นฮอร์ทโมนยังไม่มา เขียนไม่ผิดหรอกค่ะ) เดี๊ยนอยากจะถามว่าเค้าว่าทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกวะ จะได้ไม่ต้องแอบตกเบ็ดคนเดียวแบบนี้ ล้อเล่นค่ะ แฮะๆ เดี๊ยนไม่ชอบเค้าหรอกค่ะ ดูเอาสิคะ ตัวก็ผอมเก้งก้าง เวลาคุยด้วยก็บิดตัวไปมา ไม่รู้จะบิดอะไรนักหนา ดูไม่แมนเอาซะเลย บอลก็ไม่เล่นกับเค้า เอาแต่นั่งอ่านหนังสือ(ไม่รู้มีการ์ตูนโป๊สอดใส้ไว้รึเปล่า) คงนึกว่าเท่ห์นักล่ะ แถมยังเซ้นสิทีฟมาก เจอเรื่องซึ้งนิดซึ้งหน่อยไม่ได้ น้ำตาซึมค่า น้ำตาซึม ผู้ชายร้องให้นั่นน่าสมเพชมากค่ะในสายตาเดี๊ยน เดี๊ยนก็ไม่อยากให้เค้าเสียใจหรอกค่ะ เพราะอะไรน่ะเหรอคะ เดี๊ยนเห็นเพื่อนในห้องบางคน อาจจะถึงสาม แอบกรี๊ดเค้าอยู่เงียบๆ(ใช้คำถูกรึเปล่า กรี๊ดเงียบๆ น่าสนใจเหมือนเสียงร้องในห้องเงียบ) แล้วนังสามสี่ตัวนี่ก็ดันเป็นนักวอลเล่ย์บอลมือฉมัง เกิดเดี๊ยนบอกว่าเดี๊ยนไม่ชอบหนุ่มน้อยคนนี้ พวกมันคงเอาหัวเดี๊ยนไปอันเดอร์แล้วก็ตบข้ามเน็ทไปบ้านแม่เดี๊ยนแทนลูกวอลเล่ย์แน่ๆ เอาเถอะค่ะ เอาเป็นว่าหนุ่มน้อยคนนี้หลงสเน่ห์ของเดี๊ยนเข้าให้แล้ว 1 ปีเต็มๆ เดี๊ยนก็เลยให้กำไรเค้าเดือนนึงด้วยการให้เค้าเลี้ยงหนังมั่ง ให้เค้าพาไปกินไอติมมั่ง ตามประสา ซึ่งจริงๆแล้วเดี๊ยนไม่ชอบหรอกค่ะ เลี่ยนเหลือเกิน เหมือนฟังเพลงบอยแบนด์
วันอาทิตย์ที่ร้อนอบอ้าววันหนึ่ง ขณะดูหนังอยู่ มีฉากพระเอกกับนางเอกจูบกันอย่างหวานจ๋อย เค้ากุมมือเดี๊ยน แล้วก็บอกว่า เค้าอยากเป็นแฟนกับเดี๊ยน
กระอักกระอ่วนใจอย่างแร.ง เดี๊ยนไม่ตอบค่ะ นั่งนิ่ง ดูหนังต่อไป เดี๊ยนไม่อยากได้มันเป็นแฟนหรอกค่ะ ไม่คู่ควร
เอาไงดีวะ เดี๊ยนเหงื่อแตกพลั่ก โอ๊หม่ายก้อด เกิดเดี๊ยนเป็นแฟนกับมันเดี๊ยนคงจะต้องฟังบอยแบนด์เลี่ยนเวอร์ทั้งวันเป็นแน่
แต่ด้วยสัญชาติญาณ พอดูหนังจบ คนออกจากโรงไปเกือบหมดแล้ว เค้าจึงชวนเดี๊ยนลุก แต่พอเดินไปจะถึงประตู เป็นคู่สุดท้ายด้วย เค้าผลักเดี๊ยนหลังติดผนัง มือสองข้างล้อมเดี๊ยนไม่ให้ไปไหน เค้าบอกว่า
เป็นแฟนกับผมเถอะนะ
ไม่รู้ผีฟ้าที่ไหนมาดลใจ เดี๊ยนตอบไปว่า
เราเป็นเพื่อนกันเถอะนะ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(คงมีเอคโค่ก้องอยู่ในหัวเค้าเป็นแน่)
มันผิดตรงไหนเหรอคะ ก็เดี๊ยนไม่ได้ชอบเค้านี่ เค้าเดินออกไปจากโรงหนัง ทิ้งเดี๊ยนไว้คนเดียวให้คนทำความสะอาดกับเจ้าหน้าที่โรงหนังจ้องตาไม่กระพริบ
เช้าวันต่อมา เป็นวันจันทร์ หนุ่มน้อยผู้น่าสงสารขาดเรียน. เกิดอะไรขึ้น อาจารย์ก็ถาม ไม่มีใครรู้
เที่ยง ไม่มีใครสนใจ คิดว่าเขาคงไม่สบาย เซ้นสิทีฟออกปานนั้น
บ่ายสาม อาจารย์ใหญ่เดินมาที่ห้อง กับอาจารย์ประจำชั้น เรียกอาจารย์ที่สอนอยู่ออกไปคุยประมาณ 10 นาที
อาจารย์ประจำชั้นเดินเข้ามา
ครูมีความเสียใจเป็นอย่างยิ่งที่จะบอกพวกเราว่า พวกเราเสียเพื่อนคนหนึ่งไปเมื่อเช้านี้ ด้วยอุบัติเหตุรถชน ซึ่งเพื่อนคนนั้นก็คือ.
..หนุ่มน้อยคนนั้น.
ทุกคนนิ่งอึ้ง นักวอลเล่ย์สาวพากันร้องให้ แล้วอีกไม่ถึง 30 วินาทีผู้หญิงทุกคนร้องให้ตาม แม้แต่กลุ่มเพื่อนผู้ชายของเค้าก็ร้องด้วย
เอาล่ะสิ.
ถ้าเดี๊ยนไม่ร้อง เพื่อนต้องหาว่าเดี๊ยนฆาตกรรมหนุ่มน้อยคนนั้นด้วย
และเดี๊ยนก็รู้ตัวว่าเดี๊ยนเป็นคนที่มีความสามารถทางการแสดงคนหนึ่ง.
หน้าส่วนตัว
778
