3 กรกฎาคม 2550 22:35 น.
ไผ่ดำ
...เราจบกัน...พูดง่ายไป ไหมที่รัก
เธอตีจาก ฝากรอยช้ำ น้ำตาไหล
ถึงวันที่ เธอบอกลา แทบบ้าตาย
ในฤทัย ฉันปวดแปลบ แสบเกินทน
...ฉันรักเธอ..คำๆนี้ ยังฝังแน่น
เธอมีแฟน คนใหม่ ไห้..สับสน
เธอบอกลา หายหน้าไป ใจร้อนรน
ช่างวกวน นี่ฉันผิด อะไรกัน
...นั่งทบทวน วันเวลา เคยพันผูก
กลับยิ่งทุกข์ เห็นภาพเก่า ของเรานั่น
เหมือนตอกย้ำ แผลใจ ให้จาบัลย์
เกินรำพรรณ เธอทำได้ ใจร้ายจริง
...สองเราเริ่ม ก่อร่าง สร้างทางฝัน
ไม่นานวัน สัมพันธ์ร้าง ลางเลือนยิ่ง
แสนมืดมน หนทางรัก จักเป็นจริง
ต้องหยุดนิ่ง น้ำตาหลั่ง ยังรักเธอ
...ฉันรักเธอ ด้วยใจ ไม่แปรพักต์
เธอตีจาก ฉันไป ใจพร่ำเพ้อ
ให้ฉันอยู่ กับคำลวง ติดบ่วงเธอ
เพื่อรอเธอ บอกลา น่าเศร้าใจ
...เรารักกัน หลายเพลา คราครั้งก่อน
คำออดอ้อน ปลอบฉัน วันร้องไห้
มาวันนี้ แม้นาที ไม่มีใจ
หลอกทำไม พ่อคนดี ที่ใจดำ...
??o.O (ไผ่ดำ) O.o?
2 กรกฎาคม 2550 07:17 น.
ไผ่ดำ
...ลูกก้มกราบ วันทา หน้าหลวงพ่อ
น้ำตาคลอ ด้วยผิดหวัง เส้นทางรัก
ถูกทอดทิ้ง น้ำตานอง ต้องอกหัก
ลูกนี้จัก ขอพึ่งบุญ ให้อุ่นใจ
...หลายครั้งแล้ว ต้องเสียใจ ไห้ว้าวุ่น
ใจเคืองขุ่น ช้ำนัก เขาผลักไส
ลูกต้องนอน ครวญคร่ำ ช้ำทรวงใน
ทิ้งลูกไป ต้องไร้หลัก ที่พักพิง
...ขอหลวงพ่อ เจ้าขา เมตตาลูก
ในยามทุกข์ ลูกอ้างว้าง หมดทุกสิ่ง
มีเพียงธรรม จะนำลูก ให้หยุดนิ่ง
ลืมทุกสิ่ง มีเพียงพระ....ปฏิมา
...ลูกตักบาตร ทำทาน หันเข้าวัด
ปฏิบัติ ถือศีล ท่านเจ้าขา
ให้โชคดี เช่นคนอื่น ชื่นอุรา
ลูกจึงมา ขอรับใช้ ในทางธรรม
...ลูกเตรียมกาย ใจพร้อม ถวายวัด
ชุดขาวตัด เตรียมสวมใส่ ให้คลายช้ำ
ใจแผ้วผ่อง ตัดโลกีย์ ที่เป็นกรรม
หันหาธรรม ขอบวชชี พลีวัดเอย...
??o.O (พิม+ดำ) O.o??