14 มีนาคม 2554 20:36 น.
ไบเซ็บ
แทนเฟรดดี้ เหล่าทหาร ต่างควบม้า
มิรอช้า รีบเร่งตาม มิแปรผัน
รีบไปช่วย องค์หญิง จากพวกมัน
ก่อนชีวัน ขององค์หญิง จะเป็นไป
แต่มิอาจ ตามติด ดั่งใจจง
พวกมันคง เข้าตาเป๊ก มิสงสัย
แทนเฟรดดี้ หยุดรีรอ ที่ขอบไพร
แล้วมองไกล ออกไป ที่กำแพง
แทนเอ่ยบอก พวกท่าน รอที่นี่
ข้าเฟรดดี้ จะลอบไป อย่างแอบแฝง
เมื่อท่านเห็น สัญญาณ ที่สำแดง
อย่าได้แคลง โปรดรีบไป ช่วยโดยพลัน
แทนจึงชวน เฟรดดี้ รีบไปเถิด
อย่าให้เกิด เสียงดัง จงเงียบสันต์
เมื่อไปไกล จากทหาร จึงจำนรรจ์
รีบสวมกัน เสื้อล่องหน ที่นำมา
ทั้งสองคน กายา มิอาจเห็น
มีแค่เป็น เพียงเสียง ที่ถามหา
เรารีบไป ที่ประตู เผื่อเปิดมา
จะได้วิ่ง เข้าค้นหา ศรีอนงค์
ไม่นานนัก มีทหาร เปิดประตู
คนทั้งคู่ แทรกตัวเข้า ตามประสงค์
แทนกระซิบ บอกเฟรดดี้ อย่างเจาะจง
เรานั้นคง ต้องแยกกัน เข้าไปหา
หนึ่งชั่วยาม กลับมาเจอ กันที่นี่
แม้ไม่มี ที่จะพบ ดังปรารถนา
แล้วรีบเร่ง แยกกัน ไปค้นหา
หมายพบพา องค์หญิง อยู่ที่ใด
แทนมุ่งตรง ไปที่พัก เหล่าทหาร
คงกักกัน นงคราญ มิสงสัย
พวกมันต้อง ขังไว้ มิได้ไกล
พลางเดินไป อย่างระวัง ตามครรลอง
พบทหาร สองคน พูดเล่าขาน
วันพรุ่งนี้ จะมีงาน เลี้ยงฉลอง
งานแต่งของ อนุชา ผู้ลำพอง
กับองค์หญิง ผู้เศร้าหมอง ที่จับมา
องค์หญิงนั้น ถูกคุมตัว ไว้ด้านหลัง
มีทหาร เฝ้าคุมขัง อย่างแน่นหนา
ไม่มีทาง ที่จะหนี โชคชะตา
คงต้องตก เป็นชายา อย่างแน่นอน
แทนได้ยิน จึงรีบวิ่ง ไปด้านหลัง
ที่คุมขัง องค์หญิง ผู้สมร
มีทหาร เฝ้าประตู มิหลับนอน
อีกใส่กลอน แน่นหนา ดูแข็งแรง
จึงค่อยเดิน เลียบเคียง มองหน้าต่าง
ดูรางๆ ภายในห้อง ไม่มีแสง
เห็นองค์หญิง นั่งอยู่ หมดเรี่ยวแรง
ดูใบหน้า ส่อสำแดง แสนเศร้าจริง
มีแต่เพียง ทหารเฝ้า ทั้งซ้ายขวา
จึงหยิบปืน ยิงเข้าหา มิเกรงกริ่ง
ถูกกายา ทหารยาม ล้มแน่นิ่ง
แล้วรีบวิ่ง หยิบกุญแจ ไขเข้าไป
ประตูเปิด องค์หญิง รีบหันมา
แทนรีบจา ข้าเอง อย่าสงสัย
องค์หญิงร้อง ข้าไม่เห็น มีผู้ใด
แต่ไฉน ได้ยินเสียง ดังออกมา
แทนรีบถอด เสื้อล่องหน ออกจากร่าง
แล้วรีบย่าง หาองค์หญิง อย่ากังขา
เราต้องรีบ หนีเข้าไป ในพนา
เร็วเถิดหนา รีบสวมเสื้อ ที่นำมา
มีเสื้อเพียง ตัวเดียว ที่สวมใส่
มิเห็นกาย นวลไฉไล ที่เสาะหา
มีเพียงแทน วิ่งไป เห็นกายา
วิ่งนำพา ออกไป ยังที่หมาย
เมื่อวิ่งถึง ประตูเมือง เห็นทหาร
ยืนทำการ ป้องกัน อยู่มากหลาย
แทนจึงยิง ปืนโปรตอน เพื่อทลาย
เปิดทางหมาย หนีออกไป จากพารา
มีทหาร ล้มลง เพียงบางคน
บ้างเอี้ยวตน กระโดดหลบ หลังพฤกษา
แล้วง้างศร ยิงตรง พุ่งออกมา
ถูกไหล่ขวา จนแทน ร้องเสียงเครือ
เปรี้ยะๆๆ เสียงปืนดัง อยู่มิห่าง
ยิงถูกร่าง ทหาร พวกที่เหลือ
เหล่าทหาร ที่หลบอยู่ ล้มเป็นเบือ
ทุกคนเทือ ต่างสลบ ทุกๆคน
เร็วรีบหนี ไอมาช่วย อย่ารอรา
เสียงเฟรดดี้ เปล่งวาจา อย่างรู้ผล
องค์หญิงงง ด้วยไม่เห็น มีผู้คน
แทนจำทน ดึงองค์หญิง วิ่งออกไป
ทั้งสามคน รีบวิ่งหนี เข้าในป่า
รีบวิ่งหา ทหารขอม ช่วยแก้ไข
แล้วทั้งหมด ควบอาชา รีบเร่งไป
เมืองชำนิ โดยเร็วไว ไม่รอรี
อนุชา แม่ทัพจาม โกรธายิ่ง
ที่องค์หญิง ถูกช่วย ให้หลบหนี
จงจับยาม มาประหาร ผลาญชีวี
ไม่ให้มี ใครมาเอา เยี่ยงอย่างนาน
แล้วสั่งให้ จงรีบเร่ง เตรียมทัพศึก
เกณฑ์คนฝึก เพิ่มพล เหล่าทหาร
เราจะเร่ง กรีฑาทัพ เข้ารอนราญ
จะเข้าผลาญ เมืองชำนิ ให้บรรลัย
แทนเฟรดดี้ องค์หญิง และทหาร
ควบอาชา เร่งทะยาน มิไถล
ไม่ช้านาน ถึงชำนิ ได้ดั่งใจ
เมืองที่ชัย วรมัน เคลื่อนทัพมา
ลงจากม้า แทนแทบทรุด แสนเจ็บปวด
เดินเซซวด ทรุดกาย ต้องพิงฝา
เฟรดดี้รีบ เข้าพยุง พาเดินมา
วางกายา ลงบนเตียง ที่นอกชาน
องค์หญิงเดิน ตามติด ด้วยเป็นห่วง
คิดในทรวง ว่าหมอแทน ช่างกล้าหาญ
ถ้าหากช่วย ตัวเรา ไม่ทันกาล
คงถูกมาร ย่ำยี จนมลาย
พลางมองไป ที่หมอแทน นอนบิดกาย
มองดูกลาย คล้ายแม่ทัพ ที่สูญหาย
จึ่งรีบเดิน มาข้างเตียง แล้วจับกาย
หวังจะคลาย ความเจ็บปวด ด้วยภาวนา
แทนหันมา กลับกลาย เป็นแม่ทัพ
เอื้อมมือจับ องค์หญิง ด้วยปรารถนา
พลางเงยมอง องค์หญิง แล้วเปล่งจา
ข้าจะมา ดูแล ท่านให้ดี
ขอให้ท่าน จงอย่า เศร้าเลยหนา
อย่าได้เหงา กายา ไร้สุขี
ข้าจะอยู่ เคียงท่าน ทุกๆที
ให้ได้มี ความสุข มิให้คลาย
พลันแม่ทัพ กลับเปลี่ยน เป็นหมอแทน
นอนกายบิด ดูแสน เจ็บปวดหลาย
พลางหันมอง เรียกเฟรดดี้ มาข้างกาย
อย่าได้สาย ขอให้ ช่วยนำพา
แทนฝืนบอก บาดแผล ที่หัวไหล่
ต้องเร็วไว ผ่าศรออก เพื่อรักษา
เฟรดดี้บอก ไอจะช่วย โปรดบอกมา
แทนเอ่ยว่า จงทำ ตามวาจา
จงนำเอา มีดคม สุราแรง
นำมีดเผา จนร้อนแดง ด้วยสิขา
แล้วนำมา แช่ลงไป ในสุรา
จึ่งนำมา ผ่าลูกศร ออกจากตน