21 พฤษภาคม 2548 16:36 น.
ไทย 17
มาเถิดหนา น้ำตา มาเปียกหมอน
จะขับกลอน กล่อมเจ้า เมื่อเศร้าหนัก
ยามหม่นเศร้า ร้าวไหว ให้ใจพัก
พิงหนุนตัก บ่อน้ำตา รักษาใจ
สิ่งอื่นใด ดีเลิศ ประเสริฐหนา
กลับใขว่ขว้า ได้เพียงเงา เมื่อเปล่าไร้
น้ำตาที่ ไร้ซึ่งค่า คราอิ่มใจ
กลับเคียงใกล้ ดูแลใจ ยามเจ็บรอน
21 พฤษภาคม 2548 11:33 น.
ไทย 17
กาสะลอง ดอกขาว ร่วงกราวเกลื่อน
ก้าวมาเยือน หวังปลูกก่อ ทอฝันสร้าง
ช่อสามเอ็ด ไทยสิบเจ็ด ก้าวเด็ดทาง
แห่งฝันคว้าง ให้กระจ่าง เป็นจริงพลัน
อาจเหนื่อยหนัก สักหน่อย จะคอยสู้
ก้าวเคียงคู่ กาสะลอง กล่องเก็บฝัน
กี่ร้อยดอก พันดอก ผูกพันกัน
ร่วมเสกสรรค์ สะพานสู่ ประตูชัย