19 มีนาคม 2547 15:24 น.
ไดอารี่สีน้ำเงิน
....มากกว่าคำว่าเพื่อน....***แต่ไม่ใช่แฟน
...บีผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาน่ารักเรียบร้อยนิสัยดีวันนี้เป็นวันวันแรกที่มาโรงเรียนแห่งใหม่วันแรกบีไม่ค่อยมีเพื่อนแต่พอวันต่อมาเธอก็มีเพื่อนมากเนื่องจากที่บีเป็นคนที่มีอัธยาสัยดีเป็นที่รักของเพื่อนๆพี่ๆ เธอได้รู้จักผ้ชายคนหนึงเค้าชื่อแบงค์เด็กผู้ชายที่เรียบร้อยท่าทางเรียนเก่งนิสัยดีเป็นนักกีฬารักบี้และนักกีฬาฟุตบอลทีมโรงเรียนแต่เนื่องด้วยที่เค้าเล่นกีฬาทั้งสองอย่างพร้อมกันอาจารย์เลยให้เค้าเลือกเล่นอย่างเดียว เค้าตัดสินใจเลือกรักบี้
.......บีมีเพื่อนผู้หญิงที่สนิทด้วยชื่อก้อยเธอเป็นคนเรียบร้อยและให้คำปรึกษาที่ดีแก่บีไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเรียน หรือเรื่องต่างๆ บีสนิทกับแบงค์มากจนเพื่อนๆในห้องและหลายๆคนคิดว่าบีและแบงค์เป็นแฟนกันในตอนนั้นบีคิดว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นตอนนั้นไม่ใช่ความรักบีจึงไม่คิดอะไรมาก แบงค์เป็นผู้ชายที่มี
เสน่ห์ผู้หญิงหลายๆคนชอบเค้าแบงค์เป็นคนที่อ่อนโยนเข้ากับคนอื่นได้ง่ายทั้งสองคนเป็นเพื่อนรักกันมีอะไรก็จะปรึกษากันตลอดเวลาทั้งสองได้ตกลงกันว่าตลอดเวลาที่อยู่ที่โรงเรียนด้วยกันม.1- ม.3 จะไม่มีแฟน บีเป็นคนขี้ใจน้อยเวลาที่บีและแบงค์โกรธกันแบงค์จะเป็นคนง้อบีตลอด บีแบงค์และก้อย 3 คนจะไปไหนด้วยกันตลอดอาจจะมีเรื่องทะเลาะกันบ้างแต่ก็ผ่านไปด้วยดีซึ่งคนที่ยอมตลอดก็จะเป็นแบงค์
.....มาวันหนึงแบงค์ได้เล่าให้ก้อยฟังว่าเค้าชอบผู้หญิงคนหนึงเป็นคนในกลุ่มเดียวกับบีโดยบอกก้อยไม่ให้บอกบี แต่บีก็ได้ยินจนได้ทั้งสองมีเรื่องทะเลาะกันบีร้องไห้ไม่หยุดไม่ยอมฟังเหตุผลอะไรเล่นเอาคนที่เป็นคนกลางคือก้อยเนื่อยใจไม่ว่าแบงค์จะง้อบียังไงมันก็ไม่เป็นผล บีให้แบงค์เลือกระหว่างบีและผู้หญิงคนที่แบงค์รักแบงค์บอกว่าเลือกไม่ได้ บีจึงตัดสินใจให้แบงค์ไปกับคนที่แบงค์รักก้อยถามบีว่าทำไมทำเช่นนั้นบีบอกว่าถ้าแบงค์มีแฟนแล้วบีก็จะไม่ใช่คนสำคัญถ้าแบงค์มาพูดคุยกับบีและก้อยแฟนเค้าก็ต้องหึงแบงค์ก็จะไม่เหมือนเดิมก้อยบอกว่าเหมือนเดิมสิทำไมจะไม่เหมือนเดิมแต่บีก็ยืนยันจะทำเช่นเดิม
......บอลผู้ชายที่รับรู้เรื่องของบีและแบงค์มาตลอดได้เข้ามาคุยกับบีและบอกให้บียอมเปิดใจบอลจะคอยให้กำลังใจบีตลอดผ่านไปประมาณ 1 สัปดาห์ บีและแบงค์ก็คืนดีกันแต่ทั้งสองก็ไม่ได้สนิทกันเหมือนเดิม ถึงวันสอบปลายภาค ก็เกิดเรื่องขึ้นจนได้เมื่อแฟนของแบงค์หึงแบงค์ที่มาคุยกับบี ถึงวันสอบสุดท้ายสอบวิชาสุดท้ายเสร็จแบงค์ก็มาคุยกับบีเรื่องแฟนของแบงค์บีก็เลยน้อยใจที่แม้แต้จะคุยกับเพื่อนทั้งๆที่บีและแบงค์เป็นแพื่อนกันทำไมต้องหึงเค้าด้วยบีน้อยใจแบงค์มากและวันนี้ก็เป็นวันปิดเทอมบีไม่ยอมคุยกับแบงค์และก่อนกลับบ้านบีบอกแบงค์ว่าเรา"ไม่โกรธแล้วไปหาเค้าคนนั้นเถอะเค้ามารอแล้ว"บีพูดพร้อมกับยิ้ม
บีหันหลังกลับพร้อมด้วยน้ำที่คลอเบ้าโดยที่แบงค์ไม่รู้
แบงค์จะรุ้ไหมน้าว่าบีแอบร้องไห้ทุกคืน
.....ในใจตอนนี้บีก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับแบงค์นั้นเค้าเรียกว่าความรักหรือเปล่า
แบงค์นายจะอยู่ในใจเราตลอดไป
ไดอารี่สีน้ำเงิน