13 สิงหาคม 2547 15:40 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
สายหมอก ตอกย้ำ ความหลัง
ที่ฝัง อยู่ใน ดวงจิต
อดีต ที่ทำ นั้นผิด
เพราะคิด ที่จะ รักเธอ
เธอเปลี่ยน จากเดิม เหลือหลาย
กลับกลาย แตกต่าง ห่างเหิน
เรานั้น กอดคอ ร้องเดิน
กันเพลิน อยู่ใน วังวน
มาถึง วันเธอ ใจเปลี่ยน
เปลี่ยนไป ไม่เหมือน แต่เก่า
เธอเฝ้า เมินหลบ หน้าเรา
ทำเอา เจ็บช้ำ ซ้ำใจ
ดีขึ้นไม่ครับ กับกลอนหกบทที่สองคับ
ใส้เดือนน้อ...คอยรัก
13 สิงหาคม 2547 08:06 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
ความรัก ความห่าง ต่างกัน
ตะวัน จันทรา ห่างเหิน
สองเรา เป็นมิตร ชิดเชย
ต่างเคย กอดคอ ร้องเพลง
เวลา พรากเธอ จากฉัน
คำมั่น อันเก่า สูญหาย
เธอต่าง จากเดิม มากมาย
จนกลาย เป็นคน ห่างกัน
เธอนั้น ไม่หัน แม้มอง
เธอครอง ดวงใจ ฉันอยู่
แต่เธอ ทำไม่ แลดู
แต่กู่ ไม่กลับ แล้วใจ
หากมีข้อผิดพลาดก็ขออภัยด้วยนะคับ เพิ่งแต่งเป็นกลอนหกเป็นครั้งแรกคับ
ใส้เดือนน้อย...คอยรัก
11 สิงหาคม 2547 14:44 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
อันกระท่อมหน้าโรงเรียนเปลี่ยนความคิด
ตอนฉันคิดพิจารณาจะโทรหา
อันคนนั้นที่อยู่ไปไกลลับตา
เพราะฉันว่าเธอไม่ว่างเพราะห่างกัน
มันเป็นสิ่งต้องทำใจเมื่อไกลห่าง
เวลาว่างของเธอนั้นเป็นฉะไหน
ฉันไม่รู้ว่าเธอว่างเวลาใด
ทำให้ใจฉันต้องเหงาเปล่าจากเธอ
10 สิงหาคม 2547 21:35 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
เห็นตะวันตัดสายหมอกตอกความหลัง
เหมือนกับยังขังตัวไว้ในอดีต
เหมือนความรักของสองเราเป็นไม้ขีด
ที่ติดไฟแล้วก็ดับไม่ยืนยง
ถึงตัวห่างใจไม่ห่างต่าคนคึด
แต่ฉันว่ามันนั้นผิดคึดฉะไหน
เพราะคนรักของฉันนั้นห่างไปไกล
ใยมีแต่ความห่างกร่างเข้ามา
9 สิงหาคม 2547 11:25 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
อันคืนวันผันแปรเปลี่ยนไม่กลับ
ทุกความลับมักถูกจับและเปิดเผย
แต่ความรักของสองเรานั่นไม่เคย
ที่จะเผยออกมาหาฝูงชน
เพราะสองคนเรานั้นมั่งแน่นัก
มักจะรักหวงรักไม่หันห่าง
เก็บความรักเอาไว้ที่ใจกลาง
ไม่มีลางความรักเราต่างจากเดิม