6 สิงหาคม 2547 14:05 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
เธออยู่ไหนในตอนนี้ฉันคึดถึง
เฝ้าคำนึงนึกถึงเธอเมื่อยามเหงา
เฝ้ารอคอยวันเวลาพบหน้าเรา
คงขอเดาเอาไว้ว่าคงไม่นาน
Where are you at now i miss you
I always think of you when i fell lonely
Then i wait for when i meet you
But i think i will be not so long
5 สิงหาคม 2547 10:10 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
ดวงอาทิตย์อัสดงคงไม่เที่ยง
เหมือนอย่างเยี่ยงความรักของสองเรานั้น
เรามีความรักคงที่เสมอกัน
ไม่มีวันแยกจากพรากกันไป
3 สิงหาคม 2547 18:11 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
นั่งง่วงนอนศรรักหักปักกลางอก
เห็นสองนกคู่กันนั้นฉะไหน
ไม่ว่าจะอยู่ร่วมกันแห่งหนใด
ก็ไม่ใช่คู่ของฉันกับของเธอ
เมื่ออดีตเหมือนมีกกรีดในใจฉัน
มันก็เจ็บเหมือนกันนะรู้บ้างไหม
ใจดวงนี้ยอมทนเจ็บเพราะเหตุใด
หากไม่ใช่เพราะความรักคึดถึงเธอ
เธอคนเดียวทำให้ฉันเป็นแบบนี้
ฉันจู้จี้กับเธอมากไปนักหรือ
เธอจึงเปลี่ยนสิ่งต่างๆไม่หารือ
หรือว่าเราคือคู่ที่หักจากกัน
เหมือนตะวันพัลวัลดวงจันทรา
คู่ที่หาพบกันไม่ในที่นี้
เปรียบตะวันและจันทราเหมือนคนหนา
ก็เหมือนว่าคนอยู่วันคนอยู่คืน
ไม่มีทางตื่นจากหลับแล้วพบกัน
เหมือนตะวันและจันทราที่ห่างกัน
28 กรกฎาคม 2547 08:43 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
ไปเรียนผ่านอดีตห้องของเธอ
ทำให้เผลอนึกถึงเธอในอดีต
ผ่านผลงานที่เธอทำเรื่องปารีส
เผลอเห็นมีดคัตเตอร์นั้นหล่นอยู่
มีดอันนั้นแตกสลายไม่น่าดู
เหมือนของคู่ของสองเรานั้นฉะไหน
ใจของฉันเศร้สสร้อยด้วยอาลัย
ประกอบมันขึ้นมาใหม่เพื่อสองเรา
At school i walked pass your old room
It make me to think in the past
I walk pass your project about Paris
Then i see the cutter on the floor
The cutter was destroyed look so bad
It look like about we at now
I make my heart so sad and so bad
i reduce it to new because us.
ถึง--บุคคลต้องห้าม...ของฉัน
22 กรกฎาคม 2547 09:45 น.
ใส้เดือนน้อน...คอยรัก
มาถึงโรงเรียนเช้าใจเฝ้าหา
คึดถึงหน้าใครบางคนบนความหลัง
อันความจริงคึดถึงทุกวี่วัน
โอ้ใจฉันไม่เคยปราศจากหน้าเธอ
Miss someone when i leave at school
Think the face of someone in the past
But true thing i miss you every time
Oh My heart always have your face i