30 พฤษภาคม 2546 13:05 น.
ใสซื่อบริสุทธิ์จ้า
ขณะที่คำขอโทษของเธอและคำพูดของฉันไม่ได้ผล
ก็ผลักภาระให้ฉันหนึ่งคนต้องทนกับคำกล่าวหา
เธอสามารถให้คนสองคนที่ไม่รู้จักกันมา
ต้องทะเลาะกันทั้งน้ำตา.....เพื่อรู้ว่า เธอโกหกกัน
เธอโทษการรู้จักกันเป็นความผิดพลาด
แต่เธอลืมบรรยากาศที่นั่งเหงาอยู่กับฉัน
โทษการที่ฉันใส่ใจกับเธอที่รู้สึกคล้ายๆกัน
เป็นเหตุผลของการร้าวความสัมพันธ์ที่เหมือนว่าจะดี
ฉันว่าความรักของเธออึดอัดมากกว่าอบอุ่น
เหมือนแก้วที่ร้าวเป็นทุนแค่มือหมุนก็ละเอียดแบบนี้
แตกกระจาย ไร้ทิศทางให้เธอกอบมาวางอีกสักกี่ปี
ชิ้นส่วนก็ไม่ครบอย่างเคยมี....เธอไม่กล้าเหนื่อยพอที่จะประกอบมันเหมือนเดิม
29 พฤษภาคม 2546 02:34 น.
ใสซื่อบริสุทธิ์จ้า
ในวันที่ฉันกลับมาเพื่อเหมือนเดิม
สิ่งที่เรียนรุ้เพิ่มคือ เธอโกหกฉัน
ฉันน่าจะรู้ว่าการอยู่กับคำว่ารักแต่ละวัน
เจ็บปวดกว่าการจากกัน...โดยไม่มีหัวใจ
เธอไม่มีความจริงใจให้กันพอ
ตลอดเวลาที่บอกว่ารอ ก็หลอกกันได้
รู้ไหมฉันเจ็บปวดเหมือนกรวดใกล้ไฟ
ต่อให้ร้อนจนทนไม่ไหว ก็เก็บไว้คนเดียว
ฉันทนกับการโกหกของเธอมาหลายรอบ
อยู่กับการไม่ได้คำตอบของความรักสักเศษเสี้ยว
กรวดที่ร้อนไฟ ...ทนกับการเก็บไว้เพียงฝ่ายเดียว
หากโดนความร้อนอีกสักเที่ยว...อาจอยากร้าวและแตกเอง
24 พฤษภาคม 2546 02:14 น.
ใสซื่อบริสุทธิ์จ้า
ขณะที่ทุกคนเดินไปข้างหน้า
ฉันรินน้ำตาให้ความไร้ค่าของคำว่าความหลัง
ทุกคนมีชีวิตที่สุขฉันมีความทุกข์เป็นพลัง
ฉุดและรั้ง ...ก่อนทำทุกอย่างลงไป
ไม่กล้าตัดสินใจเดินหน้าอย่างคนอื่น
ทำได้แค่ลุกแล้วยิน ไม่อยากเคลื่อนไหว
การเดินกับอนาคตหรือถอยหลังเพื่อจำจดสิ่งที่จากไป
แค่คิดน้ำตาก็ไหล..หากต้องเปลี่ยนไปจากจุดที่เป็น
อยากกล้าแต่กลัวที่จะก้าว....
จึงได้แต่ยืนปวดร้าวอย่างที่เห็น
ไม่กล้าเปลี่ยนแปลงใดๆหากสิ่งที่ทำไปยากเย็น
เลือกจะยืนและเดินไม่เป็น..
หากต้องถอยหลังเพื่อเห็น เดินหน้าเพื่อลืม
12 พฤษภาคม 2546 15:08 น.
ใสซื่อบริสุทธิ์จ้า
ต้นไม้ของความฝัน
ชิงช้าใต้พระจันทร์แขวนความผูกพันกับท้องฟ้า
ดาวน้อยใหญ่มองเห็นได้แม้หลับตา
ใบไม้สีฟ้าเป็นมากกว่าใบไม้สีชาของโลกความจริง
ที่นี่ไม่มี คำว่า ถูก...ผิด
มีจินตนาการ ความคิด ทีไม่เคยหยุดนิ่ง
ทุกอย่างเป็นไปได้ อะไรก็เป็นจริง
หากเหนื่อยล้า พักพิงกับชีวิตที่วิ่งเกินไป
ทุกอณูมีความฝันล้อมรอบ
ไร้กรอบมีเพียงอารมณ์ที่เลื่อนไหล
กอดความฝันไว้เรียนรู้อยากอยุ่อย่างไม่เหมือนใคร
ทั้งหมดของชีวิตเคลื่อนไหวอยู่ได้ด้วยจินตนาการ
12 พฤษภาคม 2546 14:50 น.
ใสซื่อบริสุทธิ์จ้า
ต้นไม้ของความฝัน
ชิงช้าใต้พระจันทร์แขวนความผูกพันกับท้องฟ้า
ดาวน้อยใหญ่มองเห็นได้แม้หลับตา
ใบไม้สีฟ้าเป็นมากกว่าใบไม้สีชาของโลกความจริง>
ที่นี่ไม่มี คำว่า ถูก...ผิด
มีจินตนาการ ความคิด ทีไม่เคยหยุดนิ่ง
ทุกอย่างเป็นไปได้ อะไรก็เป็นจริง
หากเหนื่อยล้า พักพิงกับชีวิตที่วิ่งเกินไป
ทุกอณูมีความฝันล้อมรอบ
ไร้กรอบมีเพียงอารมณ์ที่เลื่อนไหล
กอดความฝันไว้เรียนรู้อยากอยู่อย่างไม่เหมือนใคร
ทั้งหมดของชีวิตเคลื่อนไหวอยู่ได้ด้วยจินตนาการ
หน้าส่วนตัว
1270
