2 กุมภาพันธ์ 2548 10:51 น.
ใยไหม
๏ไม่เคยฝันซึ่งวันใหม่กับใครอีก
คิดแต่ปลีกหลีกใจให้สะท้อน
ฝากความรักใจภักดิ์ในบทกลอน
พึงสังวรฉันคนนี้คงมีกรรม
เลยเร่งคำน้อมนำสู่พระพุทธ
บริสุทธิ์ไม่จดใจให้ถลำ
ตัดกิเลสตัดเยื่อใยในความนำ
ฉันคนนี้ไม่ถือทำย้ำแต่ความดี
ดำเนินอยู่สู่สายทางพระพุทธา
ได้รู้ว่าเธอได้ใจที่เปลี่ยนสี
อยากให้เธอพบเจอสิ่ง ดี ดี
เลยกลับมาตรงนี้ที่มีเรา
ด้วยไม่คิดมีใครในใจแล้ว
ถึงคราดแคล้วกันอีกคราใช่ว่าเขลา
เพราะยังมีใจแห่งธรรมน้อมนำเรา
ถึงใจเฉาคงบางเบาเพียงไม่นาน
ทำวันนี้ทั้งนอกในให้ดีที่สุด
ไม่หวังฉุดให้ใครมาสงสาร
หากมีวันที่ต้องเจ็บอย่างทรมาน
ขอรับรู้ว่าใจหาญสู้ความจริง
เคยร้องให้ที่จิตใจน่ะเคยช้ำ
ไม่ใช่ว่าไม่เจ็บนำน้ำใจหญิง
แต่ที่สานจิตใจต่อไม่ประวิง
เพราะใจจริงให้อภัยใจทุกดวง
หากคนอื่นหมื่นพันสำคัญผิด
ใจยังคิดให้อภัยใช่เพียงหวง
ไม่เกรงหรอกน้ำคำหากเขาลวง
เพราะคนกลวงทำสิ่งไรได้แก่ตน
เพียงเรามีใจแน่วแน่แลบริสุทธิ์
หากเขาฉุดเราลงเหวอีกสักหน
เขาคนนั้นคนทำกันให้หมุนวน
หากฉันดลใจไม่ได้ไม่โทษใคร
เมื่อมนุษย์ยังมีกรรมน้อมนำจิต
ผ่านชีวิตมากมายกายสั่นไหว
มีเจ้ากรรมนายเวรนำจิตใจ
หากไม่ไหวไม่ตัดต่อขอสร้างบุญ
ด้วยในจิตคิดเอาไว้ให้เสมอ
อภัยเธอเพราะหวงห่วงมีบ่วงหนุน
ฉันคนนี้ก็มีกรรมนำเจือจุน
เขามีคุณให้ประจักษ์ค่าภักดี
ไม่มีเขาฉันนี้จะมีใคร
น้อมนำใจให้ฝักใฝ่ธรรมอย่างนี้
เพียงไม่หวังต่อนี้ไปให้สิ่งดี
จะไม่มีที่จิตนี้อยากครอบครอง
หากแรงบุญหรือกรรมนำพาให้
สองจิตใจได้มาอยู่เป็นคู่สอง
จะดูแลไม่ห่างประคับคอง
เป็นเพื่อนครองที่จิตมิตรร่วมทาง๚๛
2 กุมภาพันธ์ 2548 10:45 น.
ใยไหม
๏รักครั้งก่อนยอกย้อนโหยอ่อนนัก
เชื่อว่ารักเพียงแค่พลิกกระดิกชิวหา
เขาไปมีคนอื่นกลืนสัญญา
แต่วันนี้หรือรักล้าเลยหาเรา
แล้วก็ขุดเรื่องความรักที่หักไว้
ต่อหัวใจที่แหลกไปได้แต่เฉา
มาสานรักบอกปกปักษ์มานานเนา
แค่เพียงเขลาเพียงนิดคิดเผลอใจ
ฉันยังจำทุกถ้อยคำที่พร่ำบอก
คนรักใหม่เธอย้อนหยอกฉันแค่ไหน
รู้ไหมเจ็บวันนั้นแทบขาดใจ
แทบบางตายเธอใจร้ายไม่ใยดี
ทำกันได้อย่างไรใจอย่างนั้น
คนเคยรักเคยมีกันทำอย่างนี้
ฉันร้องไห้ปวดปร่าเสียสิ้นศรี
นี่เหรอคนที่ใจดีดีทำกันลง
ลืมสัญญาเพียงหนึ่งไม่นึกถึง
เพียงใกล้เขาเธอลืมตรึกลึกไหลหลง
หักหาญใครที่รัก โถ..ใจปลง
คงจบลงด้วยใจไม่อาจรัก
มีเหตุผลมากมายกรายลบล้าง
บอกระยะทางห่างไกลจนใจนัก
บอกฉันเหงาเขาต้องการคนมาภักดิ์
เลยสานใจให้ความรักแต่นั้นมา
แต่ต้องปกปิดฉันนั้นตลอด
ด้วยว่าห่วงว่าจะถอดทอดถอนหนา
ไม่อยากทำร้ายจิตใจรักตรึงตรา
กลัวไปว่าฉันจะกลายมลายหัวใจ
เป็นคนดีเลยไม่ร้ายทำลายก่อน
แต่คนรักใหม่เขาพร่ำวอนย้อนสงสัย
หากรักฉันอย่ามีมันหรือใครใคร
เมื่อเธอไม่จัดการฉันผลาญเอง
แล้วคนเจ็บที่ใจนั้นคือฉันนี่
เธอมาบี้หัวใจให้แสลง
มาย้อนยอกตอกย้ำไม่คร่ำเกรง
มาละเลงตะบี้ตะบันให้ฉันจร๚๛
หน้าส่วนตัว
2720
