2 มีนาคม 2546 18:57 น.
ใบไม้
ฉันรอนแรมเดินทาง
ผ่านคืนวันอ้างว้างร้างไร้
ร้อน ฝนระคนหนาวเร้าใจ
จุดหมายทางไปอยู่ไกลตา
ไม่ได้หมายถึงดวงดาว
ไม่คิดก้าวถึงปลายฟ้า
เพียงรอนแรมเดินมา
หวังพบวันเวลาดีดี
ความฝันเลื่อนลอย
คนฝันเฝ้าคอย..คอยอย่างนี้
คอยฝันวันสวยผ่านมาที
คืนฝันวันนี้ฝันอะไร
เพื่อนร่วมทาง...
หนาวเหนื่อยอ้างว้างอยู่บ้างไหม
ทางเดินข้างหน้ารู้ว่าไกล
เดินเคียงกันไปใจคงดี
อกอุ่นคราหนาวคราวฝนตก
เย็นอกคราร้อนอย่างตอนนี้
หากเธออ้างว้างอย่างฉันมี
ยินไหมยินดีเดินร่วมทาง.
2 เมษายน 2545 18:57 น.
ใบไม้
สะพานสวยสีรุ้ง
พาดแนวจากคุ้งฟ้า
สู่วันใหม่ของวันเวลา
เพียงมุ่งหน้าจะก้าวไป
แต่ตอนนี้...
ความรู้สึกที่มีหวั่นไหว
ไม่กล้าก้าวกลัวทางไกล
ยากเพียงไหนเกินคาดเดา
ขอหยุดตัวตน
ยังทนอยู่กับวันเก่า
เพื่อปล่อยให้ตัวเรา
เหงา เศร้าจนฝังกาย
แล้ววันพรุ่งนี้
จะทิ้งทุกอย่างเคยมีไว้ข้างท้าย
วันวานเรียนรู้ได้มากมาย
วันใหม่ท้าทายค่อยมุ่งไป
28 มกราคม 2545 15:36 น.
ใบไม้
เอื้อมมือไปไขว่คว้า
สุดท้ายได้มาเพียงลมแล้ง
ทุ่มเทกำลังเพียรเรี่ยวแรง
ด้วยหมายแบ่งคว้าเอาดาวสักพวง
เอื้อมไปไม่ถึง
ได้เพียงรอวันหนึ่งดาวจะร่วง
ไม่อาจคว้าได้มาแม้สักดวง
แสงลวงแสงดาวช่างพราวตา
ระยับระยิบ
กระพริบอยู่ลิบไกลที่ปลายฟ้า
ทางไกลเพียงใดได้เดินมา
ยังไกลเกินกว่าจะคว้าดาว
28 มกราคม 2545 15:36 น.
ใบไม้
ไม่มีความฝัน
รอฉันอยู่เบื้องหน้า
ไม่มีสิ่งใดฝันใฝ่อยากได้มา
รู้เพียงว่า...ชีวิตไร้จุดหมาย
ไม่มีฝันวันที่หวัง
แรงกำลังหมดไปกับการแพ้พ่าย
ไม่ขอต่อสู้ท้าทาย
ไม่อยากให้น้ำตามากมาย...รินไหลอีกคราว
14 มกราคม 2545 14:52 น.
ใบไม้
หิ่งห้อยน้อยแสง
ลำแรงแห่งสีสัน
ส่องใจเห็นไหวหวั่น
แอบฝันถึงวันไหน
แสงเดือนแสงดาว
แสงสีขาวสีแสงใส
มากแสงแต่แล้งใจ
สุขไหมไร้อิสระ
ตัวเจ้ากระจ้อยร่อย
ไม่ต้องคอยรับภาระ
เสรีภาพเต็มกระบะ
รู้ไว้ซะควรสะใจ
บินสิเจ้าจงบิน
แรงไม่สิ้นเจ้าบินได้
สู่สักแห่งส่องแสงไป
เพื่อผู้ไร้ได้แสงปัน