13 สิงหาคม 2547 21:26 น.
ใบหมอน
อันความรักใครนั้นบริสุทธิ์
ซึ่งผ่องผุดอยู่ในดวงหทัย
เป็นความรักตราบตรึงอยู่ในใจ
ไม่มีใครจะมาเทียบเทียมเท่า
อันความรักใครนั้นชั่งเปี่ยมล้น
มิต้องค้นขวนขวายวายเหนื่อยเศร้า
เป็นความรักซึ่งอยู่ข้างข้างเรา
ใครไหนเล่าจะเทียบเปรียบเหมือนแม่
อันความรักที่อยากจะมอบให้
คือดวงใจน้อยน้อยช่วยดูแล
เป็นเพียงสิ่งเล็กน้อยที่ให้แด่
คือกอดแม่แค่นี้ก็อุ่นใจ
27 มีนาคม 2547 15:57 น.
ใบหมอน
จำปีจำเปรียบน้อง ผิวพรรณ
ผมดั่งการเวกสรร กลิ่นต้อง
อินทนิลดั่งเบญจวรรณ ดวงเนตร
พวงดอกชมพูเศรษฐ์ ดั่งแก้มนวลเอย
*** เศรษฐ์ แปลว่า สวย งาม ดีเยี่ยม ***
25 มีนาคม 2546 10:46 น.
ใบหมอน
สายลมอ่อนพัดหวิวริ้วใบหญ้า
หมู่เมฆาลอยล่องว่องบนฟ้า
วิหกผกผินบินว่อนนภา
ดอกหญ้าคาปลิวลิ้วลู่ตามลม
แมลงปอล่อหยอกกับดอกหญ้า
ภุมราดมดอมตอมน่าชม
ซึ่งดอกไม้แสนสวยรวยสุขสม
ดูรื่นรมณ์มิน้อยด้อยกว่าใคร
อีกฝูงปลาแหวกว่ายในสายธาร
ต่างสนุกสนานรื่นรานใจ
ทั้งผีเสื้อมีปีกบินแกว่งไกว
ให้เคลื่อนไหวราวไหลไปกับน้ำ
มีเม็ดฝนโปรยปรายกระจายสาด
ดูเกลื้อนกลาดเวหาพามืดคล่ำ
เหล่านกน้อยบินฝ่าลาฝนพร่ำ
หมู่พฤกษาชุมช่ำย่ำยวยใจ
5 มีนาคม 2546 13:08 น.
ใบหมอน
ทานตะวันท้าทายซึ่งแสงแดด
ที่ถูกแผดถูกเผาเช้าถึงค่ำ
แต่อย่างไรเจ้าดอกยังกำยำ
ไม่เคยร่ำเคยร้องต่อหน้าใคร
ยามรุ่งเจ้านั้นหันทิศออก
ตกบ่ายดอกหันปัจฉิมยิ้มกันใหญ่
เหลืองอร่ามทั่วทุ่งชั่งจูงใจ
ต่างพาให้น่าชมดมดอมเอย
18 กุมภาพันธ์ 2546 17:43 น.
ใบหมอน
น้ำเขียวครามกว้างสุด ณ ขอบฟ้า
หมู่เมฆาลอยล่องตามสายลม
อีกทั้งเสียงเกลียวคลื่นมาผสม
ดูน่าชมมิน้อยดอยกว่าใคร
พร้อมหาดชายทรายขาวราวกับนุ่น
หอมไอกรุ่นกลิ่นทะเลที่กว้างใหญ่
มีสายน้ำอันอุ่นชุ่มฤทัย
ห่อหุ้มให้ได้โลกนี้เกิดขึ้นมา
ยังมีแสงตะวันที่สาดส่อง
ให้ปุยฟ่องของเมฆบนเวหา
รวมละอองกลุ่มก้อนรอนดั่งตา
สู่นภาอันกว้างที่แสนไกล
หน้าส่วนตัว
904
