17 พฤศจิกายน 2544 05:31 น.
ใบบัว
มองดูฟัาคราใดใจหม่องหม่น
ด้วยเพราะคนรักจากไกลไม่มีเขา
ป่านนี้เธออยู่สวรรค์ชั้นใดเล่า
ฉันคอยเฝ้ามองดูอยู่ทุกวัน
16 พฤศจิกายน 2544 10:10 น.
ใบบัว
ขอฝากกลอนแทนวาจามาย้ำไว้
ว่ามีใครคนหนึ่งคิดถึงเสมอ
แม้เวลาผ่านไปไม่ลืมเธอ
ยังเฝ้าเพ้อด้วยจิตมั่นมิหวั่นเลย
ยิ่งนานไปดวงใจยิ่งเศร้าหมอง
ตกเป็นรองสุดเจ็บชำนำตาไหล
อยากหลบลี้หนีหน้าให้แสนไกล
เพื่อจะได้ลืมเธอหยุดเพ้อครวญ
เห็นใครใครคนอื่นเขาชื่นนัก
เขามีรักสมหวังดังใจหมาย
แต่ตัวเราซิเจ็บจวนเจียนตาย
ก็จะไม่ร้องขอรอเมตตา
หากวันนี้มีเขาเราก็ชำ
เพราะเขาทำเป็นรักเรานักหนา
แต่ยามใดที่เราอยู่ไกลตา
ก็จะหารักใหม่ไม่ใช่เรา