20 สิงหาคม 2548 08:18 น.
ใบบอนแก้ว
....ข้าเจ้าแปลง แต่งร่างกาย หมายทำศึก
ข้าขอคึก เข้าชกต่อย ไม่ถอยหนี
ข้าขอคร่า ค่าคนทราม ตามราวี
ข้ายอมพลี พร้อมสิ้นชื่อ กระบือไทย
ข้าโง่เง่า เต่าตุ่นมาก ถ้าหากเปรียบ
ข้าขืนเงียบ คงมิเหมาะ เพราะสงสัย
ข้ายังคิด มิตรเคยหลง จะจงใจ
ข้าขอใช้ สิทธิ์ของเพื่อน เพื่อเตือนตัว
ข้าขอย้ำ คำว่าเพื่อน ไม่เลือนหาย
ข้าจึงหมาย ขอออกรบ ฆ่าตบหัว
ข้ามีตา หาใจจืด แล้วมืดมัว
ข้าไม่กลัว และไม่เลี่ยง หากเที่ยงธรรม
ข้ายึดหลัก รักกันไว้ คนในบ้าน
ข้าอยากอ่าน ชมอักษร ซ่อนความขำ
ข้าไม่คิด มิตรเพื่อนพ้อง ต้องระกำ
ข้าขอย้ำ หยุดเสียเถิด ก่อนเกิดความ
ข้าเป็นไท ไม่ใช่ใคร ที่ใจขลาด
ข้าใช่ทาส ของใครใคร ให้เหยียดหยาม
ข้าเป็นไท ใช่ใจหมด ความงดงาม
ข้าขอถาม เพื่อนอีกที คิดดียัง
ข้าคิดแล้ว แจ๋วแน่แน่ เพียงแค่ทำ
ข้าขอย้ำ สมานฉันท์ นั้นคงขลัง
ข้าคร่าฆ่า ข้าห้ามไป คงไม่ฟัง
ข้าเฝ้าหวัง ค่าของเพื่อน จะเหมือนเดิม....
หมายเหตุ ให้คำแรกในแต่ละวรรค เป็นคำเดียวกัน(กระทู้)
หน้าส่วนตัว
1588
