30 กันยายน 2548 23:59 น.
ใบบอนแก้ว
...คลื่นใจหนึ่งถึงใจใครคนหนึ่ง
คลื่นห่วงหาตราตรึงซึ่งเพรียกหา
คลื่นแทรกมาหาใครใจสั่งมา
คลื่นรักซอนซ่อนค่ามาแทรกซอน
คลื่นใจหายร้ายทั่วกลัวสูญหาย
คลื่นรักหลอนคลอนคลายคล้ายหลอกหลอน
คลื่นกระดอนอ่อนมากจากบ้านดอน
คลื่นจากใจให้ย้อนสะท้อนใจ
คลื่นนำรักชักพามาหารัก
คลื่นเสือกไสไล่หนักคอยผลักไส
คลื่นห่างไกลใจร้างห่างกันไกล
คลื่นรักคงหลงไปไม่มั่นคง
คลื่นใจน้องของพี่มีไหมน้อง
คลื่นรักหลงคงหมองต้องลืมหลง
คลื่นพะวงคงไร้ไม่พะวง
คลื่นใจมีที่ส่งคงไม่มี
คลื่นจึงหายคลายคลาดสวาทหาย
คลื่นรักหนีที่หน่ายคล้ายอยากหนี
คลื่นรักดีที่เคยเลยไม่ดี
คลื่นรักเราเท่านี้ไม่มีเรา
คลื่นคิดถึงซึ้งใจไปไม่ถึง
คลื่นความเหงาเข้าตรึงจึงแอบเหงา
คลื่นแห่งเงาเศร้าถามตามเป็นเงา
คลื่นของใจใครเล่าเฝ้าถามใจ...
หมายเหตุ บังคับพิเศษ...1. คำแรกของทุกวรรคและบทต้องเป็นคำเดียวกัน
2. ในแต่ละวรรคคำที่สามซ้ำกับคำที่แปด
22 กันยายน 2548 22:22 น.
ใบบอนแก้ว
จะมาง้อง้อพี่ชายชายใจอ่อน
ทำเสียงอ้อนอ้อนเป็นเสียงเสียงหวานจ๋อย
กลัวโกรธน้องน้องจึงมามาเคียงคอย
อย่าใจน้อยน้อยใจคิดคิดน้อยใจ
ทำความผิดผิดแค่ความความขี้เล่น
สิ่งที่เห็นเห็นแล้วยิ่งยิ่งหวั่นไหว
ก็แค่เย้าเย้าและหยอกหยอกมากไป
เป็นเหตุให้ให้น้องทำทำพี่เคือง
น้องขอโทษโทษที่น้องน้องไม่คิด
เพราะสนิทสนิทยิ่งยิ่งมากเรื่อง
มาแกล้งอำอำพี่อยู่อยู่เนืองเนือง
ทำต่อเนื่องเนื่องกลัวจะจะเกินงาม
ยิ้มหน่อยนะนะยิ้มหน่อยหน่อยอีกนิด
ตัวน้องผิดผิดทุกอย่างอย่างล้นหลาม
ขอสิ่งดีดีกลับคืนคืนทุกยาม
น้องขอตามตามใจพี่พี่ขอใจ
ทะเลใจ
ใบบอนแก้ว
...อยากจะร้ายร้ายสักคราคราน้องแหย่
คิดแล้วแค่แค่อยากทำทำหวั่นไหว
เผื่อน้องเห็นเห็นพี่เศร้าเศร้าหมองไป
น้องจะได้ได้เห็นผลผลที่ทำ
เพียงการหยอกหยอกเย้าพี่พี่หรือโกรธ
แต่นี่โหดโหดเกินใครใครหรือขำ
อยากแกล้งน้องน้องจะว่าว่าใจดำ
อยากจะอำอำให้เข็ดเข็ดจนตาย
คิดอีกทีทีก่อนเคยเคยหยอกน้อง
ใจพี่ต้องต้องเกือบแหลกแหลกสลาย
เมื่อเห็นผลผลน้องเมินเมินพี่ชาย
ใจแทบหายหายไปหมดหมดใจเลย
ยอมให้แกล้งแกล้งต่อไปไปอย่างนี้
เห็นใจพี่พี่หยอกน้องน้องต้องเฉย
เอียงหูมามาใกล้ใกล้ใกล้เหมือนเคย
ฟังพี่เอ่ยเอ่ยสามคำคำจากใจ...
20 สิงหาคม 2548 08:18 น.
ใบบอนแก้ว
....ข้าเจ้าแปลง แต่งร่างกาย หมายทำศึก
ข้าขอคึก เข้าชกต่อย ไม่ถอยหนี
ข้าขอคร่า ค่าคนทราม ตามราวี
ข้ายอมพลี พร้อมสิ้นชื่อ กระบือไทย
ข้าโง่เง่า เต่าตุ่นมาก ถ้าหากเปรียบ
ข้าขืนเงียบ คงมิเหมาะ เพราะสงสัย
ข้ายังคิด มิตรเคยหลง จะจงใจ
ข้าขอใช้ สิทธิ์ของเพื่อน เพื่อเตือนตัว
ข้าขอย้ำ คำว่าเพื่อน ไม่เลือนหาย
ข้าจึงหมาย ขอออกรบ ฆ่าตบหัว
ข้ามีตา หาใจจืด แล้วมืดมัว
ข้าไม่กลัว และไม่เลี่ยง หากเที่ยงธรรม
ข้ายึดหลัก รักกันไว้ คนในบ้าน
ข้าอยากอ่าน ชมอักษร ซ่อนความขำ
ข้าไม่คิด มิตรเพื่อนพ้อง ต้องระกำ
ข้าขอย้ำ หยุดเสียเถิด ก่อนเกิดความ
ข้าเป็นไท ไม่ใช่ใคร ที่ใจขลาด
ข้าใช่ทาส ของใครใคร ให้เหยียดหยาม
ข้าเป็นไท ใช่ใจหมด ความงดงาม
ข้าขอถาม เพื่อนอีกที คิดดียัง
ข้าคิดแล้ว แจ๋วแน่แน่ เพียงแค่ทำ
ข้าขอย้ำ สมานฉันท์ นั้นคงขลัง
ข้าคร่าฆ่า ข้าห้ามไป คงไม่ฟัง
ข้าเฝ้าหวัง ค่าของเพื่อน จะเหมือนเดิม....
หมายเหตุ ให้คำแรกในแต่ละวรรค เป็นคำเดียวกัน(กระทู้)
29 กรกฎาคม 2548 22:14 น.
ใบบอนแก้ว
...ใจร้าง ห่างใจ เมื่อไกลจาก
หมดซาก รักหมด ให้หดหาย
กลัวเอง เกรงกลัว ตัวรักตาย
คลอนคลาย หวั่นคลอน เมื่อตอนไกล
เหงาสุด จุดเหงา ทุกเช้าค่ำ
เย็นย่ำ เนื้อเย็น เป็นไฉน
มีสุข ทุกข์มี นี้อย่างไร
หวั่นไหว นึกหวั่น น้องนั้นเลือน
มองดาว คราวมอง ทั่วท้องฟ้า
ให้หา หวนให้ อย่างใดเหมือน
คิดถึง จึงคิด สะกิดเตือน
หลายเดือน หลากหลาย ปนร้ายดี
ดาวหนอ ขอดาว ส่งข่าวถึง
ติดตรึง รักติด มิคิดหนี
ว่าไว้ ใจว่า ทุกนาที
ใจนี้ มั่นใจ มอบให้ครอง
ห่างไกล ใช่ห่าง คิดร้างรัก
กลัวนัก พี่กลัว เกิดมัวหมอง
มั่นไว้ ใจมั่น หมั่นตรึกตรอง
บอกน้อง พี่บอก ฝากออกไป
คิดถึง พึงคิด ขอสิทธิ์ห่วง
วันล่วง เลยวัน อย่าหวั่นไหว
รอคืน ฝืนรอ อย่าท้อใจ
ห่างไกล แสนห่าง มิร้างลา...
หมายเหตุ ในแต่ละวรรคซ้ำคำที่ 1 และคำที่ 4
16 มิถุนายน 2548 22:40 น.
ใบบอนแก้ว
....น้องคนนั้น วันนี้ อยู่ที่ไหน
พี่เคยได้ หยอกเล่น เห็นยิ้มหัว
น้องคนดี ที่เอ่ย ไม่เคยกลัว
พี่เคยยั่ว เจ้าแย้ม ยิ้มแก้มบาน
น้องคนนั้น วันนี้ ไม่มีสุข
พี่ยิ่งทุกข์ เมื่อใครไม่สงสาร
น้องหมองหม่น จนใน ใจร้าวราน
พี่ยิ่งซ่าน ตรมใจ ในทันที
น้องควรนึก ตรึกตรอง ก่อนร้องไห้
พี่เห็นใจ รักฝาก มาจากหนี
น้องอย่าเศร้า เขาไป ไม่ไยดี
พี่คนนี้ ยังอยู่ คอยดูแล
น้องเหนื่อยนัก พักผ่อน ก่อนได้ไหม
พี่อยากให้ หายขาด จากบาดแผล
น้องต้องลืม ลืมได้ อย่าไปแคร์
พี่หวังแค่ ได้เจ้า คนเก่าคืน
น้องคนดี พี่หนอ ก็เคยเศร้า
พี่เตือนเจ้า ได้ไหม อย่าไปฝืน
น้องควรหัด ตัดใจ ใช่กล้ำกลืน
พี่ยังยืน อยู่ใกล้ ด้วยใจปอง
น้องจงนั่ง ฟังพี่ คนนี้หน่อย
พี่ที่คอย ห่วงใย ยามใจหมอง
น้องของพี่ มีค่า กว่าเขามอง
พี่ขอร้อง อย่าเศร้า เพราะเขาเลย....