6 เมษายน 2547 01:44 น.
ใบชาสีส้ม
ไม่อยากเจ็บชำ
เลยเลือกที่จะเชื่อคำเธออย่างนี้
รู้ทั้งรู้ว่าเธอคนดี
โกหกมาเป็นปีแต่ก็ยังทนไป
ขอแค่เธอยังหลอก
ฉันจะเชื่อคำที่เธอบอกไม่มีสงสัย
ยอมเป็นโง่ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจ
แต่จะให้ทำยังไงก็ใจมันรักเธอ
ไม่อยากให้เธอพูดความจริง
เพราะมันจะเป็นสิ่งที่ฉันรับไม่ได้
หลอกเถอะหลอกฉันต่อไป
คนที่รักยังไงก็ต้องทน.......
3 เมษายน 2547 14:08 น.
ใบชาสีส้ม
จะไม่ร้องไห้
ถ้าเธอจากไปตั้งแต่วันนี้
จะไม่รั้งเธอไว้ด้วยกำลังที่มี
ถ้าเธอคนดีเลือกที่จะเดินจากไป
จะไม่ให้เธอเห็น
ว่าสิ่งที่ฉันเป็นมันน่าสมเพชขนาดไหน
แค่ขอให้เธอไม่ต้องรำลาอะไร
แค่นั้นเธอจะสบายใจได้เลย
เพราะฉันจะไม่เรียกร้อง
จะไม่มองจะอยู่นิ่งๆเฉยๆ
เจอกันไม่ต้องทำเป็นคุ้นเคย
ลืมไปได้เลยคนที่เธอไม่มีใจ
ทิ้งฉันไว้อย่างนี้
มันคงดีกว่าเป็นไหนๆ
ที่เธอจะมาบอกว่าห่วงใย
ทำร้ายฉันเรื่อยไปไม่เคยพอ
3 เมษายน 2547 00:41 น.
ใบชาสีส้ม
รักใดในสากล
มีค่าพ้นล้นธานี
รักใดบังเกิดมี
นับแต่ชีวาเกิดมา
รักแม่นี้มากนัก
เปี่ยวด้วยรักมากมายค่า
บุณคุณมากกว่าฟ้า
สุดจะหามาทดแทน
3 เมษายน 2547 00:37 น.
ใบชาสีส้ม
จะไม่สัญญา
เพราะวาจาอาจไม่คงมั่น
กลัวก็กลัวเธอลืมกัน
แต่ก็ฉันไม่อยากสัญญา
ไม่อยากปิดกลั้นโอกาสเธอ
หากไปพบเจอใครที่ดีกว่า
ไม่อยากให้เธอยึดติดเพราะคำสัญญา
ไม่อยากใช้วาจาทำร้ายเธอ
เมื่อเราต้องห่างไกล
ระยะทางมีผลต่อจิตใจเสมอ
และระหว่างที่เราไม่ได้เจอะเจอ
จะให้ฉันเชื่อหรือเธอจะไม่เหงาใจ
ละทิ้งคำสัญญาในตอนนี้
ดีกว่าจะทิ้งในวันข้างหน้าใช่ไหม
มีชีวิตที่ต่างคนต่างเป็นไป
แล้วสุดท้ายเป็นยังไงมาเจอกัน
2 เมษายน 2547 16:08 น.
ใบชาสีส้ม
รักเธอไม่ไหว
ไม่อยากทำให้ใครลำบากใจไปมากกว่านี้
รู้ตัวว่าฉันไม่ใช่คนดี
แต่ก็ยังมีสำนึกในจิตใจ
เอาของเขามา
พอถึงเวลาคงต้องคืนเขาใช่ไหม
ถ้าอย่างั้นใครจะเอาก็ไปฉันเองก็ไม่อยากได้ของใครเหมือนกัน
เพราะมันเหมือนความฝันได้ไม่กี่วันก็ต้องคืน