13 กรกฎาคม 2547 11:27 น.
ใบชาสีส้ม
รักใดในสากล
มีค่าพ้นล้นธาณี
รักใดบังเกิดมี
นับแต่ชีวาเกิดมา
รักใดมากมายหนัก
ยิ่งกว่ารักเปี่ยมคุณค่า
รักใดกว้างกว่าฟ้า
เปี่ยมเมตตาคุณาการ
รักใดไม่หวังผล
รักตัวตนที่อาจหาญ
รักใดรักเท่านาน
มิหมดการสลายไป
13 กรกฎาคม 2547 00:42 น.
ใบชาสีส้ม
กับการจากไปที่ยาวนาน
กลับมาด้วยใจที่ร้าวรานอีกหน
หนึ่งชีวิตต่อสู้ดิ้นรน
กับถนนหนทางที่ยาวไกล
เกินเอื้อมเกินไปเกินฝัน
เกินวันเกินตัวยิ่งใหญ่
แต่ยังไม่ไกลเกินใจ
ท้อได้แต่ต้องอดทน
26 เมษายน 2547 03:30 น.
ใบชาสีส้ม
เทพเจ้ากับปีศาจ
ผู้เก่งกาจกุมอำนาจโลกไว้นั้น
ได้ต่อสู่กันอยู่ในทุกวัน
ผ่านผู้คนทั้งหลายนั้นเป็นตัวแปล
แบ่งแยกเป็นความดีและความชั่ว
หลงเมามัวและเป็นดั่งแสงแข
คอยช่วยเหลือกับคอยแต่รังแก
ไม่หยุดแม้แต่เพียงนาทีเดียว
คนของความดี
มีชีวิตที่โอบล้อมอย่างแน่นเหนียว
ลูกสนิมมิตรสหายต่างกลมเกลียว
เป็นหนึ่งเดียวในนำใจกันและกัน
ส่วนคนของความเลวร้าย
สิ่งรอบกายดูเหมือนน่าหวาดหวั่น
ทรยศหักล้างไม่ครามครัน
ทำร้ายกันและกันอยู่รำไป
23 เมษายน 2547 03:37 น.
ใบชาสีส้ม
เพราะจากไปของเธอ
ทำให้ฉันคิดเสมอว่ามีชีวิตเพื่อสิ่งไหน
เพื่อสร้างอนาคตอันยาวไกล
รวมเข้าไว้กับอดีตอันไร้กาลเวลา
เวลาของเธอหมดลง
ชีวิตฉันยังคงเดินต่อไปข้างหน้า
มีชืวิตเพื่อประกาศศักดา
ให้คุ้มค่าที่กับเธอต้องทน
เดินทางก้าวผ่านความฝัน
แต่ยังไปไม่ถึงจุดนั้นซักหน
แม้จะเหนื่อยจะท้อต้องอดทน
ต้องดิ้นรนต่อสู้กันต่อไป
จะไม่ให้ใครมาดูถูกเธอ
ฉันพร้อมสู้เสมอเอาตัวเองขวางกั้นไว้
ทั้งๆที่ไม่อาจจะเป็นไป
แต่อย่างน้อยฉันก็ได้ทำเพื่อเธอ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เอามาจากการ์ตูน ฮิคารุนะคะอ่านแล้วประทับใจมากๆๆยิ่งตอนหลังๆนำตาซึมเลยหากใครได้อ่านคงเข้าใจ..........
19 เมษายน 2547 19:04 น.
ใบชาสีส้ม
ดอกไม้ที่เธอให้ไว้วันก่อน
ทำให้หัวใจร้าวรอนอ่อนไหว
บอกไม่ถูกว่ารู้สึกอย่างไร
กับสิ่งที่เป็นไปวันวาน
เพลงเธอแต่งไว้
เพราะจับใจในสำเนียงที่เรียกขาน
ช่างหวานซึ้งตรึงใจให้ทรมาน
มิพบพานหวานใดที่ได้มี
การ์ดที่เธอส่งมา
กับข้อความที่ดาษดาออกอย่างนี้
ใครๆก็เขียนได้นะคนดี
แต่ไม่มีความหมายเทียบเท่าเธอ
หนังที่เคยดูด้วยกัน
จากวันนั้นยังสนุกอยู่เสมอ
นานแล้วที่เราไม่เคยพบเจอ
แต่ฉันก็รู้ว่าเธอยังดูหนังเรื่องนี้เหมือนกัน
อาหารที่เธอชอบกิน
ฉันทำจนชาชินไปอย่างนั้น
เพื่อรอวันที่เธอจะกลับมากินด้วยกัน
บรรยากาศนั้นหวานซึ้งตรึงอุรา
รักแนบแนบรักขณะจิต
แค่เพียงคิดยังร้อนรุ่มเป็นนักหนา
ไฟใดที่ว่าร้อนเผากายา
ไม่นำพาเท่าไฟรักมาจากเธอ
หน้าส่วนตัว
1079
