9 มิถุนายน 2550 16:41 น.
ใบคาน
ทนอีกหน่อย ได้ไหม ใจเจ้าเอย
อย่าเพิ่งเลย ร้องให้ เก็บไว้ก่อน
อีกไม่นาน จะหาย คลายอาทร
เกือบถึงตอน สุดท้าย อย่าพ่ายแพ้
เขาเหยียดหยาม ข้ามเกียรติ อย่าเหยียดเขา
ในวันเก่า เขาดี กว่านี้แน่
เก็บส่วนดี เขาไว้ ใช้ดูแล
เค้าไม่แคร์ เราอย่าแคร์ ก็แค่นั้น
เขาทำลายศักดิ์ศรี ที่เราหวง
เค้าเดินควง ต่อหน้า อย่าไหวหวั่น
ไม่ละอายใจบ้างช่างเขาแล้วกัน
ทนอดกลั้น เถิดหนา อย่าร้อนรน
ถ้าโทรไปไม่รับสาย อย่าได้ว่า
ส่งข้อความ ไม่โทรมา อย่าไปสน
มันบ่งบอกถึงความหมายคนบางคน
มันมืดมน หมดไป เข้าใจยัง
คงไม่ต้องสานต่อ หนอความรัก
ขอหยุดพัก สักหน่อย ค่อยค่อยหวัง
ยังมีคน มากมาย แหมอายจัง!
มาปึงปัง สับสน เพราะคนคนเดียว
8 มิถุนายน 2550 13:03 น.
ใบคาน
ไม่เป็นไร ไม่แคร์ ไม่แลเห็น
ไม่จำเป็น ที่ฉันต้องหวั่นไหว
ตลอดมาเธอแย่ เอาแต่ใจ
จบจบไป ดีเหมือนกัน ฉันได้พัก
เหนื่อยกับเธอเสียหน้า มาพอแล้ว
ไม่ใช่แมว เชื่องเชื่อ ไม่กลัวหัก
ว่ารักเธอใช่ใหม "ใช่ฉันรัก"
ทนจมปรัก อารมย์ ขมมาพอ
เอาแต่ใจ ไม่แคร์ แต่สับปรับ
ไม่ยอมรับ เช้าเย็น ต้องเป็นต่อ
ไร้เหตุผล ดื้นด้าน สัญดานมอ
ทนง้อนง้อ กลับเห็น เป็นรำคาญ
อยากจะบอกศักดิ์ศรี คนมีอยู่
มาควงคู่ ยิ้มร่า ช่างกล้าหาญ
ฉันทำได้ แต่ใจ ไร้สันดาน
ให้หน้าด้าน ขออภัย ทำไม่เป็น!
8 มิถุนายน 2550 12:09 น.
ใบคาน
พยายาม ตามง้อ ก็พอได้
แต่สุดท้าย เธอแน่ ไม่แคร์ฉัน
เพียงลมปาก สับปรับ ยิ่งนับวัน
เธอแค่คุย ไปงั้นงั้น มันปากไป
ก็เลิกลา อย่างว่า ไม่น่าง้อ
คิดแล้วท้อ เชิงชาย อายถึงไหน
เธอแกล้งเพ้อ เออออ เหมือนพอใจ
ที่ไหนได้ กลับกลาย เป็นลมลวง
เธอตัดแล้วตัดได้ ไม่ไว้หน้า
ที่ผ่านมา ทำแคร์ แค่แกล้งห่วง
ไม่ถนอม สักนิด มิตรเคยควง
ฉันเฝ้าทวงสัญญาเหมือนบ้าบอ
เอาเถอะ ยามขาด ก็บาดเจ็บ
ไม่ขอเก็บ รักเก่า อีกแล้วหนอ
ตัดตรงนี้ เจ็บตรงนี้ ทีเดียวพอ
จะไม่ง้อ ไม่คบ จบจบไป!
5 มิถุนายน 2550 13:37 น.
ใบคาน
จะตัดใจจากกัน นั้นได้หรือ
แค่ปล่อยมือ จากกัน ก็ฝันถึง
เห็นหน้ากัน ทุกวัน ทำปั้นปึง
ให้ขาดผึง ดังใจ ไม่มีทาง
อยากตัดให้ แต่ใจ มันไม่ตัด
ถ้ากำจัด ให้ไกล ว่าไปอย่าง
เห็นกันอยู่ ดูหน้า มาปล่อยวาง
จะงัดง้าง อย่างไร ไม่มีงอ
เป็นเพราะเรา ผูกพันธ์ กันมากกว่า
กับคำลา ง่ายง่าย หรือจะฝ่อ
รักของเราไม่ธรรมดา แค่ลาไม่พอ
ดันกงล้อ แห่งรัก หักได้หรือ
ถ้าจะเลิกจะลอง ต้องห่างห่าง
คนละทิศคนละทาง ขวางเส้นสื่อ
ถ้ายังเห็น หัวใจ ไม่ปล่อยมือ
สรุปก็คือ เรารักกัน ดังวันวาน
4 มิถุนายน 2550 17:50 น.
ใบคาน
ที่ดวงดาวดวงนั้น นั่นอะไร
ตาใสใส ของใคร ใช่ใหมนั่น
ต่างจ้องมอง คิดถึง ถึงกัน
หรือคือหมอกควันอันหลอกลวง
ใช่ดวงเดียวกัน ใช่ใหม?
หรือไม่ใช่ ที่หวัง ดังที่ห่วง
หรือเราต่าง ล่องหน คนละดวง
แต่ทำเป็น ทักท้วง ว่าดวงเดียวกัน
เอาเถอะ อย่างไรก็ไกลกันคนละฟ้า
ถึงไม่ใช่ก็เหมาเอาว่า น่าจะดวงนั้น
เธอจะมองอยู่หรือไม่ ไม่สำคัญ
อยู่ที่ความสัมพันธ์ มั่นคงเพียงใด
ดึกนี้มองดาว เฝ้าคิดถึง
เธอบอกฉันคืนหนึ่ง ให้มองดาวดวงใหญ่
ถ้าคิดถึงกันจนเกินจะทำใจ
แต่คิดถึงเธอทีไร มืดฝนทุกที
หน้าส่วนตัว
949
