แล้วถ้าเป็นคุณ จะทำอย่างนี้มั้ย

ใบกระวาน

นาน...
นานมาแล้วที่ฉันเฝ้ามองอยู่ตรงนี้
กี่ปีแล้วนะ

ยังคงจำได้
ถึงวันที่เราเจอกันครั้งแรก
ว่าครั้งแรกที่ได้มองตากันเป็นยังไง

รู้สึกมั้ยว่ามันมีอะไรอยู่ในแววตา
ที่ไม่เคยเห็นจากใครมาก่อน

แต่เราไม่เคยพูด
เธอไม่เคยถามว่ามันคืออะไร

ทุกครั้งที่พบจะมีความรู้สึกดีๆฝากให้เสมอ
ทุกครั้งที่เธอหาฉันเจอท่ามกลางผู้คน
ไม่ต้องบอกนะว่าฉันดีใจแค่ไหน

เพราะเราไม่ได้พบกันบ่อยๆอย่างใครเขา
คงมีแต่คำพูดที่ฝากใครมาบอกเท่านั้น
ที่พอจะทำให้ฉันรู้ว่าเธอยังไม่ลืม

ของเล็กๆน้อยๆที่ฉันให้ไป
ก็รู้อยู่ว่าเธอเก็บไว้อย่างดี

วนเวียนอยู่อย่างนี้
โดยที่เธอและฉันไม่คิดเดินมาให้ใกล้กันกว่าที่เป็นอยู่

ทำไมนะ
แค่ฉันจะกล้าเดินเข้าไปหาเธอ
ไปอยู่ในที่ๆเดียวกับเธอ...ฉันไม่กล้า

หรือแค่เธอเดินเข้ามาใกล้กว่านี้
อีกนิดเดียว
ฉันก็พร้อมจะกระโดดเข้าไปยืนข้างๆแล้ว
 แต่เธอไม่เคยเดินออกมาเลย

ใกล้แล้ว
ใกล้ถึงเวลาที่เธอต้องกลับไปยังที่ที่เธอเคยอยู่
ที่ ที่ฉันไม่มีวันได้พบกับเธออีก
แล้วเธอจะปล่อยให้เป็นอย่างนี้ใช่ไหม
...ส่วนฉัน สิ่งเดียวที่ทำได้คือปล่อยให้เธอทำอย่างที่ต้องการ

ลาก่อนนะ
ลาก่อน...