27 กุมภาพันธ์ 2547 16:53 น.
ในฝัน
เธอคือแสงไฟในใจฉัน
เธอคือแสงตะวันที่สดใส
เธอคือดาวดวงน้อยที่ล่องลอยในฟ้าไกล
เธอคือแรงผลักดันที่ทำให้ก้าวต่อไปในทุกนาที
วินาทีนี้เธอคือสมบัติที่ล้ำค่า
ที่ในหนึ่งกาลเวลาจะค้นพบได้อย่างนี้
คนนี้แหละใช่เลยที่รอมาตลอดหลายปี
นานๆจะหลงมาซักที..จะไม่ยอมให้หลุดมือ
(นานๆจะมาซักที.....รอจนแก่เลย)
26 กุมภาพันธ์ 2547 12:55 น.
ในฝัน
อยากเป็นอะไรก็ได้
ที่ไม่ต้องทนนั่งร้องไห้แบบนี้
ชีวิตคนอย่างฉัน..จะมีสักวันไหมจะเจอกับสิ่งดีๆ
หรือทุกวันจะมีแต่ความช้ำใจ
จะมีใครใส่ใจฉันบ้างหรือเปล่า
ในคราวที่ฉันนั้นอ่อนไหว
คงไม่ม่เลยซักคนที่จะมาสนใจ
กับคนที่ไม่มีค่าอะไรในสายตาใครซักคน
19 กุมภาพันธ์ 2547 15:10 น.
ในฝัน
อยากให้รู้ว่า...ห่วงใย
แม้ว่าเราจะเป็นคนไกลในตอนนี้
เธอหล่ะ...หวังงว่า..คนสบายดี
ส่วนฉันคนนี้มีแต่ความเหนื่อยใจ
คิดถึงทุกครั้งที่มองฟ้า
ส่งความคิดถึงที่มีเสมอมาผ่านขอบฟ้าใส
คนคนนี้..ลืมเธอไม่ได้เลยไม่รู้เป็นอะไร
ขอแค่ได้เป็นคิดถึงห่วงใยก็ยังดี
17 กุมภาพันธ์ 2547 13:22 น.
ในฝัน
รับรู้...ว่า...เธอไม่รักฉัน
และรู้ว่า...คงไม่มีวันที่จะรักกันได้
ในเมื่อเธอมีคนที่เธอรักในหัวใจ
ส่วนฉัน..เป็นเพียงเพื่อนข้างใจ..ในบางวัน
ไม่รู้ว่า...จะทนไปได้อีกนานแค่ไหน
เมื่อสิ่งที่ทำไป....ไม่เป้นดั่งที่ฝัน
ต้องทน...รับความรู้สึก..ที่เป็นอย่างนี้ทุกๆวัน
เพียง..เพราะว่าเราเป็นได้แค่เพื่อนกันเท่านั้นเอง
17 กุมภาพันธ์ 2547 13:06 น.
ในฝัน
คำว่ารักคำเดียว...มันกินไม่ได้
จะทำอะไร...ก็ต้องนึกถึงวันข้างหน้า
พูดว่ารัก....แต่ก็ทิ้งกันไป..แล้วก็ย้อนกลับมา
ทำเหมือนว่าเรื่องที่ผ่านมา...มันไม่มีค่าอะไร
หยุดก่อน.....หยุดอยู่ตรงนั้น
กรุณาอย่ากลับมาย้ำให้หวั่นไหว
เจ็บแล้ว...ก็ต้องจำ..ใครเคยทำให้ช้ำใจ
โปรดจงกลับที่...ที่เธอควรไปอย่ากลับมา