23 มิถุนายน 2545 15:28 น.
ใจสงบ
ครานั้น ฉันได้ฝากความคิดถึงจึงพิมพ์หา
ใจสงบพิมพ์หัวข้อกลอนปรัชญา หวังอาสาฝากกลอนถึงทุกคน
แต่ฉะไหนเกิดเหตุไม่คาดคิด วิปริตผิดเพศดังห่าฝน
ใจสงบมิรู้ถึงความคิดตน พิมพ์ออกไปมัวจนมิรู้ดี
ปะ จะพิมพ์ฝากเรื่องความคิดถึง แต่ทะลึงพิมพ์เรื่องอื่นไปเสียนี่
ดังตัวอย่างที่อ่านอยู่ตอนนี้ เห็นเสียทีที่จะพิมพ์เรื่องฝากเอย
23 มิถุนายน 2545 15:03 น.
ใจสงบ
ในชีวิตแต่ละวัยมีค่านัก
จงรู้จักใช้ประโยชน์ให้เกิดผล
หากคนไหนไม่รู้จักประเมินตน
จะส่งผลอนาคตจงปดปลง
23 มิถุนายน 2545 14:52 น.
ใจสงบ
กลอนบทนี้จากผู้น้อยตำต้อยนัก
มีมากรักมากมายไม่จบสิ้น
จนตอนนี้หัวใจถูกกัดกิน
อยู่แดนดินหนามรักสะบักสะบอม