30 มิถุนายน 2552 14:47 น.
ใจปลายทาง
ใจเจ้าเอยใจจ๋าอย่าท้อแท้
อย่าอ่อนแอแพ้พ่ายให้ความเหงา
ความกล้าหาญอย่าห่างเหินเดินจากเรา
ขอใจเจ้าแข้มแข็งแกร่งขึ้นมา
เพราะชีวิตเรานี้มีหลายทาง
จะก้าวย่างทางไหนให้ผวา
รอยอดีตเดินย่ำกับน้ำตา
ยังอ่อนล้าหวาดหวั่นสั่นในใจ
เส้นทางใหม่จะซ้ำรอยคอยกัดกร่อน
จะตามหลอนหลอกเราเหมือนเก่าไหม
ใช้เวลาเดินทางสักเท่าไร
เส้นทางใหม่จึงสมหวังดังต้องการ
ใจเจ้าเอยใจจ๋าอย่ายอมแพ้
ขอรักแท้ดูแลใจให้ประสาน
ฉุดให้พ้นความท้อทรมาน
ได้พบพานทางฝันวันสวยงาม
27 มิถุนายน 2552 10:51 น.
ใจปลายทาง
สวัสดีค่ะ
แบบว่าขออนุญาติ ไม่แต่งกลอนนะค่ะ คืออ้อมอยากรบกวนอยากถามผู้ที่รู้เรื่อง
การลงเพลง ถ้าเราอยากใส่เพลงของเรา จะต้องทำยังไงค่ะ
รบกวนบอกด้วยค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
ใจปลายทาง
24 มิถุนายน 2552 21:22 น.
ใจปลายทาง
อยากเขียนกลอนอ่อนหวานไว้อ่านบ้าง
ใจปลายทางโปรดช่วยด้วยได้ไหม
แนะนั่นนิดนี่หน่อยค่อยเข็นไป
จะตั้งใจฝึกเขียนร่ำเรียนกลอน
แม้นหัดแต่งส่งไปไม่เป็นเรื่อง
อย่าขุ่นเคืองขัดใจในการสอน
อย่ารำคาญทอดทิ้งขอวิงวอน
เพราะทุกบททุกตอนตั้งใจจริง
ขอฝากตัวเป็นศิษย์มิคิดหน่าย
ไม่อับอายมีครูเป็นผู้หญิง
ขอแต่เพียงเป็นหลักให้พักพิง
ในทุกสิ่งครูว่าจะพยายาม
พี่อยากแต่งกลอนหวานไว้อ่านบ้าง
ใจปลายทางเป็นแรงใจได้แค่นั้น
ไม่เก่งกล้าอย่าให้ความสำคัญ
เพราะอ้อมนั้นแค่ฝึกหัดคัด ก.กา
ค่อยค่อยเรียนเขียนอ่านวันละนิด
ขอเพียงจิตใฝ่รักอยากศึกษา
คำว่าครูก็คือสื่อตำรา
ขอพี่ยาอย่าถอยค่อยพากเพียร
Thaipoem นั้นเต็มใจให้เรียนรู้
เหมือนเป็นครูฝึกไว้ได้อ่านเขียน
นามปากกาหลายท่านเทียบชั้นเซียน
เพียงแวะเวียนเพียรอ่านสานคำกลอน
พี่อยากแต่งกลอนหวานไว้อ่านบ้าง
ใจปลายทางอาจช่วยได้ใช่มาสอน
เพียงคิดถึงอ้อมเล็กน้อยแล้วค่อยนอน
อาจมีกลอนหวานหวานผ่านหัวใจ
21 มิถุนายน 2552 10:18 น.
ใจปลายทาง
หลายปีมาน้ำตานองร้องเพลงเศร้า
เพราะใจเหงาเขียนกลอนอ่อนความหวาน
เขียนทีไรมีน้ำตามาระราน
กลอนหวานหวานห่างเหินเนิ่นนานมา
แต่วันนี้ตั้งใจจะคลายเศร้า
ตัดรักเก่าปลูกรักใหม่ใจถามหา
เติมน้ำตาลให้หวานซึ้งตรึงอุรา
ซ่อนน้ำตาเอาไว้ไม่อ่อนแอ
Thaipoem หนุ่มใดใจยังว่าง
มาชะล้างรอยช้ำไม่ซ้ำแผล
ช่วยซ่อมแซมหัวใจไม่รังแก
มอบรักแท้แก่หญิงไม่ทิ้งไป
ขอเพียงหนึ่งรักจริงไม่ทิ้งทอด
มาโอบกอดร่วมทางสร้างรักใหม่
อยากลิ้มรสรักหวานซ่านทรวงใน
ซ่อมรักให้ใจปลายทางสร้างคำกลอน
ถ้าจริงใจลองสมัครมารักกัน
ช่วยเติมฝันงานเขียนเพียรสั่งสอน
แต่งกลอนหวานจากใจในทุกตอน
อ้อมมาอ้อนมีบ้างไหมใครสักคน
19 มิถุนายน 2552 14:20 น.
ใจปลายทาง
ในท้ายสุดก็ต้องหยุดวันเวลา
สัมผัสว่าเธอไปลับไม่กลับหวน
ทิ้งฉันให้น้ำตานองร้องคร่ำครวญ
เธอเรรวนทิ้งให้ใจร้าวราน
ต้องเริ่มนับหยดน้ำตาในครานี้
ในวันที่เธอทิ้งไปไม่สงสาร
เธอหมดใจฉันหมดสิทธ์คิดทัดทาน
ทรมานกับความหลังนั่งซึมเซา
ได้แต่หวังเธอกลับมาหาอีกครั้ง
อย่ากักขังฝังฉันในวันเหงา
ในอ้อมกอดของเธอนี้เคยมีเรา
วันนี้เขามาแทนฉันวันเธอไกล
เธอทิ้งฝันวันเก่าเงาความหวาน
ยิ้มเบิกบานมีให้ฉันวันไหนๆ
แต่วันนี้รอยยิ้มนั้นเธอปันใจ
ให้คนใหม่ยิ้มกระจ่างช่างเรืองรอง
ในท้ายสุดก็ต้องหยุดวันเวลา
เหนื่อยและล้าเพราะเธอนี้มีเจ้าของ
ฉันคนนี้ไม่มีค่าแม้สำรอง
จำใจต้องรับให้ได้ในความจริง