26 มิถุนายน 2551 21:44 น.

กลัว

แสนหวาดกลัวหวั่นไหวใจดวงนี้
ทุกเวลานาทีนั้นมีค่า
เพราะร่างกายเรานี้มีโรคา
อาศัยอยู่นานมาน่ากลัวจริง

กลัวรู้ตัวเมื่อสายใจหวาดหวั่น
กลัวถึงวันนอนหลับไหลไร้ทุกสิ่ง
กลัวร่างกายดับสลายใจประวิง
กลัวความจริงมันโหดร้ายเกินใจทน

ถ้าก้อนเนื้อกลายเป็นมะเร็งร้าย
ถ้าต้องตายจริงๆยิ่งสับสน
ถ้าเจ็บปวดทุรนทุรายใจกังวล
ต้องทุกข์ทนน้อยมากอย่างไรกัน

อยากต่อลมหายใจให้ชีวิต
อยากลิขิตสรรสร้างอย่างที่ฝัน
อยากอยู่ใกล้คนที่รักในทุกวัน
อย่าลงฑัณฑ์ด้วยโรคร้ายในกายเรา

เข้าออกโรงพยาบาล หลายวัน คุณหมอบอกพบก้อนเนื้อที่ไม่ค่อยดี
วันที่1ต้องผ่าตัดมันใหญ่มากหมอถอนหายใจ ปล่อยไว้ได้ไง
กลัวเหลือเกินเนื้อไม่ค่อยดีของคุณหมอจะเป็นมะเร็ง
หมอบอกถึงเป็นมะเร็งก็รักษาได้อย่ากังวล แต่คนไข้คนนี้
นอนไม่หลับมาหลายคืนแล้ว...