29 กันยายน 2546 21:16 น.
ใจปลายทาง
รู้ทั้งรู้คิดถึงไปก็ไม่ถึง
ยังดื้อดึงคิดถึงได้ใจเราหนอ
คิดถึงเธอเพ้อหาน้ำตาคลอ
คิดแล้วท้อคิดถึงไปไม่ถึงเธอ
ใจจะขาดอกจะแตกแหลกเป็นเสี้ยว
คำคำเดียวทำฉันหวั่นจนเพ้อ
ทุกค่ำคืนฝืนไว้ใจอยากเจอ
เพราะรักเธอล้นทะลักจากหัวใจ
..................คิดถึงจัง..................................
23 กันยายน 2546 21:52 น.
ใจปลายทาง
ออกจากบ้านทีไรใจหวิวหวิว
จะโดนซิวหรือเปล่าเราวันนี้
จะก้าวขาลาบ้านแต่ละที
กลัวชีวีจะลาลับดับลงไป
ต้องสวดมนต์ขอพรวอนพระเจ้า
ชีวิตเราคุ้มครองปกป้องไว้
สะพานลอยข้างหน้าอย่ามีภัย
โจรจัญไรอย่าปะปนพ้นอีกวัน
ลุ้นระทึกทุกวันหวั่นวิตก
คนรกโลกเห็นแก่ตัวชั่วช้านั้น
มองชีวิตของเราไม่สำคัญ
ตีหัวกันถึงตายวายชีวา
เพียงทรัพย์สินไม่กี่พันมันฆ่าได้
ไร้หัวใจทำฉันหวั่นผวา
ขึ้นสะพานทุกครั้งยังระอา
คนสวนมาโจรหรือไม่ใจระแวง
๒๓ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๖
..............................................................................
23 กันยายน 2546 14:58 น.
ใจปลายทาง
เพื่อนเก่า เขากลับมา
ใจปลายทาง
................................................
เพียงข้อความสั้นสั้นส่งสารมา
เพียงถามว่าเรานี้สบายดีใหม
เพียงแค่นี้เพื่อนเก่าก็เข้าใจ
ว่าเยื่อใยยังดีมีให้กัน
ดีใจมากรู้ใหมในวันนี้
ความรู้สึกดีดีมีให้ไม่แปรผัน
เพราะเรานี้คบหามานานวัน
ความเชื่อมั่นเชื่อใจในสองเรา
เราสัญญาต่อไปนี้จะดีขึ้น
เราจะฝืนแข้มแข็งจะแกล้งเขลา
จะอดทนไม่สนใจไม่มัวเมา
จะไม่เอาคำใส่ร้ายของใครมา
จะรักษาคำว่าเพื่อนเตือนใจไว้
จะรักษาความจริงใจคลายปัญหา
จะไม่ทิ้งหนีไปไม่เอ่ยลา
จะหันหน้าสู้ความจริงไม่ทิ้งกัน
๑ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
กลอนนี้เราแต่งวันที่นาย โทรมาหาเราหลังจากหายไปหลายเดือน
เราดีใจจนร้องให้ ที่เพื่อนไม่ทิ้งเรา สวดมนต์ก่อนนอนขอให้นายกลับมา
แล้วนายก็กลับมาจริงๆๆ เพื่อนที่น่ารักของเรา
แต่วันนี้นายเงียบไปจะด้วยสาเหตุใดก็แล้วแต่ เราหวังว่านายคงสบายดี
เราไม่รู้นายจะกลับมาอีกใหม นายมีปัญหาอะไร เราคงได้แต่รอ
มือถือ เรายังใช้เบอร์เดิม ทุกครั้งที่เราทะเลาะกัน เราเปลี่ยนเบอร์ทุกครั้ง
5 เบอร์แล้วนะ คราวนี้ ไม่เปลี่ยนแล้ว ไม่อยากหนีอีกแล้วละ
เพราะหนีไม่พ้นสักที
บันทึกหน้านี้จะเป็นหน้าสุดท้ยที่เรา จะเขียนถึงนายนะ
ที่ผ่านมา มีแต่นาย นาย แล้วก็นาย เบื่อแล้วละ
อ่านแล้วจะติดต่อมาหรือจะไม่ติดต่อมาก็แล้วแต่นะเพื่อน
สำหรับเรา นายยังอยู่
คิดถึง
๒๓ กันยายน ๒๕๔๖
.........OFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOF...............
.....................................................................................
22 กันยายน 2546 10:43 น.
ใจปลายทาง
การประชุมเอเปคใกล้เข้ามา
เพื่อหน้าตาของเราชาวสยาม
ทุกถิ่นที่แขกเมืองผ่านนั้นงดงาม
ต้องทำตามรัฐบาลท่านสั่งมา
หมาจรจัดขัดสายตาอย่าให้เห็น
ไม่ละเว้นคนเร่ร่อนซ่อนก่อนหนา
สร้างที่อยู่ให้ใหม่ไกลสายตา
หวังไว้ว่าบ้านหลังใหม่ให้สุขจริง
คนเร่ร่อนหมาจรจัดรัฐจัดให้
ขอฝากใจเราเร่ร่อนวอนอย่าทิ้ง
อยากหาหลักพักใจใด้แอบอิง
ขอพึ่งพิงรัฐจัดหาพาดูแล
รัฐมนตรีท่านใดใจยังว่าง
ช่วยสะสางปัญหามาช่วยแก้
ใจช้ำช้ำถูกเขาชังซ้ำรังแก
ลบรอยแผลขอหลักใจใด้พึ่งพา
๒๒ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๖
.......................................................................
20 กันยายน 2546 16:49 น.
ใจปลายทาง
เธอจะอยู่แห่งใหนไกลสุดฟ้า
จะตามหาเธอคนดีที่ห่างเหิน
เกือบเก้าเดือนที่เลิกร้างแยกทางเดิน
ฉันเผชิญกับความเหงารุมเร้าใจ
จากวันนั้นถึงวันนี้ยังมีรัก
ไม่อาจหักห้ามจิตคิดลืมได้
วันเวลาจะหมุนเวียนเปลี่ยนอย่างไร
ทุกห้องใจให้เธอนี้ที่จริงจัง
จะขึ้นเหนือล่องใต้ก็ไปหา
ใต้ธาราหรือปีนเขาเรายังหวัง
บอกความจริงจากใจให้เธอฟัง
เธอฝากฝังลูกเอาไว้รู้ใหมเธอ
..................รับผิดชอบซะดีๆ......................
๒๐ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๖
.......................................................................................