29 สิงหาคม 2546 13:41 น.
ใจปลายทาง
ว่างทั้งวัน
ไม่เป็นอันทำอะไร
อ่านกลอนคนโน้นคนนี้เรื่อยไป
แค่นี้ก็สุขใจไปวันวัน
..............นะค่ะ................................................
29 สิงหาคม 2546 10:00 น.
ใจปลายทาง
ยอมรับความจริงได้ในวันนี้
จะไม่มีคนดีอยู่เคียงไกล้
วันเวลาหมุนเวียนเธอเปลี่ยนไป
หญิงคนใหม่แทนที่ฉันถึงวันลา
ไม่คู่ควรเคียงข้างร่วมทางฝัน
ไม่มีวันสานรักพักปัญหา
ไม่มีแล้วเยื่อใยในสัญญา
ไม่มีค่าปล่อยเวลาให้ชาชิน
ไม่ต้องการวันเวลาย้อนมาใหม่
เพราะสายใยเธอให้ฉันมันจบสิ้น
พร้อมยอมรับกับน้ำตาที่หลั่งริน
ฟ้ากับดินฉันเข้าใจใยทิ้งกัน
เธอเลือกสรรสิ่งดีให้ชีวิต
เธอมีสิทธิ์เลือกทางอย่างที่ฝัน
แม้เจ็บปวดเมื่อสิ้นรักหักสัมพัน
ดอกฟ้านั้นน่าชื่นชมเธอสมใจ
เพียงดอกหญ้าดอกน้อยดูด้อยค่า
ไม่หาญกล้าขึ้นสวรรค์ชั้นสูงได้
ด้วยฐานะเราต่างชั้นห่างกันไกล
รักมอบให้ไร้ความหมายในสายตา
๒๙ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
..................................................................................................
27 สิงหาคม 2546 19:13 น.
ใจปลายทาง
มองกระจกครั้งใดทำใจยาก
อยากจะพรากหน้าเราเอาไปทิ้ง
ยืนเพ่งพิจคิดมากหนักใจจริง
เกิดเป็นหญิงสวยไม่พอท้อหัวใจ
ปฏิทินข้างฝาดารานั้น
ใครช่างปั้นงามงดหน้าสดใส
ดั่งสวรรค์ส่งมาจากฟ้าไกล
มองครั้งใดใจอิจฉาฟ้าลำเอียง
ชาติที่แล้วคงทำบุญหนุนความดี
เกิดชาตินี้บุญส่งเสริมเพิ่มชื่อเสียง
มากคนรักมากเงินทองมาพร้อมเพรียง
คนข้างเคียงที่รู้ใจหาง่ายจัง
อยากสวยงามเหมือนคนอื่นฝืนธรรมชาติ
แต่ฉันขาดเงินทองต้องผิดหวัง
ศัลยกรรมฝันเอาไว้ใจต้องพัง
กลับมานั่งตรองใหม่บอกใจปลง
........................................................................................................
26 สิงหาคม 2546 09:05 น.
ใจปลายทาง
ใจเจ้าเอยอ่อนไหวหรืออ่อนแอ
ถูกรังแกแพ้พ่ายให้ความเหงา
ความคิดถึงทำร้ายจิตใจเรา
มีเพียงเงาและน้ำตามาปลอบใจ
ระยะทางกั้นไว้ไกลสายตา
เฝ้าห่วงหาห่วงหวงควงใครใหม
มืออุ่นอุ่นเกี่ยวก้อยมือน้อยใคร
อกอุ่นไอใครอิงแอบแนบชิดเธอ
กลัวฉันกลัวความห่างเหินเพลินคนใหม่
กลัวความไกลทำให้ใจเธอเผลอ
กลัวรักแท้แพ้ความเหงาเขาบำเรอ
กลัวใจเธอเปลี่ยนแปลงแบ่งเวลา
สุดที่รักอย่าทำร้ายใจดวงนี้
วอนคนดีอย่าหวั่นไหวให้ผวา
คำขอร้องจากใจได้เมตตา
หญิงตรงหน้าไม่ใช่ฉันอย่าหันมอง
ไม่ได้ขู่เพียงขอร้องเธอต้องฟัง
อย่าได้หวังรอดชีวิตคิดมีสอง
ถ้าฉันรู้เธอมีใหม่ใครสำรอง
เตรียมหอห้องอยู่โลกใหม่เอาไว้เลย
๒๖ สิงหาคม ๒๕๔๖
........................................................................................
24 สิงหาคม 2546 17:02 น.
ใจปลายทาง
อันเกิดแก่เจ็บตายวายชีวา
ธรรมดาธรรมชาติไม่อาจฝืน
ถึงเวลาก็ต้องตายไม่หยัดยืน
เราต้องคืนร่างกายให้ผืนดิน
แต่ความจริงสิ่งที่รู้อยู่แก่ใจ
ต้องร้องให้ทุกครั้งคราวเราสูญสิ้น
คนที่รักจากไปไร้ชีวิน
น้ำตารินยากยอมรับกับความจริง
ไม่มีแล้วปาฏิหาริย์เคยฝันไว้
ไม่มีแล้วเสียงใสใสเสียใจยิ่ง
ไม่มีแล้วร่างกายที่ไหวติง
สิ้นทุกสิ่งเมื่อสิ้นใจในวันนี้
แม้ร่างกายสลายกลายเป็นผง
ความดีคงอยู่ไว้ไม่หน่ายหนี
ขอหลับไหลให้สบายเถิดคนดี
สถิตที่สรวงสวรรค์วิญญาณเธอ
.........................................................................................
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟใจปลายทาง
หน้าส่วนตัว
1757
