17 กรกฎาคม 2546 15:16 น.
ใจปลายทาง
.ใจเจ้าเอยสุขยิ่งนักกับรักแรก.
.ดังว่ายแหวกในห้วงสรวงสวรรค์.
.เหมือนนางฟ้าเทวดามาพบกัน.
.โลกสุขสันต์หวานชื่นระรื่นทรวง.
.จะร่ำเรียนเขียนอ่านทำงานหนัก.
.อุปสรรคสู้ได้ใครอย่าขวาง.
.เพราะความรักกำลังใจไม่หลอกลวง.
.จึงลุล่วงพ้นผ่านสานสองใจ.
.เพราะวัยเยาว์หรือไรใจสองดวง.
.ความห่วงหวงในคนรักมักหวั่นไหว.
.ความใกล้ชิดสนิทแนบแอบอุ่นไอ.
.มองความใคร่มากกว่ารักจากใจจริง.
.เมื่อพ่ายแพ้แก่อารมณ์จมความเศร้า.
.เสียความสาวสูญสิ้นความเป็นหญิง.
.เขาเชยชมสมใจได้แล้วทิ้ง.
.ลืมบางสิ่งบางอย่างไม่ตั้งใจ.
.เมื่ออุ้มท้องร้องให้รับผิดชอบ.
.ไม่รอบครอบจากวันนั้นวันเผลอไผล.
.ถ้าลูกน้อยลืมตามาวันใด.
.พ่ออยู่ใหนคือคำถามตามระราน.
.เมื่อได้ตัวก็หมดใจไร้คุณค่า.
.เขาเมินหน้าทิ้งไปไม่สงสาร.
.เด็กคนนี้คือลูกใครไม่ต้องการ.
.เพียงทางผ่านลองเล่นเช่นทั่วไป.
.จากความรักกลายเป็นแค้นแน่นในอก.
.ตกนรกทั้งลืมตาหาทนไหว.
.ชีวิตนี้เหลืออยู่ดูหน้าใคร.
.ตัดสินใจหนีปัญหาฆ่ากันตาย.
.สามชีวิตจบลงตรงการฆ่า.
.งานวิวาห์วาดฝันวันสลาย.
.จัดงานศพขึ้นแทนแสนเสียดาย.
.เพราะเยาว์วัยใช้ชีวิตผิดพลาดไป.
๑๗ กรกฏาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
....................................................................................................................
15 กรกฎาคม 2546 09:53 น.
ใจปลายทาง
.เธอสูญสิ้นคืนวันเคยหวานชื่น.
.ทุกค่ำคืนของใจไร้ความหวัง.
.มีไฟรักที่มอดไหม้ไร้กำลัง.
.ดันทุรังกับความรักพลาดพลั้งมา.
.จมน้ำตาที่ไหลรินไม่สิ้นสาย.
.นอนฝันร้ายทุกค่ำคืนตื่นผวา.
.ใช้ชีวิตที่แหว่งวิ่นด้วยชินชา.
.เคยโหยหารักแท้ได้แค่ลวง.
.หมดเวลาพ่ายแพ้ดูแลใจ.
.เยียวยาไว้ใจดวงเก่าเขาทิ้ง..ล่วง
.พยายามดับไฟสุมในทรวง.
.เติมความห่วงเติมรักพักดูแล.
.เศษเสี้ยวใจที่แยกแตกสลาย.
.ถูกทำร้ายเอามาหลอมซ่อมรอยแผล.
.หมดเวลาร้องให้ไม่อ่อนแอ.
.อย่ารังแกเหยียบย่ำซ้ำเติมใจ.
.ฝ่าพายุลมฝนทนหนาวมา.
.ใจแกร่งกล้าอย่าท้อรอฟ้าใส.
.ฟ้าหลังฝนจะสว่างมองทางไกล.
.ทางสายใหม่จะสวยงามตามที่รอ.
๑๕ กรกฏาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
ใจปลายทาง
......................................................................................................
13 กรกฎาคม 2546 21:04 น.
ใจปลายทาง
.ดาวสุดท้ายบนฟ้าจะลาลับ.
.ข่มตาหลับไม่ลงคงคิดถึง.
.ในความหลังครั้งเก่าเฝ้าคำนึง.
.อยากจะดึงเวลามาอีกที.
.เธอเท่านั้นที่ฝันเดินร่วมทาง.
.พร้อมจะสร้างชีวิตไม่คิดหนี.
.อย่าทิ้งฉันฝันสลายนะคนดี.
.ทุกวันนี้อยู่ได้เพราะใจเธอ.
.จากวันนั้นถึงวันนี้ยังมีรัก.
.ยังคงภักดิ์ดีให้ด้วยใจเสมอ.
.โชคชะตาฟ้าประทานพานพบเจอ.
.ดีเลิศเลอขอเถอะหนาอย่าลาไป.
.ถึงวันนี้เธอจ๋ามาแยกทาง.
.จะลาร้างห่างเหินเกินทนไหว.
.ห้าหมื่นห้ามาทุกเดือนคอยเตือนใจ.
.ขาดเธอไปอยู่ไม่ได้ตายแน่นอน.
.......................................................................................................
12 กรกฎาคม 2546 21:13 น.
ใจปลายทาง
ในคืนเหงามองดาวพราวบนฟ้า
อยากรู้ว่าดาวเอ๋ยเคยเหนื่อยใหม
เพราะผู้คนชอบฝากดาวเมื่อเหงาใจ
บอกคนไกลว่ายังซึ้งคิดถึงจัง
จะรักใครชอบใครให้ดาวช่วย
ดาวอำนวยอวยชัยให้สมหวัง
จะอกหักรักนอกใจใครชิงชัง
วานดาวสั่งเขาเปลี่ยนใจได้รักมา
หอบความรักความห่วงใยใจคงมั่น
หอบความฝันความจริงใจใครโหยหา
หอบความช้ำปวดร้าวเจ้าน้ำตา
หอบสัญญาสาบานสื่อสารใจ
แสนสงสัยดาวจ๋าถ้าพลาดพลั้ง
ไม่สมดังตั้งจิตเคยผิดใหม
บอกผิดคนดลความคิดให้เปลี่ยนไป
เคยรักใคร่ชอบพอขอเลิกลา
อยากรู้จริงดาวเอ๋ยเคยมีใหม
ดาวเปลี่ยนใจใครคนนั้นที่ฝันหา
เคยรักกันยึดมั่นในสัญญา
โอ้ดาวจ๋าเขาเปลี่ยนใจไม่เหมือนเดิม
...............................................................................................................
10 กรกฎาคม 2546 14:10 น.
ใจปลายทาง
.ฉันเดินผ่านสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า.
.เด็กมากหน้าวิ่งหยอกเย้าเจ้าสุขสันต์.
.ฉุดกระชากลากไล่ไปด้วยกัน.
.ห่างไปนั้นหนึ่งเด็กน้อยยืนคอยใคร.
.คราบน้ำตาเปื้อนแก้มแจมสะอื้น.
.หลบมายืนเหม่อลอยคอยใครใหม.
.เหมือนตอกย้ำซ้ำรอยเจ้าน้อยใจ.
.ชีวิตไร้คนต้องการเนิ่นนานมา.
.แสงสว่างคืออะไรหนูไม่รู้.
.ชีวิตอยู่อย่างมืดมิดจิตผวา.
.หนูเฝ้ารอเมื่อไรใครเมตตา.
.ช่วยนำพาโลกสดใสอยากได้เจอ.
.เหมือนดอกไม้งอกงามตามประสา.
.เพียงเกิดมาเพราะผู้ใหญ่ได้พลั้งเผลอ.
.ทุกค่ำคืนหนูนั้นฝันละเมอ.
.อยากพบเจอพ่อแม่จ๋ามารับที.
.มีผู้คนหมุนเวียนเปลี่ยนหน้ามา.
.เพื่อสรรหาผ่านเราเขาเมินหนี.
.เพราะต้องการเด็กกำพร้าหน้าตาดี.
.รอหลายปีอย่างนี้ไม่มีใคร.
.หนูอยากตายเพื่อจะได้ขึ้นสวรรค์.
.ทางบนนั้นคงสว่างอย่างสดใส.
.อยากมองเห็นเหมือนเช่นเด็กทั่วไป.
.โลกใบใหม่บนสวรรค์ที่ฉันรอ.
...........................................................................................................
ผู้คนมักมาเพื่อหาเด็กๆๆและนำเด็กๆไปเป็นของเขา แต่พวกเขา
เหมือนจะผ่านเลยหนูไป และหนูก็ถูกทิ้งไว้ตามลำพัง
หนูรู้ว่าเขาคงอยากพาหนูไป แต่เมื่อเขาเห็นหนูตาบอด
เขาก็มักไปหาเด็กคนอื่นเสมอ หนูก็ถูกทิ้งไว้ข้างหลัง
NOBODYS CHILD
.............................................................................................................
หน้าส่วนตัว
1980
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟใจปลายทาง
