14 มีนาคม 2546 20:05 น.
ใจปลายทาง
........มีใครหลายคนมาบอกว่าฉันบ้า.......
........บ้างก็หาว่าติงต๊องต้องบ๊องแน่.......
........ใครจะว่าอะไรฉันไม่แคร์......
......ที่แน่แน่ศรีธัญญากำลังหาตัว.......
........(*_*)......
14 มีนาคม 2546 14:58 น.
ใจปลายทาง
คุ้ยคุ้ยคุ้ยขยะหาอาหาร
ตาลนลานจะมีใหมในกองนี้
เขี่ยเขี่ยเขี่ยหาไปไม่เจอสักที
ทำไงดีที่รักเราเฝ้ารอคอย
ดีใจจังเจอแล้วแก้วตาพี่
เพื่อคนดีพี่หาให้ไม่ต้องห่วง
กระดูกหวานคาบไปให้พุ่มพวง
กระดูกร่วงเมื่อกลับไปเจอเธอเปลี่ยนใจ
วิ่งวิ่งวิ่งไปตายเอาดาบหน้า
โธ่แก้วตาทำไมถึงทำได้
รู้ทั้งรู้พี่รักเธอหมดหัวใจ
ตายตายตายดีกว่าเราอย่าอยู่เลย
(*_*)........
13 มีนาคม 2546 18:43 น.
ใจปลายทาง
เธอมาบอกให้ฉันนั้นทำใจ
รู้บ้างใหมว่าทำใจนั้นมันยาก
จะทิ้งใจหนึ่งใจแสนลำบาก
จะให้จากทั้งที่ใจอยู่ใกล้เธอ
ฉันให้ใจเธอไปใยไม่รับ
แต่เธอกลับโยนทิ้งไปไม่สงสาร
ใจหนึ่งใจให้ไปไม่ต้องการ
จะทำฉันเสียใจถึงใหนกัน
ดีเกินไป คำนี้ที่เธออ้าง
ช่างสรรสร้างคำปลอบใจให้คลายเศร้า
อยากให้ เลว หรืออย่างไรใจของเรา
จะได้เท่าใจของเธอที่ต้องการ
13 มีนาคม 2546 18:33 น.
ใจปลายทาง
...เธอถามว่ามีใครในใจฉัน...
...มองตากันเธอรู้สึกซึ้งบ้างใหม...
...เมื่อดวงตาเป็นหน้าต่างของหัวใจ...
...ตาใสใสของฉันมันฟ้องเธอ...
....ในดวงตาฉันซ่อนใครเอาไว้บ้าง...
....ใจบางบางต้องการใครอยากให้รู้...
....ใจหนึ่งใจที่เธอก้าวเข้ามาดู...
....คนที่อยู่ในใจฉันนั้นคือเธอ...
....ตามองตาก็รู้ใจในวันนี้...
....เธอคนดีถึงทีฉันถามบ้าง...
....คำบางคำเธอบอกใครไปหรือยัง...
....ตั้งใจฟังบอกฉันที..ที่รัก..งัย...
12 มีนาคม 2546 20:46 น.
ใจปลายทาง
...ดึกแล้วนะคนดี...
...ขอลาทีไปนอนก่อน...
...พรุ่งนี้มีสอบต้องรีบนอน...
...ช่วยอวยพรได้ใหม..ให้ได้คะแนนดีดี...
...อ่านหนังสือทีไรใจจะหลับ...
...ตาปรือพับคออ่อนนอนดีกว่า...
...ถึงเวลาสอบก็เดาเอามั่วมั่ว...
...กลัวก็กลัวตายแน่ฉันไม่ผ่านชัวร์...
(^_^)....(*_*)