5 พฤษภาคม 2546 19:10 น.
ใจปลายทาง
....ยินดีด้วยกับฉันนั้นทำไม....
....เมื่อหัวใจสองเราต่างเศร้าหมอง....
....รู้ทั้งรู้ใจฉันนั้นเธอครอง....
....แต่ที่ต้องลาไปเพราะใครกัน....
....มองตัวเองต่ำต้อยด้อยคุณค่า....
....ไร้ราคาไม่ควรคู่อยู่กับฉัน....
....เปรียบดอกฟ้ากับหมาวัดมันขัดกัน....
....ตัดสัมพันธ์เอื้อมไม่ถึงจึงเจียมใจ....
....แม้ดอกฟ้าจะโน้มกิ่งทิ้งตัวต่ำ....
....เพราะอยากทำให้เธอหนามาชิดใกล้....
....แต่เธอนั้นก็ถอยห่างอย่างตั้งใจ....
....ไปเถอะไปเดินตามทางอย่างต้องการ....
........................................................................................
4 พฤษภาคม 2546 16:27 น.
ใจปลายทาง
.ฉันเดินผ่านสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า.
.เด็กมากหน้าเล่นหยอกเย้าเจ้าเริงรื่น.
.มีเด็กหญิงคนหนึ่งซึ่งหยุดยืน.
.แก้มเปียกชื้นคราบน้ำตาน่าเศร้าใจ.
.ฉันเข้าใกล้ถามไถ่ว่าใครทำ.
.เหมือนตอกย้ำเด็กหญิงยิ่งร้องให้.
.พร้อมตอบมาพี่จ๋าหนูมองไม่เห็นใคร.
.แสงสว่างคืออะไรไม่เคยเจอ.
.เหมือนดอกไม้งอกงามตามประสา.
.เพียงเกิดมาเพราะผู้ใหญ่ได้พลั้งเผลอ.
.ทุกค่ำคืนหนูนั้นฝันละเมอ.
.ได้แต่เพ้อพ่อแม่จ๋ามารับที.
.มีผู้คนหมุนเวียนเปลี่ยนหน้ามา.
.เพื่อสรรหาเด็กกำพร้าหน้าตาดี.
.คนตาบอดอย่างเราเขาเมินหนี.
.รอหลายปีไม่มีใครพาไป.
.หนูอยากตายเพื่อจะได้ขึ้นสวรรค์.
.ทางบนนั้นคงสว่างอย่างสดใส.
.อยากมองเห็นเหมือนเช่นเด็กทั่วไป.
.โลกใบใหม่บนสวรรค์ที่ฉันรอ.
.................................................................................................................
.......ผู้คนมักมาหาเด็กๆๆและนำเด็กๆๆไปเป็นของพวกเขา แต่พวกเขามักจะผ่านเลยหนูไป หนูรู้ว่าเขาคงอยากพาหนูไป แต่เมื่อเขาเห็นว่าหนูตาบอด
เขาก็เลย ไปหาเด็กคนอื่นๆๆ เสมอ หนูก็ถูกทิ้งไว้ข้างหลัง.....
........................................................................................................................
............Im nobodys child. Just like a flower. I am growing wild.
No mummys kisses and no daddys smile.
......Nobody wants me Im nobodys child.....
4 พฤษภาคม 2546 08:53 น.
ใจปลายทาง
.ฝนเริ่มหล่นล่วงแล้วน้องแก้วขัวญ.
.เสียงคร่ำครวญของหนุ่มนาในครานี้.
.คนรักเก่าเขาหายไปหลายปี.
.โถคนดีพี่ชายใยเฝ้ารอ.
.เมื่อฝนแรกล่วงหล่นปนความหนาว.
.น้ำตาสาวบ้านใกล้ก็ไหลปรี่.
.ช่วยพี่ชายหว่านไถมาหลายปี.
.หวังจะมีเยื่อใยมาให้กัน.
.เพียงแค่คิดเท่านั้นฉันทำได้.
.พี่ยึดมั่นในรักแท้ไม่แปรผัน.
.ความรักเก่าเขากับพี่ที่ผูกพัน.
.สาวนานั้นแค่สำรองต้องทำใจ.
.สายน้ำตาล่วงมากับสายฝน.
.ต้องทุกข์ทนซับน้ำตาคราร้องให้.
.พี่หว่านกล้ารอเขาสาวคนไกล.
.น้องหว่านใจให้พี่ชายไม่งอกงาม.
.....................................................................................................
3 พฤษภาคม 2546 16:10 น.
ใจปลายทาง
.หลายครั้งฉันทำให้เธอเสียใจ.
.เธออภัยให้ฉันนั้นเสมอ.
.เพราะความรักล้นใจใด้จากเธอ.
.ที่เสนอให้ฉันมานานวัน.
.เคยอวดเก่งอวดดีมีเธอง้อ.
.ไม่รั้งรอเอาแต่ใจนิสัยรั้น.
.ทำอะไรไม่ให้ความสำคัญ.
.ฉันบีบคั้นทำร้ายหัวใจเธอ.
.เสียน้ำตาให้ฉันปานสายน้ำ.
.ฉันกระทำอย่างตั้งใจใช่พลั้งเผลอ.
.มาวันนี้ฉันมีน้ำตาให้กับเธอ.
.เมื่อเธอเพ้อบอกมาว่าเหนื่อยใจ.
.เมื่อกระเป๋าเดินทางตั้งตรงหน้า.
.หยาดน้ำตาของฉันมันหลั่งใหล.
.ได้ยินเสียงเรียกร้องของหัวใจ.
.โปรดอภัยให้ฉันเหมือนผ่านมา.
.หยาดน้ำตาครั้งสุดท้ายจะให้ฉัน.
.จบคืนวันเพราะหัวใจเธออ่อนล้า.
.เพียงหนึ่งคำเธอย้ำก่อนจะลา.
.โชคดีนะเธอเสียน้ำตามาเกินพอ.
.............................................................................................
30 เมษายน 2546 23:07 น.
ใจปลายทาง
.มองกระท่อมปลายนาหลังคาหญ้า.
.หนุ่มบ้านนานั่งจับเจ่าหน้าเศร้าหมอง.
.รอแฟนสาวเขาทิ้งทุ่งรวงทอง.
.น้ำตานองหนุ่มบ้านนาตั้งตารอ.
.ฉันนั่งเศร้าเฝ้ามองเขาร้องให้.
.โถพี่ชายเฝ้ารอไม่ท้อฝัน.
.เธอจากนาลาไกลไปนานวัน.
.ใจยังมั่นรอเธอเพ้อคนเดียว.
.สาวบ้านใกล้ปลายนาหลังคาใกล้.
.แอบมีใจให้พี่ยามานานเนิ่น.
.อยากดูแลแผลใจที่เผชิญ.
.อยากจะเดินร่วมทางอย่างเข้าใจ.
.มองกระท่อมปลายนาหลังคาหญ้า.
.มองน้ำตาของพี่ที่รินใหล.
.อยากจะซับน้ำตาให้พี่ชาย.
.อยากจะได้หัวใจมาดูแล.
..............................................................