19 มิถุนายน 2546 20:43 น.
ใจปลายทาง
พี่รู้ข่าวน้องพี่ไม่สบาย
ถูกทำร้ายจนแขนหักอยากไปหา
อยากดูแลพันแผลให้ได้ทายา
แต่ไกลตาทำไม่ได้เพราะไกลกัน
หายเร็วๆนะคนดีพี่ห่วงใย
กำลังใจจากพี่ที่ให้นั้น
ขอน้องพี่หายเจ็บไข้ในเร็ววัน
แม้ไกลกันแต่ห่วงใยจากใจจริง
.........................(^_^).....................................................
15 มิถุนายน 2546 20:26 น.
ใจปลายทาง
คุณหมอขาวันนี้หนูมีใข้
กินไม่ได้นอนไม่หลับกระสับกระส่าย
ใจร้อนรุ่มกลุ้มจิตคิดมากมาย
มียาใหมให้ทานเพื่อบรรเทา
หลายวันก่อนเจอหนุ่มงามมาถามทาง
มีหลายอย่างสะดุดใจในตัวเขา
ยิ้มใสใสใบหน้าคมสมใจเรา
อยากจะเอาเบอร์โทรแลกแจกเขาไป
ใจลอยลอยคิดถึงเขาเหงาทุกวัน
อยากวันนั้นถึงวันนี้ที่หวั่นไหว
คุณหมอขาอาการป่วยช่วยอย่างไร
โรคใจง่ายที่เรื้อรังยับยั้งที
..................................................................................................
13 มิถุนายน 2546 20:39 น.
ใจปลายทาง
นโยบายของรัฐ
ออกประกาศวันนี้
ล้างบางกันเสียที
ผู้ที่มีอิทธิพล
กลุ่มมาเฟียเงินหนา
พวกค้ายาก็ไม่พ้น
มอมเมาเยาวชน
หนีไม่พ้นคุกตะราง
นโยบายของฉัน
ถึงวันต้องสะสาง
อิทธิพลที่เธอสร้าง
ใจบางบางเธอครอบงำ
คนอะไรใจร้าย
ทำลายใจให้ช้ำ
เจ็บกี่ครั้งยังไม่จำ
ยิ่งถลำไปรักเธอ
เหมือนยาเสพติด
ฉันผิดที่พลั้งเผลอ
เกือบตายไปเพราะเธอ
ไม่อยากเจอจบกันที
คงไม่ถึงกับลงแดง
ใจกร้าวแกร่งในวันนี้
อิทธิพลที่เธอมี
ฉันคนนี้จะทำลาย
....................จะทำได้ไหมนะ.............................
11 มิถุนายน 2546 19:07 น.
ใจปลายทาง
คำว่ารักบอกเธอไปในวันก่อน
ตามหลอกหลอนเหมือนฝันร้ายในวันนี้
ไม่ทบทวนตรึกตรองมองให้ดี
คำรักนี้ไม่ยับยั้งพลั้งบอกไป
ไม่ลึกซึ้งถึงความหมายในคำนี้
ความรู้สึกดีดีความผูกพันธ์นั้นมีให้
ความคิดถึงความห่วงหวงและห่วงใย
ความจริงใจมอบให้แม้ไกลกัน
อารมณ์นี้หรือไม่ใช้คำรัก
จึงเอ่ยปากบอกไปในวันนั้น
ความรักนี้ที่สะสมบ่มนานวัน
จบลงพลันเมื่อถึงวันฉันให้ใจ
ไม่ทบทวนหัวใจให้นานนาน
เธอต้องการคำรักจากเราใหม
เมื่อถึงวันเราเอ่ยเผยบอกไป
หญิงใจง่ายสิ่งที่ได้ตอบแทนมา
รู้สึกอายรู้สึกผิดคิดสั้นสั้น
อยากย้อนวันหมุนเวียนเปลี่ยนเวลา
คำว่ารักคำนี้ที่มีค่า
จะรักษาให้คนดีที่เขาต้องการ
.............................................................................
2 มิถุนายน 2546 20:07 น.
ใจปลายทาง
เหมือนคนบ้าอิจฉาหมาในทีวี
หมาตัวนี้มีบุญวาสนา
อยู่บ้านใหญ่กินอาหารดีมีราคา
ความเมตตาความรักใคร่ได้มากมาย
หันมามองเด็กบางคนที่จนยาก
ความลำบากของชีวิตลิขิตไม่ได้
ต้องต่อสู้ดิ้นรนอดทนไป
แหล่งสุดท้ายคือขยะหามากิน
ที่หลับนอนคือตึกร้างหรือกลางสะพาน
คือสวรรค์ที่หาได้ในชั้นดิน
คนพลุกพล่านก็หลับไหลไม่ได้ยิน
เสียงคนหมิ่นด่าว่าเกะกะทาง
ความอบอุ่นเป็นอย่างไรไม่รู้จัก
ขาดความรักความห่วงใยใจอ้างว้าง
ขาดกอดแม่ขาดยิ้มพ่อใจเปราะบาง
เดินตามทางเลือกไม่ได้ในสังคม
มืออุ่นอุ่นของผู้ใหญ่ในวันนี้
ช่วยหนูทีให้ผ่านพ้นจากโคลนตม
เพียงมือน้อยคอยประคองเมื่อต้องลม
ไม่ให้ล้มช่วยยื้อยุดฉุดให้ดี
...............................................................................................
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟใจปลายทาง
3698
