27 มิถุนายน 2546 22:48 น.
ใจปลายทาง
.ความผิดที่เคยทำกับเพื่อนเก่า.
.เป็นรอยร้าวให้สัมพันในวันนี้.
.เพื่อนเคยรักเคยจริงใจเคยใยดี.
.กลับต้องมีความระแวงแคลงใจกัน.
.
.ฉันยอมรับความจริงสิ่งที่ทำ.
.ยอมรับคำตัดสินใจเธอให้ฉัน.
.จะยกโทษหรือใจได้ลงทัณฑ์.
.ความสัมพันจะจบลงหรือคงเดิม.
.
.คำขอโทษบอกไปใช่แก้ตัว.
.ความหมองมัวอยากให้ดับกลับมาเริ่ม-.
.ต้นกันใหม่ใจเก่าเก่าเราต่อเติม.
.จะขอเสริมรักจริงใจให้ตอบแทน.
............ไม่ใช่ไม่จริงใจแต่ผิดพลาดไปในบางเรื่อง......เสียใจนะ ...................
26 มิถุนายน 2546 09:33 น.
ใจปลายทาง
.ยี่สิบหกมิถุนามาบรรจบ.
.ขอน้อมนพกวีกลอนอักษรสานต์.
.บรมครูคำกลอนมาช้านาน.
.สี่รัชกาลเลื่องลือชื่อไปไกล.
.
.มือพนมกราบไหว้ด้วยใจนี้.
.คุณความดีท่านอยู่ไม่รู้หาย.
.สองร้อยปีผ่านไปแสนเสียดาย.
.ไม่เสื่อมคลายกวีกลอนสุนทรเอย.
....................................................................................................................................
.สองร้อยปีกวีกลอนสุนทรภู่.
.บรมครูคำกลอนอักษรสานต์.
.สี่สมัยเลื่องลือชื่อมานาน.
.ทั่วโลกขานสุนทรภู่ครูกวี.
.
.ขอวิญญาณสุนทรภู่สู่ความสุข.
.ภิภพมุขสุขสรรค์สวรรค์ศรี.
.ขอน้อมนพกราบไหว้คุรความดี.
.ชื่อกวีสุนทรภู่อยู่นิรันดิ์
..............................................................................................................................................
25 มิถุนายน 2546 20:50 น.
ใจปลายทาง
เปิดจอคอมครั้งใดใจเหงาเหงา
ไม่เจอเขา Online หลายคืนวัน
MSN Messenger เคยเจอกัน
Chat สุดมันส์เกือบสองปีที่ Online
จ้องหน้าคอมสื่อสารผ่านอักษร
อดหลับนอนเกือบทุกคืนต้องฝืนไว้
ถึงเวลาเปิดคอมพร้อม Online
เพราะว่าใจคิดถึงจึงรอเธอ
เธอ Offline หลายวันฉันหวั่นใจ
Block หรือไรเธอจ๋าไม่มาเจอ
ขอได้ใหม Unblock ฉันสักวันนะเออ
อยากพบเจอเธออีกครั้งอยากที่เคย
...........ได้เพื่อนใหม่แล้วลืมเพื่อนเก่าเหรอ ฮึ .....
25 มิถุนายน 2546 00:54 น.
ใจปลายทาง
เมื่อยามใดหัวใจเรามีรัก
สวยงามนักโลกนี้มีสีสรรค์
ทุกโมงยามเรานี้มีให้กัน
เป็นคืนวันสุขล้ำฉ่ำหัวใจ
เมื่อยามเธอหม่นหมองนองน้ำตา
ผ้าเช็ดหน้าผืนน้อยคอยยื่นให้
อยู่เป็นเพื่อนยามคนดีไม่มีใคร
เอาใจใส่เรามีเราเข้าใจกัน
ฤดูเปลี่ยนหมุนผ่านกาลเวลา
ฉันรักษารักยิ่งใหญ่ใจคงมั่น
แต่ใจเธอหมุนเวียนเปลี่ยนตามวัน
รักแปรผันตามปีเดือนเลื่อนลอยไป
รอคำรักคำนี้ที่ห่างเหิน
ยังรอเดินร่วมทางสร้างวันใหม่
ยังรอแก้มเปื้อนยิ้มเคยพิมใจ
รออุ่นไอจากอกนี้ที่คุ้นเคย
.................................................................................................
24 มิถุนายน 2546 14:45 น.
ใจปลายทาง
โลกทำให้ข้าพ่าย เพราะโหดร้ายไปทุกอย่าง
กว่าจะถึงปลายทาง คงเหลือร่างและหัวใจ
ข้าผิดจริงหรือแม่ ที่คิดแย่ไม่ค้วาไข่ว
แข่งขันเหมือนใครใคร เพื่อให้ได้ซึ่งหน้าตา
ข้าผิดจริงจริงหรือ ที่ไร้ชื่อและยศถา
เป็นเพียงคนธรรมดา ที่เกิดมาเพื่อสามัญ
บอกสิว่าข้าผิด ที่ข้าคิดที่ข้าฝัน
อ่อนไหวกับคืนวัน เหม่อดาวจันทร์อยู่คนเดียว
ร้อยคำกวีกล่อม เป็นเพื่อนย้อมอยู่เปล่าเปลี่ยว
กลางเมืองที่กรูเกรียว กลางความเชี่ยวของกลไก
ข้าผิดหรือคิดว่า โลกคือตำราอันก้วางใหญ่
อยากรู้ต้องย่ำไป หากมิใช่ในห้องเรียน
โลกสอนให้ข้าอ่าน ประสพการณ์ให้ข้าเขียน
ความแพ้ให้ข้าเพียร ความผิดเฆี่ยนให้ข้าจำ
แม่จ๋าแม่รู้ใหม คืนนี้ใครยังร้องร่ำ
ใครยังถูกกระทำ ใครยังย่ำเหยียบหัวคน
ความถูกแผ่นดินนี้ คือกดขี่และฉ้อฉล
ความผิดคือความจน คือกล้าบ่นบนความจริง
มนุษย์หวังใดเล่า ฤาอยากเอาเสียทุกสิ่ง
ขันแข่งและแย่งชิง ต้องรวยยิ่งถึงชื่นชม
ความจริงอยู่ใหนแน่ แม่จ๋าแม่ข้าขื่นขม
เพราะเมืองนี้สังคม เขานิยมความจอมปลอม
...................พจนาจ พจนาพิทักษ์...............
................บางค่ำคืนที่คิดถึงแม่ผู้จากไป...................
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟใจปลายทาง
หน้าส่วนตัว
860
