10 กรกฎาคม 2546 14:10 น.
ใจปลายทาง
.ฉันเดินผ่านสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า.
.เด็กมากหน้าวิ่งหยอกเย้าเจ้าสุขสันต์.
.ฉุดกระชากลากไล่ไปด้วยกัน.
.ห่างไปนั้นหนึ่งเด็กน้อยยืนคอยใคร.
.คราบน้ำตาเปื้อนแก้มแจมสะอื้น.
.หลบมายืนเหม่อลอยคอยใครใหม.
.เหมือนตอกย้ำซ้ำรอยเจ้าน้อยใจ.
.ชีวิตไร้คนต้องการเนิ่นนานมา.
.แสงสว่างคืออะไรหนูไม่รู้.
.ชีวิตอยู่อย่างมืดมิดจิตผวา.
.หนูเฝ้ารอเมื่อไรใครเมตตา.
.ช่วยนำพาโลกสดใสอยากได้เจอ.
.เหมือนดอกไม้งอกงามตามประสา.
.เพียงเกิดมาเพราะผู้ใหญ่ได้พลั้งเผลอ.
.ทุกค่ำคืนหนูนั้นฝันละเมอ.
.อยากพบเจอพ่อแม่จ๋ามารับที.
.มีผู้คนหมุนเวียนเปลี่ยนหน้ามา.
.เพื่อสรรหาผ่านเราเขาเมินหนี.
.เพราะต้องการเด็กกำพร้าหน้าตาดี.
.รอหลายปีอย่างนี้ไม่มีใคร.
.หนูอยากตายเพื่อจะได้ขึ้นสวรรค์.
.ทางบนนั้นคงสว่างอย่างสดใส.
.อยากมองเห็นเหมือนเช่นเด็กทั่วไป.
.โลกใบใหม่บนสวรรค์ที่ฉันรอ.
...........................................................................................................
ผู้คนมักมาเพื่อหาเด็กๆๆและนำเด็กๆไปเป็นของเขา แต่พวกเขา
เหมือนจะผ่านเลยหนูไป และหนูก็ถูกทิ้งไว้ตามลำพัง
หนูรู้ว่าเขาคงอยากพาหนูไป แต่เมื่อเขาเห็นหนูตาบอด
เขาก็มักไปหาเด็กคนอื่นเสมอ หนูก็ถูกทิ้งไว้ข้างหลัง
NOBODYS CHILD
.............................................................................................................
9 กรกฎาคม 2546 23:30 น.
ใจปลายทาง
ทีแรกลงเรื่องสั้นไว้ แต่คิดว่าไม่เหมาะ
ขอลบ ข้อมูล และเอาไปลงไว้ในเรื่องสั้นแทนนะค่ะ
8 กรกฎาคม 2546 21:29 น.
ใจปลายทาง
.หยาดน้ำตาไม่ห่างหายไปจากแก้ม.
.ยังรอนแรมกลางทะเลแห่งความเหงา.
.มองหาทางห่างความช้ำตามเป็นเงา.
.ใจของเรารุ่มร้อนเหมือนฟอนไฟ.
.จะสรรหาคำพูดใดให้เธอรู้.
.อยากเคียงคู่เธอคนเก่าเข้าใจใหม.
.เธอทิ้งร้างห่างเหินเดินจากไป.
.หมดหนทางจะได้ใจคืนมา.
.หรือถึงวันฉันยอมรับกับความจริง.
.ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่มีค่า.
.ไม่สำคัญไม่มีฉันในสายตา.
.หมดเวลาเป็นเจ้าของครองใจเธอ.
.ไม่ต้องคิดไม่ต้องหวังหยุดยั้งไว้.
.หยุดร้องให้หยุดฝันหยุดวันเพ้อ.
.ความเจ็บปวดในใจได้พบเจอ.
.จบที่เธอไม่มีกันฉันเข้าใจ.
No more waiting no more achaig
No more fighting on more trying
Maybe theres nothing more to say
And in a funny way Im calm
Because the power is not mine
Im just going to let it fly.......
.......................................................................................................
5 กรกฎาคม 2546 18:38 น.
ใจปลายทาง
ใจเจ้าเอยอย่าเลยอย่าท้อแท้
ความอ่อนแออย่ากรายกล้ำทำหวั่นไหว
ความกล้าหาญอย่าเหินห่างร้างลาไป
ขอหัวใจที่แข้มแข็งแกร่งขึ้นมา
มีคนกล่าวชีวิตเรามีหลายทาง
จะก้าวย่างไปทางใหนใจผวา
ทางสายเก่าเดินย่ำกับน้ำตา
ยังอ่อนล้าหวาดกลัวกับหัวใจ
ทางสายใหม่จะซ้ำรอยคอยกัดกร่อน
จะตามหลอนหลอกเล่นเช่นเดิมใหม
ต้องเดินทางวางเวลานานเท่าไร
เจอทางใหม่ที่สมหวังดังต้องการ
ความกล้าหาญอย่าทิ้งทอดโอบกอดไว้
ดูแลใจที่อ่อนล้ามาประสาน
กลัาเผชิญกับความท้อทรมาน
รอพบพานทางฝันวันงดงาม
...........................................................................................
4 กรกฎาคม 2546 13:43 น.
ใจปลายทาง
....มีตำรวจกรวดจับกับคนร้าย.....
.....ตะโกนไปไล่ตามห้ามอย่าหนี.....
.....ทิ้งอาวุธหยุดให้จับซะดีดี.....
.....ถ้าอยากมีชีวิตรอดและปลอดภัย.....
.....ตำรวจวิ่งผู้ร้ายหลบไม่พบกัน.....
.....โธ่อย่าฝันใครจะยอมมอบตัวให้.....
.....ร้องอย่าหนีพี่หมู่จะอยู่ทำไม.....
.....วิ่งเร็วไวใครจะรอพ่อถึงตัว.....
..............................กระผมสิบตำรวจโทบุญถึง...............................
หน้าส่วนตัว
945
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟใจปลายทาง
