23 กันยายน 2546 14:58 น.
ใจปลายทาง
เพื่อนเก่า เขากลับมา
ใจปลายทาง
................................................
เพียงข้อความสั้นสั้นส่งสารมา
เพียงถามว่าเรานี้สบายดีใหม
เพียงแค่นี้เพื่อนเก่าก็เข้าใจ
ว่าเยื่อใยยังดีมีให้กัน
ดีใจมากรู้ใหมในวันนี้
ความรู้สึกดีดีมีให้ไม่แปรผัน
เพราะเรานี้คบหามานานวัน
ความเชื่อมั่นเชื่อใจในสองเรา
เราสัญญาต่อไปนี้จะดีขึ้น
เราจะฝืนแข้มแข็งจะแกล้งเขลา
จะอดทนไม่สนใจไม่มัวเมา
จะไม่เอาคำใส่ร้ายของใครมา
จะรักษาคำว่าเพื่อนเตือนใจไว้
จะรักษาความจริงใจคลายปัญหา
จะไม่ทิ้งหนีไปไม่เอ่ยลา
จะหันหน้าสู้ความจริงไม่ทิ้งกัน
๑ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๔๖
กลอนนี้เราแต่งวันที่นาย โทรมาหาเราหลังจากหายไปหลายเดือน
เราดีใจจนร้องให้ ที่เพื่อนไม่ทิ้งเรา สวดมนต์ก่อนนอนขอให้นายกลับมา
แล้วนายก็กลับมาจริงๆๆ เพื่อนที่น่ารักของเรา
แต่วันนี้นายเงียบไปจะด้วยสาเหตุใดก็แล้วแต่ เราหวังว่านายคงสบายดี
เราไม่รู้นายจะกลับมาอีกใหม นายมีปัญหาอะไร เราคงได้แต่รอ
มือถือ เรายังใช้เบอร์เดิม ทุกครั้งที่เราทะเลาะกัน เราเปลี่ยนเบอร์ทุกครั้ง
5 เบอร์แล้วนะ คราวนี้ ไม่เปลี่ยนแล้ว ไม่อยากหนีอีกแล้วละ
เพราะหนีไม่พ้นสักที
บันทึกหน้านี้จะเป็นหน้าสุดท้ยที่เรา จะเขียนถึงนายนะ
ที่ผ่านมา มีแต่นาย นาย แล้วก็นาย เบื่อแล้วละ
อ่านแล้วจะติดต่อมาหรือจะไม่ติดต่อมาก็แล้วแต่นะเพื่อน
สำหรับเรา นายยังอยู่
คิดถึง
๒๓ กันยายน ๒๕๔๖
.........OFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOF...............
.....................................................................................
22 กันยายน 2546 10:43 น.
ใจปลายทาง
การประชุมเอเปคใกล้เข้ามา
เพื่อหน้าตาของเราชาวสยาม
ทุกถิ่นที่แขกเมืองผ่านนั้นงดงาม
ต้องทำตามรัฐบาลท่านสั่งมา
หมาจรจัดขัดสายตาอย่าให้เห็น
ไม่ละเว้นคนเร่ร่อนซ่อนก่อนหนา
สร้างที่อยู่ให้ใหม่ไกลสายตา
หวังไว้ว่าบ้านหลังใหม่ให้สุขจริง
คนเร่ร่อนหมาจรจัดรัฐจัดให้
ขอฝากใจเราเร่ร่อนวอนอย่าทิ้ง
อยากหาหลักพักใจใด้แอบอิง
ขอพึ่งพิงรัฐจัดหาพาดูแล
รัฐมนตรีท่านใดใจยังว่าง
ช่วยสะสางปัญหามาช่วยแก้
ใจช้ำช้ำถูกเขาชังซ้ำรังแก
ลบรอยแผลขอหลักใจใด้พึ่งพา
๒๒ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๖
.......................................................................
20 กันยายน 2546 16:49 น.
ใจปลายทาง
เธอจะอยู่แห่งใหนไกลสุดฟ้า
จะตามหาเธอคนดีที่ห่างเหิน
เกือบเก้าเดือนที่เลิกร้างแยกทางเดิน
ฉันเผชิญกับความเหงารุมเร้าใจ
จากวันนั้นถึงวันนี้ยังมีรัก
ไม่อาจหักห้ามจิตคิดลืมได้
วันเวลาจะหมุนเวียนเปลี่ยนอย่างไร
ทุกห้องใจให้เธอนี้ที่จริงจัง
จะขึ้นเหนือล่องใต้ก็ไปหา
ใต้ธาราหรือปีนเขาเรายังหวัง
บอกความจริงจากใจให้เธอฟัง
เธอฝากฝังลูกเอาไว้รู้ใหมเธอ
..................รับผิดชอบซะดีๆ......................
๒๐ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๖
.......................................................................................
20 กันยายน 2546 16:42 น.
ใจปลายทาง
รู้ทั้งรู้ว่าเรานี้ไม่มีสิทธิ์
รู้ว่าผิดเพราะเธอนี้มีเจ้าของ
รู้ว่าใจไม่มีสิทธิ์คิดครอบครอง
รู้ว่าต้องเสียใจไปรักเธอ
อยากตัดใจให้ขาดสลัดรัก
อยากจะหักห้ามใจไม่ให้เผลอ
อยากจะลืมแต่กลับจำย้ำอยากเจอ
อยากจากเธอทำอย่างไรไม่กล้าพอ
กลัวพรุ่งนี้ไม่มีเธอใจเพ้อหา
กลัวน้ำตามาเป็นสายใครช่วยหนอ
กลัวแพ้พ่ายให้ความเหงาตามเคล้าคลอ
กลัวใจท้ออยู่ไม่ได้ไร้เธอเคียง
ขอแค่รักเธอเท่านั้นในวันนี้
ขอแค่มีเธออยู่ใกล้ได้ยินเสียง
ขอแค่รู้เธอสุขใจก็พอเพียง
ขอแค่เคียงเพียงข้างกายใจขอมา
๒๐ กันยายน พ. ศ. ๒๕๔๖
............................................................................
17 กันยายน 2546 20:17 น.
ใจปลายทาง
รักไม่รัก..รักไม่รัก..รักไม่รัก
สับสนนักรักหรือไม่ใจเรานี่
ความคิดถึงความห่วงใยให้คนดี
อาการนี้รักหรือเปล่าไม่เข้าใจ
เธอควงใครมาให้เห็นเกือบเป็นบ้า
ใจเจ้าขามันร้อนรนทนไม่ไหว
จะเรียกหึงจะเรียกหวงหรือห่วงใย
หวงทำไมเพื่อนเท่านั้นฉันต้องจำ
เพื่อน.เพื่อน.เพื่อน.ท่องเอาไว้อย่าไหวหวั่น
คบหากันแค่นี้หนาอย่าถลำ
รัก.รัก.รัก.ท่องเอาไว้ใจกระทำ
ย้ำ.ย้ำ.ย้ำ.รักแบบเพื่อนเตือนตัวเอง
...............font>