29 กันยายน 2547 13:50 น.

ขอให้เหมือนเดิม

ใจปลายทาง

มิตรภาพของคนเราเขาว่าไว้
เหมือนต้นไม้ต้นหนึ่งพึงรักษา
หมั่นดูแลใส่ใจให้เวลา
ตอบแทนมาคือดอกผลคนชื่นชม

ต้นไม้น้อยของสองใจได้เริ่มต้น
คนสองคนปลูกไว้ได้สะสม
ความผูกพันวันเวลาฝ่าแดดลม
หวังชื่นชมเมื่อเติบใหญ่ใม้งดงาม

แต่วันนี้ต้นไม้น้อยค่อยเหี่ยวเฉา
เพราะว่าเราเป็นตัวเริ่มเพิ่มปัญหา
คิดระแวงแคลงใจในเพื่อนยา
เพียงคิดว่าความจริงใจได้จืดจาง

ขอโทษน่ะเพื่อนรักอย่าห่างเหิน
อยากให้เดินกลับมาอย่าหมองหมาง
มาดูแลใส่ใจไม่ละวาง
ไม่ทิ้งขว้างความจริงใจให้เหมือนเดิม

..........................................................................

มิตรภาพที่เกิดจากตัวอักษร  แล้วค่อยๆเริ่มเป็นเสียงจากสาย
ไม่เคยเห็นตัวตน เกิดจากความรู้สึก จริงๆๆ
จนกลายเป็นความผูกพัน ห่วงใย 

๒๙  กันยายน ๒๕๔๗

				
24 กันยายน 2547 14:00 น.

โปรดปล่อยฉัน

ใจปลายทาง

อย่าเหนี่ยวรั้งขังขืนฝืนฉันไว้
เพราะในใจวันนี้มีเพียงเขา
จะอยู่ใหนใจฉันนั้นเป็นเงา
ระหว่างเราเพียงร่างกายใกล้ชิดกัน

เจ็บทั้งคู่ใกล้เพียงร่างใจห่างเหิน
แยกทางเดินปล่อยใจไปตามฝัน
ฉันหมดรักหมดเยื่อใยในสัมพัน
มอบคืนวันพบรักใหม่ให้เวลา

ริมฝีปากเขานั้นมันอบอุ่น
แต่ของคุณจืดชืดฝืดนักหนา
จะโง่งมถ้าเหนี่ยวรั้งขังกายา
ปล่อยเถิดนะอย่าขังขืนฝืนอีกเลย


Please  release me. Let me go


..........๒๔  กันยายน  ๒๕๔๗......................

......ใจปลายทาง				
5 กันยายน 2547 20:04 น.

ระบาย..( อารมณ์ )

ใจปลายทาง

ช่วยด้วยค่ะ..ช่วยปลอบใจให้หายกลุ้ม
ใจร้อนรุ่มเหมือนสุมไฟในอกฉัน
เพื่อนที่รักมานอกใจไปจากกัน
เพราะเพื่อนนั้นมีแฟนสาวก้าวเข้ามา

จะโทรหาเราทีแหมมีงก
ชอบโกหกว่าหมดตังค์ฟังกังขา
คนสำคัญนั้นโทรได้ไม่นำพา
แต่กับเรานี่หนาบอกว่าจน

จำไว้เด้อจำไว้ไอ้เพื่อนรัก
ถ้าอกหักมาเมื่อไรจะไม่สน
ถ้าโดนทิ้งหญิงทำให้ใจทุกข์ทน
หน้าหมองหม่นมาเมื่อไรได้ซ้ำเติม


......................จำไว้เด้อ.........................................................

				
21 มีนาคม 2547 21:02 น.

อย่าฝืนอีกเลย

ใจปลายทาง

จำใจเอ่ยคำว่าขอลาก่อน
แม้อาวรณ์อาลัยใจต้องฝืน
ภาพความฝันวันหน้ามาพังครืน
แสนขมขื่นเกินขังรั้งน้ำตา

ด้วยเหตุผลคนใกล้ชิดกีดกันไว้
กั้นสองใจไม่ให้พบเพื่อคบหา
เคยดื้อดึงขัดใจใครเรื่อยมา
เพื่อรักษาเพื่อนคนนี้ที่ผูกพัน

แต่วันนี้ถึงวันฉันกล่าวลา
เหนื่อยเกินกว่าเดินไปให้ถึงฝัน
คำสัญญาคบกันไปไม่ทิ้งกัน
จบภาพฝันเพราะหัวใจไม่แกร่งพอ

                 รัก

........ดูแลตัวเองให้ดี........


     ๒๑   มีนาคม   ๒๕๔๗


................................................................................................				
14 มีนาคม 2547 21:08 น.

....กลัว......

ใจปลายทาง

คืนเหงาๆนั่งมองดาวพราวบนฟ้า
ที่รักจ๋าตอนนี้อยู่ที่ใหน
มืออุ่นๆเกาะกุมมือนุ่มใคร
อกอุ่นไอใครแอบอิงพิงใหล่เธอ

หน้าใสใสใครหนอคลอเคลียพี่
กลัวคนดีหวั่นไหวใจพลั้งเผลอ
กลัวรักแท้แพ้คนไกล้ใครปนเปรอ
กลัวใจเธอเอนเอียงเพียงเพราะไกล

หนุนตักนอนอ้อนนับดาวคราวเก่าก่อน
เคยออดอ้อนป้อนคำรักฝากกันไว้
เอ่ยคำมั่นสัญญารักจากหัวใจ
ถึงตัวไกลใจมั่นคงตรงต่อกัน

ที่รักจ๋าเธออยู่ใหนในคืนนี้
ใจคนดียังมั่นคงตรงต่อฉัน
หรือเกี่ยวก้อยคอยเอาใจใครชมจันทร์
ใจหวาดหวั่นกลัวปันใจเพราะไกลตา


           .๑๔  มีนาคม  พ.ศ.  ๒๕๔๗.

........................................................................................





				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใจปลายทาง
Lovings  ใจปลายทาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใจปลายทาง
Lovings  ใจปลายทาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใจปลายทาง
Lovings  ใจปลายทาง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงใจปลายทาง