28 เมษายน 2549 14:08 น.
ใจดวงนี้สีชมพู
ฉันขออยู่ข้างๆเธอจะได้ไหม
ในเวลาที่เธอต้องเสียใจ...อย่างนี้
ให้ฉันเช็ดน้ำตาให้เธออีกซักที
แล้วในวันนั้นเมื่อเธอหายดี...ฉันจะจากไป
ฉันไม่ได้ทำเพื่อหวังให้เธอกลับมาหา
เพราะรู้ตัวดีอยู่แล้วว่า...เรื่องของเราเป็นไปไม่ได้
ฉันก็ทำได้แค่นี้...แค่ "เจียมหัวใจ"
ทำให้เธอมากมาย...แต่สุดท้ายเราก็เป็นได้แค่ "เพื่อนกัน"
26 เมษายน 2549 14:39 น.
ใจดวงนี้สีชมพู
ยังรักเธออยู่นะคนดี
ความรักที่มียังคงที่เสมอ
ความห่วงใย ความห่วงหาก็ส่งให้เธอ
ถึงไม่ได้เจอ...ก็มีแค่เธอ ไม่เปลี่ยนไป
แล้วเธอล่ะ...คนดี
ใจของเธอดวงนี้คงจะเปลี่ยนไปแล้วใช่ไหม
เพราะระยะทางที่กั้นเรานั้น...มันกั้นหัวใจ
จึงทำให้ความรัก ความห่วงใยที่ส่งไป...ไม่ถึงเธอ
หรือเพราะเขาคนนั้นที่อยู่ข้างกาย
มันจึงไม่มีความหมายสำหรับความรู้สึกที่ส่งไปเสมอ
จึงไม่สามารถรับรู้ หรือไม่อยากรับรู้...ไม่อยากเจอ
ใจของเธอ จึงไม่พบเจอ "ข้อความจากหัวใจ"
25 เมษายน 2549 14:31 น.
ใจดวงนี้สีชมพู
ฉันไม่รู้ว่าวันนี้เธอ...ลำบากใจ
ที่ต้องเดินเคียงข้างกันไปแบบนี้
ถ้าเธอบอก ฉันก็พร้อม..จะจากไปแต่โดยดี
จะไม่ยื้ออยู่แบบนี้....เมื่อเธอไม่ต้องการ
ฉันเองก็เหนื่อยพอแล้ว และอยากจะพัก
ในเมื่อเธอไม่รัก..ฉันก็ไม่ต้องการ "ความสงสาร"
อยู่ไปแบบนี้ ก็เจ็บทั้งสองฝ่าย...มันทรมาน
แยกกันเดินคนละทาง ดีกว่าอยู่ข้างๆ....แบบไร้หัวใจ
20 เมษายน 2549 09:39 น.
ใจดวงนี้สีชมพู
อาจเป็นเพราะฉันไม่เคยเข้าใจคำว่ารัก
จึงไม่รู้จักว่าความห่วงใยเป็นแบบไหน
ไม่สนใจสิ่งต่างๆ หรือใครๆ
ไม่เคยมีคนไหนอยู่ในสายตา
และเพราะฉันมองข้ามคำว่ารัก
จึงไม่รู้จักว่าความรักนั้นมีค่า
เสียงในสมองบอกว่ามันเสียเวลา
เพียงเพื่อจะไขว่ขว้า ในสิ่งไม่มีค่า ไม่มีตัวตน
................................................................
3 เมษายน 2549 16:58 น.
ใจดวงนี้สีชมพู
รู้ตัวดีว่าเธอไม่รัก
เป็นเพียงแค่คนรู้จักที่ยังห่วงหา
ไม่ว่าตรงไหนก็ไม่มีที่ของฉัน แม้ในหางตา
ก็แค่คนธรรมดาที่ผ่านมา ไม่สำคัญอะไร
รู้ตัวดีว่าเธอไม่รัก
แค่ได้เป็นคนรู้จักก็ดีแค่ไหน
ช่างเถอะ ถึงไม่มีที่ของฉัน...ไม่เป็น
แค่รู้ไว้ ไม่ว่าตรงไหนของหัวใจ...ก็เป็นของเธอ
########################
หน้าส่วนตัว
916
