4 กรกฎาคม 2545 15:42 น.
ใกล้ไกลเรามีใจเดียว
เธอคงไม่รู้ว่าฉันรัก
แอบทึกทักอยู่ในใฉนรู้ไหม
แต่ภายนอกแสดงออกไม่ตรงใจ
เลยทำให้ไม่กล้าบอกว่ารักเธอ
4 กรกฎาคม 2545 15:37 น.
ใกล้ไกลเรามีใจเดียว
ยามเมื่อเราต้องจากกัน
ในใจฉันยังมีเธอ
หัวใจยังพร่ำเพ้อ
ยังมีเธอเพียงผู้เดียว
แล้วเธอล่ะมีใคร
อยู่ในใจอันเปล่าเปลี่ยว
ยังรักฉันคนเดียว
หรือเธอเที่ยวไปรักใคร
ไม่รักฉันไม่ว่า
แต่เธออย่าทำหลายใจ
อย่าเที่ยวไปควงใคร
ทำหลายใจให้ฉันดู
ฉันคงทนไม่ได้
จนในใจฉันอดสู
และไม่อาจทนดู
ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจ
ว่าเธอควงคนอื่น
แล้วหยิบยื่นความรักให้
เธอทำฉันช้ำใจ
รู้บ้างไหมนะคนดี
4 กรกฎาคม 2545 11:58 น.
ใกล้ไกลเรามีใจเดียว
ดวงดาวเคยเหนื่อยบ้างไหม
ที่ส่องแสงไกลอย่างนี้
ดูแสงกระพริบริบหรี่
เหมือนมีความหวังสดใส
แต่ฉันคนนี้สิเหนื่อย
เมื่อยล้าทั้งตัวและใจ
ก็เพราะคิดถีงคนอยู่ไกล
ก็กลัวเขาเปลี่ยนใจไปจากเรา
แถมคนใกล้ตัวก็น่ารัก
อยากจะหักห้ามใจแต่ก็เหงา
เริ่มคิดเริ่มตรองก็เริ่มเศร้า
พอเหงาก็ต้องคบคนใกล้ตัว
แต่ใจก็ไม่วายต้องคิดถึง
และคำนึงถึงคนไกลทุกๆวัน
เขาน่าจะติดต่อมาหาฉัน
หรือบอกเลิกกันก็ยังดี
ก็เขาไม่ส่งข่าวไม่ติดต่อ
ทั้งที่รู้มีคนรออยู่อย่างนี้
เลยต้องหันไปคบคนที่ดี
ที่เขามีความจริงใจและรักเรา
4 กรกฎาคม 2545 11:45 น.
ใกล้ไกลเรามีใจเดียว
นั่งร้องไห้กับสายฝน
หนาวเหลือทนด้วยความเศร้า
ต่อแต่นี้คงมีเพียงตัวเรา
ต้องทนเศร้ากับความเหงาเพียงคนเดียว
4 กรกฎาคม 2545 11:36 น.
ใกล้ไกลเรามีใจเดียว
ก็ให้เธอไปแล้วทั้งกายใจ
ยังจะหวังอะไรจากตัวฉัน
พอเธอพบคนใหม่ตัดสัมพันธ์
จะให้ฉันทำตัวเช่นไรดี