16 กรกฎาคม 2545 11:58 น.
ใกล้ไกลเรามีใจเดียว
ผมขอโทษ อย่าพูดเลยคำนี้
ผมรู้ดี อย่าพูดใส่กับฉัน
ผมเสียใจ พูดไปก็แค่นั้น
เธอทำกันมันยากเกินให้อภัย
15 กรกฎาคม 2545 16:01 น.
ใกล้ไกลเรามีใจเดียว
ภายนอกที่มองเห็น
แต่ไม่เป็นเช่นภายใน
ภายนอกเย็นชาไป
แต่ข้างในแสนอ่อนแอ
เพราะกลัวคนจะรู้
ที่เห็นอยู่เป็นเพียงแค่
กำแพงที่เก่าแก่
ที่เราแค่สร้างขึ้นมา
เพื่อป้องกันความรู้สึก
ที่อยู่ลึกยากค้นหา
แต่ถ้ามีคนเข้ามา
ก็รู้ว่จะเปลี่ยนไป
15 กรกฎาคม 2545 15:45 น.
ใกล้ไกลเรามีใจเดียว
ไม่เคยสักนาทีที่ลืมเธอ
ไม่เคยพร่ำเพ้อถึงใครคนอื่น
ไม่เคยลืมวันที่สุดสดชื่น
ไม่เคยลืมคืนที่มีร่วมกัน
เคยนึกถึงกันบ้างไหมที่ห่างไกล
เคยเหงาใจหรือไม่ที่ไม่มีฉัน
เคยเศร้าไหมที่ะยะทางมาขวางกั้น
เคยแอบฝันถึงกันบ้างไหมเธอ
ลืมกันแล้วหรือไรเธอคนดี
ลืมคนที่ห่วงใยเธอเสมอ
ลืมคนที่เฝ้ารอรอเพียงเธอ
ลืมเพียงเพราะว่าเธออยู่ห่างไกล
เธอคงมีคนอื่นอยู่เคียงข้าง
เธอคงอ้างว่าเหงาไม่มีใคร
เธอคงเลือกคนอื่นเพราะอยู่ใกล้
เธอคงลืมฉันไปไม่ใยดี
12 กรกฎาคม 2545 13:30 น.
ใกล้ไกลเรามีใจเดียว
แม้ว่าเธอไม่เคยพูดคุยกับฉัน
แม้ว่าเธอไม่เคยหันมาหา
แม้ว่าเธอไม่เคยชายตามา
แม้ว่าเธอไม่รู้ว่าฉันห่วงใย
แต่ในอกฉันมีแต่ความรัก
แต่กลัวนักเลยไม่เคยบอกออกไป
แต่ก็เคยสารภาพความในใจ
แต่รู้ไหมฉันบอกเธอด้วยดวงตา
11 กรกฎาคม 2545 08:44 น.
ใกล้ไกลเรามีใจเดียว
ฉันรู้แล้วว่าเธอมีคนใหม่
แต่ขอให้อย่าพูดบอกกับฉัน
ว่าเธอนั้นรักเขามากกว่ากัน
ไม่อยากได้ยินคำนั้นจากปากเธอ
หน้าส่วนตัว
1120
