24 สิงหาคม 2549 23:08 น.
โอ้เจ้า...ศศิธร
สั่งมาสิว่าไม่ต้องโทรหา
บอกมาเลยที่ผ่านมามันไม่มีค่า
สำหรับไม่มีเพียงเสี้ยวเวลา
ที่คนอย่างเธอจะมาใส่ใจ
21 สิงหาคม 2549 23:33 น.
โอ้เจ้า...ศศิธร
เหมือนกำแพงสูงใหญ่กั้นให้ห่าง
เหมือนบางอย่างกั้นไว้ไม่ให้เห็น
เหมือนน้ำแข็งกั้นขวางอย่างเยือกเย็น
เหมือนเธอเป็นคนหนึ่งซึ่งห่างไกล
อยากให้เธอลบบางอย่างที่ขวางกั้น
ให้เธอนั้นรู้ว่ารักมากแค่ไหน
รอสักวันที่เธอจะไว้ใจ
พร้อมก้าวตามเสียงหัวใจไปสองคน
21 สิงหาคม 2549 23:21 น.
โอ้เจ้า...ศศิธร
ไม่ต้องการของมีค่าราคาหนัก
แต่ต้องการเพียงเพลงรักจากเสียงใส
อยากได้ยินเสียงเพลงรักจากหัวใจ
เป็นเสียงเธอที่ร้องไว้ให้แก่กัน
เป็นCDที่มีค่ากว่าสิ่งไหน
กับรูปถ่ายอีกหนึ่งใบไว้นอนฝัน
หนึ่งอาทิตย์คิดถึงเธอทั้งเจ็ดวัน
ได้เจ็ดเพลงของเธอนั้นไว้อุ่นใจ
21 สิงหาคม 2549 23:15 น.
โอ้เจ้า...ศศิธร
แม้ได้อยู่เคียงใกล้แค่ครู่หนึ่ง
ก็ตราตรึงใจนั้นให้หวั่นไหว
แต่อีกเพียงครู่หนึ่งซึ่งห่างไกล
ก็เหมือนโลกหยุดหายใจไปกับเธอ
21 สิงหาคม 2549 23:10 น.
โอ้เจ้า...ศศิธร
ไม่โชคดีอย่างพระเอกในหนัง
จึงคงยังทำทุกนาทีให้มีค่า
ขอโทษที่เซ้าซี้ในบางเวลา
เพราะถ้ามัวช้าโอกาสคงไม่มา...ให้อีกวัน
หน้าส่วนตัว
750
