ยามสายหมอก หยอกล้อ พะนอเขา สายลมหนาว คราวพัด สบัดไสว ธรรมชาติ ป่าเขา ลำเนาไพร สวยสดใส หาใด ไหนไม่มี เมื่อข้าได้ ยืนอยู่ เหนือภูผา มองลงมา เบื้องล่าง ทางวิถี พบทุ่งหญ้า ป่าเขา เขียวขจี หลายหลากสี หญ้าไหว ไปตามลม เห็นลำธาร ใสสด รดภูผา เป็นธารา สวยใส แสนสุขสม ใบไม้ไหว ปลิวไป ในสายลม น้ำค้างพรม พัดพริ้ว พร่างพรายพรู เมื่อได้ดู ดื่มด่ำ ธรรมชาติ หนีอากาศ สกปรก ในเมืองหรู ในอ้อมกอด ธรรมชาติ บนเทือกภู จะอยู่คู่ เมืองไทย ไปนิรันดร์