25 มกราคม 2551 15:25 น.

ฟ้าหม่นคนป่วน(กลบทดวงเดือนประดับดาว)

โอเลี้ยง

ฝอยฝนโปรยปลิวละลิ่วหล่น
ฟากฟ้ามืดหม่นดุจดังด่าว
ลมรอนเหน็บหนาวกู่เกรียวกราว
ใจเจ็บแยกยาวเหมือนมอดม้วย

ดึกดื่นทุกข์ท่วมโศกศัลย์เศร้า
หงอยเหงากรายใกล้ปกปิดป่วย
สุ้มเสียงฝนแฝงร้าวระรวย
ช่างช่วยทบทุกข์เวิ้งวุ่นว้าง

ฝนฝากเสียงเศร้าปวดป่วนปร่า
หวนหาไออุ่นคิดคลอข้าง
ฝนฟ้าชุ่มฉ่ำทั่วทุกทาง
ไยย่ำจิตจางร้าวระราน

ฟากฟ้าแปรเปลี่ยนนิ่งนึกหนัก
ทุกข์ทักเยี่ยมเยือนฮึกเหิมหาญ
จิตเจ็บชอกช้ำลุกลนลาน
ปวดปานขาดขัยจ่อมจมจินต์
				
24 มกราคม 2551 15:54 น.

เมื่อไกลกัน(กลบทสุรางค์ระบำ)

โอเลี้ยง

วุ่นมิวาย-หมายวาง-จิตหมางหวั่น
ใจผูกพัน-ผันเพ้อ-คอยเผลอพล่าม
ซุกซ่อนตรม-ซมติด-หมดสิทธิ์ตาม
จิตทุกข์ลาม-ถามร้าว-ที่ท้าวรอ

รักจากไกล-ใจกลับ-เหงาจับกร่อย
ใจคิดลอย-คอยเลย-คนเคยล้อ
ด้วยทุกข์ถาง-ถ่างทัก-คอยถักทอ
จิตคลอปน-ค้นป่วน-เคล้าครวญปรอย

เริ่มคอยวุ่น-ครุ่นว้าง-เหงาค้างไหว
เริ่มใจพร่ำ-จำพ้อ-จิตจ่อพล่อย
เหงารุกคร่ำ-ร่ำคำ-ใจร่ำคอย
จิตเลื่อนลอย-รอยรอน-มาหลอนลวง
				
22 มกราคม 2551 22:00 น.

รู้สึกห่วงเธอ.(กลบทสิงห์โตเล่นหาง+อักษรล้วนบังคับวรรคละ ๓ อักษร)

โอเลี้ยง

ร้อยเรียงร่ายอารมณ์ปมรู้สึก
นิ่งนั่งนึกตรึกคิดจิตรุ่มไหว
เหมือนวุ่นวายแวะเลียบเทียบเคียงใจ
อยากกรายใกล้กายเธอเหม่อเปลี่ยวดาย

มิรู้รักรุกเคียงเบี่ยงมาหา
รู้เพียงเพ้อพร่ำว่าอย่าห่างหาย
กลัวต้องตรมตรอมช้ำย่ำวุ่นวาย
หวั่นเธอหายห่างเหินเมินจากไป

คิดมีเธอทุกทางย่างข้างฉัน
อยากมีวันวาดหวังฝังสุกใส
อยากเคียงคลอคิดชิดตลอดไป
ไกลใกล้ก็จิตนั้นมั่นมิคลอน

จิตห่วงใยยืดยาวกล่าวมิสุด
มิยอมหยุดยั้งนิ่งทิ้งใจหลอน
คอยห่วงเธอทุกข์ทนวนร้าวรอน
จนดึกคล้อยค่อนรุ่งยุ่งมินอน
				
21 มกราคม 2551 21:52 น.

ถนนนักกลอน(กลบทง่ายอีกแบบ..ช้างชูงวง)

โอเลี้ยง

เหม่อฟ้าหมองมองพร่ำเพ้อเผลอยืนโศก
มองไม้โยกโบกบิดใบไหวลอยเลื่อน
เสียงน้ำเซาะเลาะเคาะทรายคล้ายใครเตือน
อย่าลืมเพื่อนเบือนบ่ายหน้าลาหนีไกล

บนทางเหงาเคล้าเงาคล้ำกล้ำกลืนเจ็บ
ยากจะเก็บเหน็บร้าวร้อนหลอนโศกซ่อน
หวังมีมิตรคิดคอยคลอรอปลอบรอน
หวังทุกข์คลอนค่อนคล้อยคลายคล้ายหมดแรง

ถนนฝันหวั่นทางนักมักลื่นไหล
ฝันในใจได้แค่คิดผิดแสดง
มุ่งตรงทางคว้างกลับขวางย่างย้อนแย้ง
จิตถูกแกล้งแสร้งให้ร่ายกรายเกินเพ้อ

ฟากฝันใฝ่ใกล้อาบทั่วกลัวเกินถัก
แม้ใจรักภักดิ์บทกลอนสอนเสนอ
แต่อ่อนด้อยร้อยร่ายเรียงเคียงละเมอ
กราบเพื่อนเกลอเธออย่าบ่นปนระอา
				
21 มกราคม 2551 19:01 น.

ลมหนาวพาเพ้อ(กลบทดุริยางคจำเรียง)

โอเลี้ยง

นั่งนั่งหนาว-ร้าวร้าวเหม่อ-เพ้อเพ้อพล่าม
หวั่นหวั่นตาม-ลามลามรุ่ม-กลุ้มกลุ้มเหงา
เวิ้งเวิ้งไหว-ใจใจวุ่น-ขุ่นขุ่นเร้า
เศร้าเศร้ารุก-ปลุกปลุกช้ำ-ย้ำย้ำเคว้ง

ฟ้าฟ้าหม่น-ค้นค้นเมียง-เรียงเรียงหมอง
จ่อจ่อจ้อง-ตรองตรองตรม-ข่มข่มเคร่ง
ปวดปวดปร่า-หน้าหน้าทุกข์-รุกรุกเกรง
ลบลบเร่ง-เปล่งเปล่งเสียง-เลี่ยงเลี่ยงรอน

ค่อยค่อยลืม-ปลื้มปลื้มสุข-ทุกข์ทุกข์ห่าง
วางวางเศร้า-เกลาเกลาใจ-ไล่ไล่หลอน
ดูดูดาว-พราวพราวพริ้ง-นิ่งนิ่งรอน
เคลิ้มเคลิ้มคลอน-นอนนอนยิ้ม-อิ่มอิ่มซึ้ง

ดาวดาวสวย-ช่วยช่วยชุ่ม-อุ้มอุ้มชื่น
จิตจิตรื่น-ตื่นตื่นนึก-ลึกลึกอึ้ง
แสงแสงกว้าง-พร่างพร่างพิศ-จิตจิตตรึง
คลายคลายบึ้ง-ขึ้งขึ้งลด-หมดหมดเวิ้ง
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟโอเลี้ยง
Lovings  โอเลี้ยง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟโอเลี้ยง
Lovings  โอเลี้ยง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟโอเลี้ยง
Lovings  โอเลี้ยง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงโอเลี้ยง