More Graphics Comment click here. ในใจเราเศร้าเพ้อเผลอใจหา คอยบอกว่าชาช้ำร่ำบอกป่วย ใจระรัวรั่วขมพรมระรวย เหมือนจะม้วยด้วยห่วงช่วงจะไกล เมื่อไปไกลไยวุ่นกรุ่นไปทั่ว นัยน์ตามัวรัวร่ำน้ำตาไหล คล้ายขาดหายกายแหลกแยกขาดใจ จำจากไปไร้ชื่นฝืนจากจร กับใจครวญป่วนโศกโยกใจวุ่น จิตคล้ายขุ่นคุ้นช้ำดำคล้ายหลอน เจ็บตอนจากพรากร่ำพร่ำตอนรอน จิตคอยคล้อยร้อยร้อนอ้อนคอยรอ ฟ้ามืดแล้วแววหม่นปนมืดหมอง จิตเพรียกก้องร้องไยใครเพรียกหนอ หรือเราเหม่อเผลอคิดจิตเราพ้อ จึงเศร้าเก้อเป๋อรอออเศร้าครวญ...
More Cute Comments here... ใจเอ๋ย...ใยมิลืมเขาคนนั้น เหงาเอ๋ย...เคียงทุกวันมิเลือนหาย ใจเอ๋ย...ไยคิดถึงคนเคยกราย เหงาเอ๋ย...คล้ายใกล้ชิดไยใจรอน ใจเอ๋ย...ไยห่วงทางไกลเกินคว้า เหงาเอ๋ย...ไยช้ำชาจนจิตหลอน ใจเอ๋ย...คิดเดียวดายเพ้ออาวรณ์ เหงาเอ๋ย...ไยหลอกรอนคิดรังแก ใจเอ๋ย...คิดห่วงเขายากนอนหลับ เหงาเอ๋ย...ลืมนับแล้วกับรอยแผล ใจเอ๋ย...ช่างห่วงจริงพล่ามวอแว เหงาเอ๋ย...ช่างท้อแท้ฉันเหม่อลอย ใจเอ๋ย...พอห่างกันช่างทุกข์เศร้า เหงาเอ๋ย...อย่ามาเย้าฉันเหม่อหงอย ใจเอ๋ย...ร่ำคิดถึงจนครวญคอย เหงาเอ๋ย...ฉันช้ำบ่อยยามเศร้าเคียง...
More Cute Comments ค่ำคืนนี้ดาวพราวทั่วฟ้ากว้าง จันทร์แจ่มชัดแสงพร่างให้ใฝ่ฝัน อยากเก็บดาวร้อยสร้อยผูกรวมพลัน เพื่อแทนใจบอกฝันให้กับเธอ มองขอบฟ้าใจลอยจินต์อ้างว้าง มองดาวห่างลิบลับเริ่มเผลอเหม่อ อยากให้เมฆปลิวไปเหมือนใจเพ้อ บอกให้เธอรู้ใจที่อยู่รอ แม้ไกลกันมากมายถึงปลายฟ้า ใช่อุราชาเฉยไร้รักก่อ ยังห่วงใยคะนึงถึงคนคลอ ยังอยากเจอคอยล้อต่อวจี ถ้าเธอเหงาดูดาวอย่าช้าเฉย คนคุ้นเคยคนนี้จะไม่หนี ที่แสงดาววาววับสาดรอรี คือดวงตาคนนี้ที่ทักเธอ ยืนดูเธอทุกวันบนลานฝัน อย่าโศกศัลย์ให้ทุกข์มาเสนอ อย่าเปลี่ยวปร่าชอกช้ำที่มิเจอ ถ้าเธอเหม่อเดียวดายฉันเศร้าตาม...
รักนั้นดีหรือชั่วรัวคิดไฉนฉงน แต่ทุกคนไม่เลี่ยงเกี่ยงการเสาะการหา ไม่ว่าจะถูกต้องคล้องตามตำรับตำรา หรือด้นฟ้าดั้นเมฆเสกสรรค์มาเจอะมาเจอ หรือรักคืออารมณ์สมใฝ่ให้ห่วงให้แหน จึงคิดวางแผนให้ใจมิเกรอะมิเก้อ ถ้ารักนั้นคือโศกโยกจิตให้พร่ำให้เพ้อ คงยากจะเผลอให้ใจต้องเจ็บต้องรอน แม้นรักคือยาพิษฤทธิ์แรงทั้งขมทั้งฝาด ใจฤาจะบังอาจคาดคิดมีรักมีหลอน หรือรักร้อนเหมือนไฟใครหนอจะเว้าจะวอน ไม่กลัวร้อนลวกผ่าวร้าวทุรนทุราย กับอารมณ์ของรักทักจิตยากคาดยากคิด มีทั้งเป็นเหมือนมิตรชิดชื่นมิเหินมิหาย มีทั้งทุกข์ปลุกครวญชวนช้ำให้วุ่นให้วาย คิดสักนิดมิสายกรายรักอาจชื่นอาจช้ำ...
มองดาวพราววาววาบใจพลันฝัน ฝืนจ้องจันทร์วันเพ็ญเหว่ว้าหา หวนคะนึงคนข้างอุราชา ช้ำเยี่ยมหน้าเย้ยย่ำร่ำคลอรอ ลมยะเยียบพัดผ่านสะท้อนหลอน ลวงจิตคลอนเคว้งคว้างจนพ้อต่อ ต้องตรอมตรมน้ำตาเริ่มคลอล้อ ร้าวระท้ออ่อนแอแซกเรียงเคียง คิดคนเดียวท่ามเหงามาซุกรุก รสทุกข์ปลุกป่วนปร่าเกินเบี่ยงเลี่ยง หลับไม่ลงคงครวญคร่ำเคียงเมียง หม่นพอเพียงท่วมจมจินต์ล้มตรม ตอบไม่ได้คิดถึงที่ใจใฝ่ ฝากให้ไปปนป่วนจนตรมขม คุ้นแค่ว่าได้ใฝ่อารมณ์ชม ชื่นหรือขมจิตจินต์มิรู้ดู