31 มีนาคม 2547 16:58 น.
โอปอล
มือคนเขียนคำเขียนความคิด
แท้ที่จริงใจคิดคำให้
ปากคนพูดพร่ำพูดคำใด
ก็ล้วนเกิดจากใจที่กำหนด
มือคนเขียนคำทำดังเขียน
เพราะมั่นใจไม่เปลี่ยนจึงงามงด
หากตั้งใจสิ่งใดอย่าจับจด
ทำทุกสิ่งให้ปรากฏได้ดังใจ
31 มีนาคม 2547 16:57 น.
โอปอล
เพียงสายลมแผ่วผ่านใบไม้ไหว
เพียงน้ำใจไหลผ่านชีวิตอุ่น
เพียงผู้ให้ให้ด้วยใจกันการุณ
ผู้รับรับบุญคุณอย่างเต็มใจ
ถ้าผู้ให้ให้โดยหวังผล
จะผูกหัวใจคนย่อมไม่ได้
มิตรภาพเติบกล้าด้วยน้ำใจ
รินรดไปที่ใดก็งอกเงย
31 มีนาคม 2547 16:56 น.
โอปอล
พอใจในสิ่งที่ตนมี
พอดีในสิ่งที่ต้องเสี่ยง
พอแล้วในสิ่งที่พร้อมเพรียง
พอเพียงกับความสุขก็เพียงพอ
31 มีนาคม 2547 16:56 น.
โอปอล
ฝันไม่ต้องไกล
แต่ต้องไปให้ถึง
ไปยังไม่ถึง
ก็อย่าพึ่งถอนใจ
ฝันอยู่แค่เอื้อม
อย่าพึ่งเอือมอย่าหวั่นไหว
ฉันเป็นกำลังใจ
แต่เธอใช่ไหม
เป็นกำลังสำคัญ
31 มีนาคม 2547 16:54 น.
โอปอล
ฝนตกไม่ทั่วฟ้า
ทว่าฝันตกได้ทั่วถึง
ฝันเปียกก็ต้องผึ่ง
ความฝันจึงไม่ขึ้นรา
ฝนตกไม่ต้องเก็บ
ปล่อยตามวิถีฟ้า
ฝันตกต้องเก็บมา
เยียวยาฝันอย่างตั้งใจ
หน้าส่วนตัว
845
