4 กรกฎาคม 2548 04:45 น.
โลมาสีเงิน
ยามเธอหลับไหลใต้แสงจันทร์
เคยบ้างไหม ในฝัน วันไกลห่าง
มีฉัน คนนี้ ที่ปลายทาง
คอยเคียงข้าง ร่วมทาง ไม่ห่างไป
แม้แค่ฝันก็เกินฝัน
สำหรับฉัน แค่นั้น...ก็เป็นไปไม่ได้
ยังคงอยู่ตรงนี้ เดียวดาย เหงาใจ
แต่เธอ...ที่หลับไหล...ไม่รู้เลย
12 พฤษภาคม 2547 23:02 น.
โลมาสีเงิน
เธอ...คงไม่รู้
แค่มีเธออยู่...หัวใจก็ไหวหวั่น
แค่ใกล้...เพียงกายสัมผัสกัน
แค่นั้น...ทำฉันผัน...เพ้อไปไกล
และเธอ....คงไม่เคยรู้
ที่คอยเฝ้าดู...อยู่เคียงชิดใกล้
ใช่เพียงเพราะเหงา...อ้างว้าง...ไม่มีใคร
แต่เพราะหัวใจ...ต้องการจะมีเธอ
24 มีนาคม 2547 21:09 น.
โลมาสีเงิน
แค่...ความฝันวันเก่าก่อน
แค่...ความรักบางตอนที่เลือนหาย
แค่...คนที่อ้างว้างเดียวดาย
แค่...ลมหายใจที่ยังภักดี
แค่...คนๆนึงที่ไม่รักเรา
แค่...ความเหงา ณ วินาทีนี้
แค่...ความผูกพันนับวันทวี
แค่...สิ่งดีๆที่สูญหายไป
12 มีนาคม 2547 20:47 น.
โลมาสีเงิน
เวลาที่คนเราคิดถึงกัน
มีอะไรนับร้อยพันที่ทำได้
มีความรู้สึกเกิดขึ้นตั้งมากมาย
เมื่อชีวิตมีแต่ความเดียวดายไร้เธอ
จะคิดถึงกันบ้างไหมหนอ
อย่าปล่อยให้คนรอพร่ำเพ้อ
เมื่อตัวห่างไกลไม่อยากให้ใจห่างเธอ
นับวันรอพบเจอ...นับวันเธอร้างไกล
ห่างกันไปแค่นี้
แต่รู้มั้ยคนดีมันทรมานแค่ไหน
สำหรับเธอแค่นี้ไม่เป็นไร
สำหรับฉันแค่นี้...แค่ขาดใจเท่านั้นเอง
30 มกราคม 2547 14:47 น.
โลมาสีเงิน
ไม่ได้อยากรู้สึกไม่มีใคร
มองไปทางไหนก็อยากมีคนอยู่ข้างๆ
อยากมีคนที่จริงใจเดินร่วมทาง
ไม่อยากเหงาอ้างว้างแบบนี้เลย
หนาวนะ...รู้บ้างไหม
เธออาจคิดว่าในใจฉันเฉยๆ
เพราะเราต่างไม่ใช่คนคุ้นเคย
แค่คนผ่าน...เลยมาพบกัน
ถ้าเธอไม่เคยเป็น...
เธอจะได้เห็นว่ายังมีคนแบบฉัน
โดดเดี่ยวอ้างว้าง...ท่ามกลางคนนับร้อยพัน
จมอยู่กับความผูกพัน...ของวันวาน
อาจเพราะเราแตกต่าง
บนหนทางที่เป็นเส้นขนาน
ในตอนที่ฉันเหงา...เธอเบิกบาน
ก้าวผ่านเวลาไปพร้อมกัน
ฉันจึงยังอยู่ที่นี่
รอว่าอาจมีวันหนึ่งวันนั้น
ในที่แห่งหนึ่ง ณ เวลาเดียวกัน
ฉันจะได้อยู่บนเส้นทางนั้น...ร่วมกับเธอ
ไม่ได้คาดหวัง...จริงๆ
ทุกสิ่งทุกอย่าง...จริงใจเสมอ
มันอาจไร้เหตุผล...ที่จะบอกเธอ
วันหนึ่งวันนั้นที่พบเจอ...แล้วเธอจะรู้เอง