7 กรกฎาคม 2547 22:34 น.
โลกแห่งความฝัน
........ค้นหาความหมายของหัวใจมาตลอดชีวิต
วันหนึ่งก็พบว่าเพียงแค่บางสิ่งชีวิตก็มีความหมาย.
ความรักที่พยายามค้นหาไม่มีวันตาย
ยังมีความหมายต่อลมหายใจแม้ไม่เคยได้สัมผัสมัน
........................................................
......ความรักไม่ได้มีค่ามากที่สุดในชีวิต
แต่ความรักทำให้ชีวิตมีค่าเมื่อมันมาทายทักฉัน
บางสิ่งที่ขาดหายไปแต่ละวัน
แค่เพียงหัวใจเธอนั้น...รอบข้างยังมีไออุ่นอีกมากมาย
5 กรกฎาคม 2547 15:36 น.
โลกแห่งความฝัน
ฉันรู้จักความรักแค่คำบอกเล่า
ไม่เคยได้สัมผัสแม้เพียงเงาที่เล่าขาน
ฉันสัมผัสได้แค่เพียงรักเป็นโลกแห่งนิทาน
จึงมีชีวิตที่เนิ่นนานเดียวดายตามลำพัง.....
ไม่จำเป็นฉันไม่แตะต้องความรู้สึกของใคร
ขอเพียงแค่เก็บเรื่องราวของหัวใจสักครั้ง
ทำได้แต่กักขังตัวเองไม่ให้รับรู้ชีวิตที่ผุพัง
จึงมีลมหายใจเพื่อรับฟังความจริงที่ผ่านเข้ามา
ได้แต่เพียงกอดหัวใจตัวเองเอาไว้
รับรู้ว่าเรื่องราวที่เป็นไปด้วยความชินชา
หยุดแล้วกับความรักที่พยายามค้นหา
ไม่อยากอยู่กับมันทุกเวลาในความรู้สึกที่ร้าวราน
จึงได้ใช้หัวใจอย่างไม่มีอดีต
ไม่มีรอยขีดของความรักที่ร้าวฉาน
เลือกที่จะรักได้เลิกได้แบบไม่ทรมาน
ไม่อยากมีหัวใจให้กับวันวานความเจ็บช้ำที่บันทอนหัวใจ
4 กรกฎาคม 2547 22:15 น.
โลกแห่งความฝัน
.~*~......รอยเท้าสีจางฝังลึกอยู่ในความทรงจำใต้ท้องทะเล
หัวใจยังว้าเหว่จมลึกอยู่ในหัวใจของเธอ
ณ ท้องทะเลแห่งหนึ่งที่ยังคงมีเธอเสมอ
วันนี้เธอกลับหายเหลือไว้เพียงรอยเท้าและความทรงจำ
^*^
^*^ ^*^
^*^
บางคราวที่เพ้อ บางเวลาที่ฝัน บางวันที่เป็น บางอารมณ์ที่อ่อนไหว
บางจังหวะของหัวใจ บางเยื่อใยของวันวาน บางสิ่งที่ขาดหาย
บางอย่างก็ไม่หวนคืน บางแผลยังฝังลึก บางทีก็ไม่มีความหมาย
บางชีวิตเหมือนจะตาย บางบางของหัวใจที่เปราะบาง........
^*^ ^*^
^*^ ^*^
.......~*~.......~*~.......~*~.......~*~.......~*~.......~*~.......~*~.......~*~
บางจังหวะของชีวิต
ที่ฉันลิขิตให้เดินเป็นเส้นตรง
ในหัวใจของฉันจะมั่นคง
แม้สักวันจะล้มลงแต่ฉันก็จะลบมันด้วยใจตัวเอง...................
คนเราวาดเส้นตรง แต่ความสามารถของเราอยู่หลังเส้น เส้นที่เราเป็นขีดเขียนและลบด้วยใจของตัวเอง............