15 พฤษภาคม 2547 10:23 น.
โลกแห่งความฝัน
คุยกับตัวเองในความเงียบ
หัวใจที่ถูกเลาะเลียบตามมุมฝัน
ได้ยินแต่เสียงหัวใจที่เงียบงัน
จมอยู่ในนั้นในใจที่เดียวดายคนเดียว
คุยกับตัวเองในความเหงา
คุยกับเงาแห่งความเศร้าเสมอ
ไม่เคยได้ยินเสียงสะท้อนในใจเธอ
ได้เพียงแต่มองเธอในฝันข้างเดียว
คุยกับตัวเองในความรัก
โชคดีจังที่ได้รู้จักเธอในวันนั้น
ขอบคุณวันเวลาและความผูกพันธ์
ที่ทำให้ฉันมาพบกับเธอ
คุยกับตัวเองลำพัง
สอนตัวเองอย่าหวังในเรื่องที่เป็นไปไม่ได้
ไม่ต้องห่วงนะ ฉันปลอบใจตัวเองได้
เพราะฉันมีเพื่อนที่รู้ใจอยู่นี่แล้วไงคือใจตัวเอง............
12 พฤษภาคม 2547 21:32 น.
โลกแห่งความฝัน
...ออกไปเถอะนะออกไปจากชีวิตฉัน
ฉันไม่อยากที่จะเห็นหน้าเธอ
อย่ากลับมาหาฉันเลยแค่คนที่รักเธอ
เพราะเมื่อใดที่ได้เห็นหน้าเธอแล้วลืมภาพเธอไม่ลง
.....ไปซะไปให้พ้นอย่าให้ฉันเห็นหน้า
เราเลิกกับแล้วไม่ใช่หรือขอให้เธอมั่นคง
ไม่ต้องห่วงฉันหรอก เพราะฉันเองก็ได้แต่ปลง
พยายามจะรักเธอให้น้อยลงกลับมาขึ้นกว่าเดิม
12 พฤษภาคม 2547 21:20 น.
โลกแห่งความฝัน
.ยังรอเธออยู่ตรงนี้ใต้แสงดาว
นั่งมองดูเมฆขาวด้วยใจอ่อนล้า
อย่าห่วงเลย แค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่เกิดมาพร้อมน้ำตา
อยู่คนเดียวลำพังจนชินชาแม้ต้องขาดเธอ
.......รอจนมาถึงวันนี้วันที่เธอกลับมา
แต่รู้สึกหัวใจเริ่มด้านชากับความจริงเสมอ
ฉันเริ่มรับมันไม่ได้แล้วในการกระทำของเธอ
เข้าใจไหมว่าคนที่รอเธอกับคนที่เธอรอมันต่างกัน
11 พฤษภาคม 2547 23:03 น.
โลกแห่งความฝัน
โลกใบหนึ่งที่ฉันยืนอยู่
ไม่เคยรับรู้และเข้าใจในโลกของเธอ
เคยเชื่อเรื่องปาฏิหาริย์ไหมที่เราได้พบเจอ
ในขณะที่โลกของเธอกำลังหมุนไปโลกของฉันกำลังถอยหลังกลับมา
ฉันยังยืนอยู่บนโลกใบเก่า
ฉันยังรอเธออยู่ตรงนี้ในความจริงที่ไร้ค่า
ฉันคงได้แต่นับวันเวลา
รอจนกว่าเวลาจะฆ่าความจริงให้หมดไป
หน้าส่วนตัว
1916
