7 พฤษภาคม 2547 17:20 น.
โยธวาธิต
แม้ว่าเราจะเป็นแค่รุ่นน้อง
ไม่มีสิทธิ์เกี่ยวข้องกับรุ่นพี่
แต่หัวใจยังไงก็ภักดี
กับรุ่นพี่คนนี้เสมอมา
แม้รุ่นพี่ไม่เคยจะสนใจ
คนอ่อนไหวที่รักพี่มาแสนนาน
แม้พรุ่งนี้วันนี้หรือเมื่อวาน
หัวใจจะขานคำรักให้ต่อไป
เป็นรุ่นน้องก็ทำได้แค่นี้
ไม่ได้มีอะไรที่จะให้
มีแต่รักให้รุ่นพี่นี้ต่อไป
แม้ทำได้เป็นรุ่นน้องที่ห่างไกล
4 พฤษภาคม 2547 19:36 น.
โยธวาธิต
มีหัวใจแต่ไร้ความรู้สึก
ไม่เคยนึกว่าเธอจะจากลา
และไม่คิดว่าเธอจะบอกว่า
ต่อไปนี้เราอย่ามาเจอกันเลย
คบกันมาตั้งนานเกือบเป็นปี
อยู่ดีดีก็มาบอกเลิกเฉยเฉย
ทำเอาฉันตั้งตัวไม่ถูกเลย
เธอเฉยเมยไม่พูดกันสักคำ
แต่ตอนนี้อยากรู้เพียงเหตุผล
มันสับสนอับจนในหัวใจ
ขอเธอบอกเหตุผลฉันได้ไหม
ว่าทำไมทิ้งฉันไปไกลจากกัน
4 พฤษภาคม 2547 19:28 น.
โยธวาธิต
มีหัวใจแต่ไร้ความรู้สึก
ไม่เคยนึกว่าเธอจะจากลา
และไม่คิดว่าเธอจะบอกว่า
ต่อไปนี้เราอย่ามาเจอกันเลย
คบกันมาตั้งนานเกือบเป็นปี
อยู่ดีดีก็มาบอกเลิกเฉยเฉย
ทำเอาฉันตั้งตัวไม่ถูกเลย
เธอเฉยเมยไม่พูดกันสักคำ
แต่ตอนนี้อยากรู้เพียงเหตุผล
มันสับสนอับจนในหัวใจ
ขอเธอบอกเหตุผลฉันได้ไหม
ว่าทำไมทิ้งฉันไปไกลจากกัน
4 พฤษภาคม 2547 13:30 น.
โยธวาธิต
เพราะคิดถึงจึงได้โทรมาหา
รู้ดีว่าเธอไม่อยากรับสาย
ฉันข้อร้องช่วยคุยหน่อยได้ไหม
จงเห็นใจคนที่มันรักเธอ
เธอไม่รู้ไม่สนใจสักนิด
ไม่เคยคิดจะโทรมาหาฉัน
เพียงแค่อยากได้ยินเสียงเธอทุกวัน
ก็เพราะเราไม่เจอกันมาเป็นเดือน
หากเธอนั้นไม่อยากคุยไม่เป็นไร
จะวางสายก็ได้ตามใจเธอ
อยากข้อร้องแค่เรื่องเดียวได้ไหมเออ
ขอให้เธอรับสายฉันก็พอ
3 พฤษภาคม 2547 18:06 น.
โยธวาธิต
จากวันแรกที่เรานั้นพบกัน
ทุกทุกวันชีวิตฉันมีค่า
เพราะเธอนั้นทำให้ฉันได้รู้ว่า
ความรักนั้นมีค่ามากเพียงใด
จนวันหนึ่งที่เธอต้องจากฉัน
ต้องจากกันแสนไกลไปกับเขา
จังหวะใจของฉันมันเต้นเบา
เหมือนกับเอาอะไรมาทุบตี
ก่อนจากกันขอฝากเธอเอาไว้
ให้ดูแลลมหายใจเธอให้ดี
เพราะใจฉันที่ยังเต้นอยู่ตอนนี้
ก็เพราะมีลมหายใจเธอดูแล