11 กันยายน 2549 16:48 น.
โพลารีส
เพราะเราคือเพื่อนกัน เพราะฉันคือเพื่อนเธอ
เธอจ๋าวันนี้ทำไมตอนเช็คชื่อเธอถึงวิ่งมายืนที่ฉันล่ะ เธอจ๋าเป็นเพื่อนกันเถอะนะ ฉันขอร้อง ฉันกดดันเธอรู้ไหม เธอเลขที่17 ฉันเลขที่ 18 ฉันไม่อยากให้เธอมาอะไรกับฉันมากนัก
มิตรภาพระหว่างเพื่อนมันยาวนานกว่ามิตรภาพอื่นๆนะ ฉันกดดันๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเวลาเพื่อนเธอร้องเพลงว่า ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย ในความคุ้นเคยกันอยู่มันแฝงอะไรบางอย่างที่มากกว่านั้น " และเพลงเพื่อนสนิทด้วย คือเราไม่อยากฟังเรากดดันเธอเข้าไหม เราอยากย้ายห้องเราอยากย้ายเลขที่ เรากดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆดัน เรากลัวว่าวันหนึ่งฉันและเธอจะมองหน้ากันไม่ติด คือเรามีคนที่เรารักแล้วนะเพื่อนจ๋า
เรารู้แล้วว่าเธอชอบเรา แต่เราทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ไปงั้นแหละ
6 กันยายน 2549 18:53 น.
โพลารีส
คือมีเพื่อนคนหนึ่งบอกเราว่า มีคนชอบชอบนะ เป็นคนที่เรารู้จักดี
เลขที่ติดกัน แต่เขาคนนั้นไม่รู้หรอกว่าเรารู้แล้วว่าเขาชอบเรา
แต่พอเรารู้เรื่องนี้ จากที่เราเคยนั่งคุย ยืมลอกการบ้าน ก็ไม่กล้าแล้ว แม้ยืนใกล้กันเราก็เขินๆเราเหมือนว่ามันไม่เหมือนเดิม คือเราต้องการให้เป็นเพื่อนกันแต่ทำไมเขาคนนั้นถึงมาคิดกับเรามากกว่าพื่อนนะ เราไม่รู้จะทำตัวยังไงดี คือเราไม่ต้องการเป็นมากกว่าเพื่อน พระเราต้องทำอะไรคู่กับคนๆนั้นหลายอย่างคือเราไม่ต้องการเป็นแฟนเราไม่ต้องการๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเราควรทำยังไงดีหละๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
2 กันยายน 2549 17:00 น.
โพลารีส
ตั้งแต่วันนั้นฉันยังไม่ได้ขอโทษเธอเลยสินะ ก็ฉันไม่กล้าเพราะรู้ว่าเธอคงจะพูดต่อว่า ไม่อยากฟังคำนี้พราะตลอดระยะเวลา 1 ปี ฉันพูดคำนี้บ่อยมากๆๆๆๆๆๆ ฉันโกหกเธอ ฉันร้ายกับเธอ ฉันทำผิดฉันรู้ดีนะ ขอโทษๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะ