8 ธันวาคม 2549 16:28 น.
โพลารีส
สิ่งที่ดีที่สุด คือการได้รักเธอ
สิ่งที่ดีที่สุด คือการได้เจอเธอคนนี้
สิ่งที่ดีที่สุดที่ใจฉันได้มี
คือมีเธอทุกนาทีในหัวใจ
สิ่งที่ดีที่สุด ที่ฉันได้รับมา
คือช่วงเวลาที่มีเธออยู่เคียงข้าง
ชีวิตฉันไม่เคยจะอ้างว้าง
เพราะกลางทางฉันมีเธอคอยร่วมเดิน
7 ธันวาคม 2549 15:42 น.
โพลารีส
หากมีปีกจะบินไปไกลจากโลก
เพื่อหมดโศกหมดเศร้าต่อจากนี้
อยากลืมเธอได้ไหมล่ะคนดี
ตอบฉันทีทำอย่างไรจะได้ทำ
เพราะส่วนลึกของหัวใจรักของฉัน
แอบมีเธออยู่ในนั้นมานานมาก
จนวันนี้วันที่เราต้องจาก
มันคงยากที่ฉันจะลืมเธอ
6 ธันวาคม 2549 16:56 น.
โพลารีส
ฉันไม่ขอรักเธอสุดหัวใจ
ฉันไม่ขอรักเธอกว่าใครในวันนี้
ฉันไม่ขอคิดถึงเธอทุกนาที
แต่จะมีเธออยู่ทุกเวลา
ฉันไม่ขอรักเธอถึงที่สุด
ฉันไม่ขอรักเธอดุจดวงใจฉัน
แต่ฉันของรักเธอเท่าที่จะรักกัน
รักเธอจนวันที่ฉันสิ้นลมหายใจ
6 ธันวาคม 2549 16:51 น.
โพลารีส
ความทรงจำแห่งรักแห่งรอยร้าว
แห่งเรื่องราวความหลังเมื่อครั้งเก่า
ความทรงจำมากมายแห่งสองเรา
และก็เขาอีกหนึ่งคนในครานั้น
ความทรงจำแห่งรักและรอยเจ็บ
มันถูกเก็บตราไว้ในใจฉัน
ไม่ว่าจะผ่านพ้นกี่คืนวัน
แต่แผลเก่าครั้งนั้นไม่เลือนลาง
ถึงมีเกลียดแต่ยังคงมีรัก
ที่ประจักหลักฐานในไดอารี่นี้
ฉันจะจำแต่สิ่งที่ดีดี
เพื่อตอบแทนรักที่เธอให้มา
ถึงมันจะหลงเหลือเพียงน้อยนิด
ในดวงจิตดวงนี้ใจของฉัน
แต่สัญญาว่าจะรักษามัน
เท่าที่ใจของฉันที่รักเธอ
3 ธันวาคม 2549 14:34 น.
โพลารีส
ใน class room มีกันอยู่ห้าสิบสี่
เป็นเพื่อนซี้เพื่อนรักร่วมกันมา
มิตรภาพอันอบอุ่นและล้ำค่า
ก่อกำเนิดเกิดมาเพราะพวกรา
ไม่รักเพื่อนจะรักใครใช่ไหมหนอ
ไม่เฝ้ารอไม่ห่วงเธอแล้วจะให้ห่วงใครที่ไหน
ไม่ช่วยเหลือเธอแล้วจะให้ฉันไปช่วยเหลือใคร
ไม่รักเธอจะรักใครที่ไหนดี
ก็ห้องเรามีกันอยู่แค่นี้
มีห้าสิบสี่ชีวิตในห้องฉัน
ไม่ดีกับเพื่อนจะให้ฉันไปดีกับใคนที่ไหนกัน
เพราะแต่ละกันเราต้องอยู่ร่วมทุกข์สุข
แกคงคิดว่าเราไม่รักแกสินะ เรารักแกนะเพื่อน